

Een reflectief volk: We moeten leren van Finland
In de herfst en winter is het belangrijker dan ooit om jezelf zichtbaar te maken! Gekleed in donkere kleding ben je nauwelijks zichtbaar in het verkeer en loop je gevaar. Niet alleen op de fiets, maar ook te voet. De mensen in Finland doen het beter.
Het wordt steeds vroeger donker, in Helsinki gaat de zon half november kort voor vieren onder. Vanaf dat moment heerst de duisternis. Maar in dorpen en steden schittert het overal. Finnen zijn het land van de reflectoren. Zelfs mensen die te voet gaan hebben een reflector bij zich, of het nu kinderen of volwassenen zijn. Velen maken een modestatement met reflecterende hangers in de vorm van katten of harten. Anderen dragen armbanden van reflecterend materiaal met traditionele Finse patronen erop geborduurd.

Bron: finnart.ch
Waarom doen de Finnen iets wat de Zwitsers of Duitsers zo zelden doen? Terwijl wij in dit land letterlijk in het duister tasten, bestaat er in Finland een soort veiligheidscode. De Raad voor de Verkeersveiligheid bepaalt dat voetgangers zich zichtbaar moeten maken. En niet alleen fietsliefhebbers.
Er staat geen straf op overtredingen, althans de overtreding is niet opgenomen in een officiële boetecatalogus. Dus iedereen die wil, kan zonder nadenken naar buiten gaan. Finnen zijn echter voorbeeldig als het gaat om persoonlijke verantwoordelijkheid. Het dragen van reflectoren is vanzelfsprekend in de samenleving.
Okko-Pekka Salmimies, de Finse ambassadeur in Zwitserland en Liechtenstein, bevestigt me dit.
Mr Salmimies, maakt het dragen van een reflector deel uit van de Finse cultuur?
Ja, het dragen van een reflector maakt inderdaad deel uit van de dagelijkse cultuur in Finland - vooral in de donkere maanden. Omdat het hier in de winter lange tijd donker is, hechten we veel waarde aan zichtbaarheid op de weg. Veel mensen dragen kleine reflectoren op jassen, tassen of zelfs schoenen. Het is niet alleen praktisch, maar ook een soort vanzelfsprekendheid: je vindt reflectoren in supermarkten, apotheken en zelfs als relatiegeschenk. Sommigen zien het bijna als een teken van consideratie voor automobilisten. Het is dus minder een modekwestie en meer een veiligheidsnorm die de meeste mensen accepteren en zelfs creatief organiseren. Maar ik moet er eerlijk aan toevoegen dat kinderen zich in dit opzicht vaak voorbeeldiger gedragen dan volwassenen.
Hoe leren kinderen dat dit belangrijk is?
Al heel vroeg - meestal op de kleuterschool of op zijn laatst op school. Er zijn speciale verkeersveiligheidsprogramma's waarbij politieagenten of verkeersdeskundigen langskomen en uitleggen waarom reflectoren belangrijk zijn. Kinderen krijgen vaak een «coole» reflector die ze aan hun jas of rugzak kunnen bevestigen. Ouders spelen ook een belangrijke rol: zij zorgen ervoor dat hun kinderen in de winter altijd goed zichtbaar zijn. In veel gezinnen is het gewoon een kwestie van controleren of de reflector op is voordat je naar buiten gaat - bijna net als het opzetten van een muts.

Bron: Finland Abroad
Is er een soort sociale controle als iemand de reflector vergeet?
Ja, een beetje - maar vriendelijk. Vrienden of familie herinneren je er vaak aan: «Heb je je reflector?» Het is eerder zorgzaamheid dan kritiek, en veel gemeenschappen voeren campagnes om mensen eraan te herinneren.
Wat denk je als Fin in Zwitserland als je al die onderverlichte mensen hier op straat ziet?Het valt me echt elke keer weer op. In Finland is zichtbaarheid in de winter gewoon vanzelfsprekend - reflectoren zijn bijna net zo gewoon als handschoenen. Wintersportkleding is bijvoorbeeld altijd voorzien van reflectoren. Als ik in Zwitserland op pad ben en zie hoeveel mensen en fietsers zonder licht of reflectoren door het donker lopen en rijden, lijkt me dat eerlijk gezegd heel riskant. De wegen buiten de steden zijn vaak niet zo goed verlicht en automobilisten hebben nauwelijks een kans om iemand op tijd te zien. Dan denk ik: een kleine reflector kan zoveel doen, kost bijna niets en maakt het verschil tussen gevaar en veiligheid. Het verbaast me dat dit hier nog geen deel uitmaakt van de cultuur, ook al zijn de winters hier ook erg donker.
Wie heeft het uitgevonden? Arvi Lehti
Misschien zouden de kleine reflectoren populairder zijn in Zwitserland als ze hier waren uitgevonden. In plaats daarvan is de vader van de reflectorbeweging een Fin. Arvi Lehti, een boer uit een klein dorp in het zuidwesten van het land. In 1955 kocht hij een spuitgietmachine voor kunststof. Hij was ook geïnteresseerd in hoe prisma's licht reflecteren. Technisch kunnen en nieuwsgierigheid leidden in 1963 tot de eerste veiligheidsreflector voor voetgangers. Lehti lijmde twee kleine plastic plaatjes aan elkaar aan de achterkant, trok er een koord doorheen en bevestigde het onderdeel met een veiligheidsspeld aan een jas. Net als veel andere uitvinders mislukte Lehti's idee aanvankelijk. Volgens de geschiedenis van het bedrijf, vonden mensen het ontwerp vreemd en was het ding te zwaar voor ze.
Arvi Lehti's zoon Taisto ging door met het idee na de dood van zijn vader. In 1973 werd het product gelanceerd dat een icoon werd voor het bedrijf en voor heel Finland: een reflecterende hanger in de vorm van een sneeuwvlok, ontworpen door Kalervo Suomela.

Bron: Peter Marten
De ongebruikelijke vorm werd als vernieuwend beschouwd en werd veel beter ontvangen dan de saaie rechthoek van eerdere versies. Suomela legde ooit in een interview uit waarom hij uiteindelijk op een sneeuwvlok uitkwam:
We wilden iets maken dat kinderen graag zouden gebruiken om ze al vroeg goede gewoonten aan te leren. Dit ding redt tenslotte levens.
Vandaag kunnen we zeggen: missie geslaagd! Het aantal doden en gewonden onder voetgangers in Finland daalt al jaren en lag onlangs ruim onder de 20 per jaar. Ter vergelijking: in Zwitserland stierven in 2024 42 voetgangers bij verkeersongevallen. Hoewel Finland iets minder dan zes miljoen inwoners heeft, wat minder is dan Zwitserland, is het risico op een dodelijk ongeval hier aanzienlijk hoger. In een EU-vergelijking zijn mensen in Finland ook merkbaar veiliger op reis dan in andere landen, zoals [een rapport laat zien]( https://road-safety.transport.ec.europa.eu/system/files/2023-02/erso-country-overview-2023-finland_0.pdf].
Leren van de Finnen betekent leren overleven. Het is absoluut niet zo dat er in dit land te weinig keuze is uit reflecterende aanhangers. Even zoeken in de winkel levert een automatisch gegenereerde lijst met bestsellers op. Hier zijn er een paar om uit te kiezen:
Of moet het iets vriendelijker?
Belangrijk om te weten: De reflectoren hierboven zijn zogenaamde zachte reflectoren. Ze zijn zacht en flexibel. Het materiaal bevat kleine glasparels of vezels van reflecterend materiaal die het licht verstrooien en terugkaatsen naar de bron. Het bereik en de lichtsterkte zijn lager dan bij de prismatische reflectoren die in de jaren zeventig gebruikelijk waren. Prismareflectoren.
Prismareflectoren, ook wel retroreflectoren genoemd, bestaan uit veel kleine prisma's of reflecterende kubussen van kunststof of glas. De kleine holle spiegeltjes buigen het invallende licht drie keer af en sturen het terug in de richting waar het vandaan kwam, ongeacht de invalshoek. Kattenogen op fietsen zijn het bekendste voorbeeld van retroreflectoren.

Fischer Spaakreflectorset
Er zijn daarentegen nauwelijks aanhangers die volgens het prismaprincipe werken. Af en toe worden ze nog uitgedeeld als relatiegeschenk of rust de politie kleuter- en schoolkinderen ermee uit. Ik heb in de Galaxus winkel gezocht en vond er in ieder geval een paar in de diepte van het assortiment.

Starpak Reflecterende opklikbare polsband en sleutelhanger



Bron: Liikenneturvan
Decisief voordeel qua bereik
Retroreflectoren hebben een bereikvoordeel van 100 procent. Een automobilist kan een fietser of voetganger met zo'n reflector op 300 tot 400 meter afstand zien. Met een zachte reflector daalt de afstand naar 100 tot 200 meter. Dit is ongeveer het bereik van reflecterende strips of high-visibility vesten, die bijna niemand draagt als hij of zij 's avonds gaat wandelen.
Maar als je zo'n reflector draagt, zie je het niet.
Maar als je helemaal geen reflector draagt, misschien zelfs alleen donkere kleding, word je pas gezien op een afstand van 20 of 30 meter. Dat is behoorlijk kort als je weet dat de stopafstand van een auto bij 50 km/u maar liefst 40 meter is. Op een droge weg natuurlijk. We hebben het hier niet eens over natte of besneeuwde wegen.
Beter dan Labubus
Het is heel simpel: laten we mooie reflectoren aan onze rugzakken en handtassen hangen in plaats van stomme grijnzende pluche figuren uit China. Waar zijn alle influencers als we ze echt kunnen gebruiken?

Bron: Safety Reflector
Ik ben journalist sinds 1997. Gestationeerd in Franken, aan het Bodenmeer, in Obwalden, Nidwalden en Zürich. Familieman sinds 2014. Expert in redactionele organisatie en motivatie. Behandelde onderwerpen? Duurzaamheid, hulpmiddelen voor telewerken, mooie dingen voor in huis, creatief speelgoed en sportartikelen.
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen






