Gids
Een van je huiskatten gaat dood: dit is waarom je een nieuwe metgezel zou moeten nemen
van Darina Schweizer
De perfecte kattenbak bestaat toch niet?
11/9/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Darina Schweizer
Van het kartonnen fort tot de hoogwaardige troon: mijn katten hebben zich een weg gegraven door het assortiment kattenbakken - en uiteindelijk bleef ik met enige ontevredenheid achter.
Nood om te lachen? Kijk dan eens naar mijn eerste kattenbak - een constructie van een klasse apart:
Een paar maanden geleden heb ik de kartonnen wanden geplaatst om het graven van mijn katachtige bouwvakkers tegen te gaan. Want telkens als Jasper en Joy in de doos stappen, lijkt het alsof ze zich een weg willen graven van Zürich naar Australië.
Als het diepe boren klaar is, spugen ze als hydraulische sloophamers uit de doos en laten het kattenbakvulling regenen. Noch een kattenbakmat noch kartonnen barrières konden voorkomen dat mijn flat gepaneerd werd.
En zo begon mijn zoektocht naar de perfecte kattenbak*.
(*Optimaal, elke kat heeft zijn eigen kattenbak. De mijne gebruikte echter vanaf het begin dezelfde - ondanks dat ik de keuze had)
Niet-geautomatiseerd: Alle begin is moeilijk
Het is het begin van het jaar. «De bak moet naar», besluit ik en ga op zoek naar een kattenbak met een hoge rand.
Hoge wanden: geen allround goede oplossing
Ik vind wat ik zoek met Simao van Trixie met XXL wanden. Jasper en Joy nemen de nieuwe, zeer ruime kist meteen aan. En ik vind het ook leuk, want hij is makkelijk schoon te maken. Totdat ik me realiseer dat de opening aan de voorkant te groot is. Bij het graven vliegt er zelfs kattenbakvulling over de kattenbakmat.
Verticale uitvoer: «bijwerkingen» inbegrepen
Onder de motorkap: geen naadloze oplossing
Er zit voor mij nog maar één ding op: een gesloten kattenbak. Hoewel veel kattenexperts niet aanraden omdat het binnen te sterk ruikt voor katten en ze hun omgeving niet kunnen observeren, wil ik het toch proberen. Mijn twee toiletkunstenaars zijn tenslotte niet kieskeurig als het om toiletten gaat.
Ik kies voor de Curver stijl. De reden: ik kan de lade er eenvoudig uittrekken om hem schoon te maken. Tegelijkertijd fungeert het voorste gedeelte als een opstapje om me te helpen uitstappen. Mijn hoop is dat er op deze manier afval van mijn poten valt.
Er komt niets van in huis. De lade is te kort. Zodra ik hem eruit trek zodat mijn katten op de trap kunnen staan, is er een gat aan de achterkant. Daar valt niet alleen kattenbakvulling in als Joy weer als een wereldkampioen graaft, maar ook af en toe een plens urine. Het systeem is absoluut niet tot in de puntjes doordacht.
Alles in de bak: te ruimteverslindend
Ik vraag me af of een kattenbakkast de oplossing is? Mijn kattenhonden zouden zich in het ene deel kunnen ontlasten en hun poten in het andere afvegen voordat ze naar buiten komen. En de geur zou ook binnen blijven. Nee, geen kans. Daar heb ik de ruimte niet voor.
Ik ben gefrustreerd. Na meer dan een maand handenarbeid word ik het steeds meer zat om zelf de uitwerpselen van mijn katten uit de kattenbak te vissen. Het is allesbehalve meditatief. Zelfs niet als ik met mijn ogen knijp en doe alsof ik goud aan het wassen ben.
Maar zou je liever zelf schoonmaken?
Goud is een goed trefwoord. «Misschien moet ik wat meer geld uitgeven aan een zelfreinigende kattenbak», denk ik bij mezelf terwijl ik lees over de producttesten van mijn collega's Lorenz Keller en Jonas Rudin. Maar 500 tot 800 frank (Nest-Robot 4) is al een krankzinnig bedrag ...
De draaiende bal: een vuilfrees
Ik doe wat onderzoek en zie dat er ook iets is in het middenprijssegment: de ruimtebesparende ScoopFree SmartSpin van PetSafe. Omdat hij helemaal gesloten is - afgezien van een kleine opening aan de voorkant - en op hoge poten staat, hoop ik op minder gemorste kattenbakvulling. Misschien valt het van de pootjes op de kattenbakmat als je er van grotere hoogte uitspringt. Spoiler alert: dat doet het niet.
Het in elkaar zetten van de vele losse onderdelen is ook een uitdaging. Daarna gaat er echter een nieuwe wereld voor me open: ik hoef de toiletlade maar om de drie tot vier dagen te legen. In het begin weet ik niet eens wat ik met al mijn vrije tijd moet doen.
«Dit meen je niet!» Ik snuif terwijl ik de rommel opruim. Er zit een worm in mijn kattenbak. Letterlijk. «Waarom hebben deze herseniacs niet gewoon een klep over de kattenbak geïnstalleerd?» - «Misschien bestaat zoiets wel?», zegt mijn man.
Open en geautomatiseerd: bijna perfect
In feite bestaat het. Mijn kaak viel bijna open toen ik in de beschrijving van de M1 kattenbak van Neakasa las over een klep. Klep dicht, aap dood: dit is de laatste kattenbak die ik zal testen, ik zweer het bij mezelf.
En de geur?
Mijn conclusie: de perfecte kattenbak bestaat niet. Sommige sporen - olfactorisch of tactiel - zullen altijd blijven. Maar daar kan ik nu mee leven. En mijn katten? Die geven er toch niets om, zolang ze maar naar hartenlust kunnen graven.
Welke kattenbak kun jij aanbevelen? Vertel het ons in een reactie.
Darina Schweizer
Senior Editor
Darina.Schweizer@digitecgalaxus.chIk hou van alles met vier poten of wortels - vooral van mijn asielkatten Jasper en Joy en mijn verzameling vetplanten. Mijn favoriete bezigheden zijn rondsnuffelen met politiehonden en kattencoiffeurs op reportages of gevoelige verhalen laten opbloeien in tuinbrocki's en Japanse tuinen.
Gids
Praktische oplossingen voor alledaagse vragen over technologie, huishoudelijke trucjes en nog veel meer.
Alles tonen
