
Producttest
iPhone 16 Pro getest: de schaduwen keren terug
van Samuel Buchmann
Meer batterijduur, betere camera's, cooler uiterlijk. De iPhone 17 Pro is geen uitzonderlijke update, maar wel een goede. Het grootste probleem is zijn kleine broertje.
De iPhone 17 Pro is de tegenpool van de nieuwe iPhone Air: terwijl het dunne model vorm boven functie stelt, richt het vlaggenschip zich op tastbare verbeteringen: grotere batterij, betere camera's, meer prestaties. Geen compromissen, geen gimmicks, geen AI toeters en bellen.
De grotere differentiatie tussen de gewone iPhone, Air en Pro is waarschijnlijk een slimme zet. Apple biedt zo een fijnmazigere selectie voor verschillende doelgroepen. De iPhone 17 biedt de beste prijs-kwaliteitverhouding. Als schoonheid en prestige belangrijker zijn dan geld, is de Air de juiste keuze.
En de iPhone 17 Pro? Die richt zich op maximale prestaties: een 0,5 millimeter dikkere behuizing en meer uithoudingsvermogen. Geen marketing blabla over de stabiliteit van titanium, maar een aluminium behuizing die warmte beter afvoert. Alleen een 4x in plaats van een 5x telefotocamera, maar met een grotere sensor. Dat doet mijn nerdhart glimlachen. De vraag is alleen of de upgrades merkbaar zijn in het dagelijks leven.
Ik ben fan van het nieuwe ontwerp. Het is minder elegant en heeft meer een gereedschapskarakter. Het tijdperk van scherpe randen is voorbij - de hoeken van de iPhone 17 Pro zijn eindelijk weer rond. Het is de eerste iPhone in lange tijd die ik het liefst zonder hoesje zou gebruiken. De halve millimeter extra diepte ten opzichte van de iPhone 16 Pro stoort me helemaal niet. Ook de combinatie van een aluminium unibody en mat glas op de achterkant vind ik mooi. Omdat die laatste niet helemaal doorloopt tot in de hoeken en gemaakt is van Ceramic Shield, zouden spinnenweb-achterkanten minder voor moeten komen.
Het gebruik van geanodiseerd aluminium maakt heldere kleuren mogelijk die met titanium niet mogelijk waren. Apple demonstreert dit vooral met «Cosmic Orange», die ik helaas absoluut afschuwelijk vind. «Deep Blue» is prima, maar de echte ster dit jaar is de kleur waarin ik al jaren alle producten van Apple koop: zilver. Het vertoont geen krassen of vingerafdrukken.
De voorkant is gemaakt van Ceramic Shield 2, een glas dat volgens Apple drie keer krasbestendiger is dan de oude beeldschermen. Het bleek zelfs aangenaam resistent te zijn in de duurtest van YouTuber Zack Nelson. Een zeer welkome upgrade voor mij, want ik gebruik mijn iPhones meestal zonder beschermend glas - en de vorige vertoonden na verloop van tijd altijd kleine krasjes in het scherm. Het cijfer B voor krasbestendigheid is in mindering gebracht voor de kwetsbare rand van het cameraplateau.
Er zijn ook positieve dingen te melden over de textiele hoesjes. Apple heeft geleerd van het fiasco rond het «FineWoven» materiaal van twee jaar geleden. De tweede poging, «TechWoven», ziet er veel robuuster uit en ziet er zelfs na twee weken nog als nieuw uit. Het grove weefsel past bij de nieuwe nerdy «Pro» identiteit en de knoppen voelen net zo goed aan als zonder de hoes.
Het camerasysteem van de iPhone 17 Pro krijgt twee hardware- en één software-upgrade ten opzichte van het vorige model:
In vergelijking met de gewone iPhone 17 valt de Pro op door de grootte van de hoofdsensor en de extra telefotocamera. De groothoekcamera is identiek; deze ontbreekt ook op de iPhone Air. De nieuwe selfiecamera is daarentegen wel aanwezig op alle drie de nieuwe modellen.
De nieuwe frontcamera lijkt op het eerste gezicht misschien triviaal, maar het is misschien wel de upgrade die ik me over een paar jaar het meest zal herinneren. Ten eerste zijn veel van mijn favoriete foto's selfies met partners en vrienden. Dus elke verbetering in beeldkwaliteit is winst.
Tweede vind ik het idee van de vierkante sensor briljant. Ik kan veel sneller schakelen tussen een staande en liggende selfie als ik de iPhone niet hoef te draaien en geen goede handpositie hoef te vinden om de foto te maken. Zelfs de automatische AI-uitlijning werkt heel goed. Het herkent of er één of meer mensen in het kader staan en past het formaat en de zoom daarop aan. Als het de verkeerde beslissing neemt, kan ik het eenvoudig opheffen of helemaal uitschakelen.
Ik hoopte op meer van de nieuwe telefotocamera. Ik moet pixel peeping doen in sterk vergrote delen om een verschil te zien. Toch komt het erop neer dat de telefotocamera een stap vooruit is omdat hij veelzijdiger is: de brandpuntsafstand van 100 mm past soms beter dan de oude 120 mm. En als ik toch de sterkere zoom wil, ziet de digitale uitsnede er niet slechter uit dan een native 120 mm foto van de iPhone 16 Pro.
Apple heeft het ook over een extra 8x zoom (200mm) in «optische kwaliteit». Ik vind dit op het randje van misleidende marketing. De iPhone 17 Pro heeft gewoon geen 200 mm lens. De instelling is een digitale zoom van de 100 mm camera. De foto's hebben dan ook maar 12 megapixels. Het enige verschil met een eenvoudige uitsnede in Photoshop is Apple's beeldbewerking, die iets meer uit de foto haalt. Maar we hebben het hier over nuances - en zeker niet over een zoom in «optische kwaliteit».
Wat me positief opvalt is de verbeterde beeldkwaliteit van de groothoekcamera. Hoewel dit volgens de specificaties niet is veranderd. Ik weet niet of mijn exemplaar van de iPhone 16 Pro toevallig een slechte lens had, maar mijn iPhone 17 Pro is merkbaar scherper, zowel in RAW-formaat als in HEIC. Dit kan ook komen door de verbeterde interne beeldverwerking. Ik vind het ook leuk dat de HEIC's nu ook worden opgeslagen in de groothoekcamera met een resolutie van 24 megapixels. Om de een of andere onbekende reden had het vorige model maar 12 megapixels, hoewel de sensor 48 megapixels heeft.
Ik merk absoluut geen verschil met de iPhone 16 Pro met de hoofdcamera. Dankzij de grootste sensor biedt deze nog steeds veruit de beste beeldkwaliteit. Ik merk niets van de zogenaamd verbeterde beeldverwerking met de 2x digitale zoom (nee, dit heeft ook niets te maken met «optische kwaliteit» ). Het 12-megapixelgedeelte van de hoofdcamera is nog steeds zeer bruikbaar voor de meeste doeleinden.
Apple lijkt de kleuren en het contrast van alle camera's te hebben aangepast. Zowel RAW als HEIC beelden zijn iets warmer en hebben iets donkerdere schaduwen. Ik denk dat beide goed zijn, maar geen van beide is zo belangrijk. In RAW-formaat kunnen beide sowieso worden aangepast en sinds de introductie van de «fotografische stijlen» vorig jaar, werkt dit ook heel goed in HEIC-formaat.
Ik vind de ontgrendelknop van de camerabediening nog steeds te ingewikkeld. Als ik de aanraakfunctie activeer om verschillende parameters aan te passen, pas ik ze veel te vaak per ongeluk aan. Apple lijkt zich dit ook gerealiseerd te hebben. Bij het instellen van de iPhone wordt me nu expliciet gevraagd of ik aanraakbediening wil of dat ik alleen de knop wil gebruiken om de camera-app te starten en de sluiter te activeren. Voorheen moest ik actief naar de instellingen gaan om deze keuze te maken.
Apple's Pro smartphone blijft de maatstaf als het gaat om videokwaliteit. Ik ben altijd verbaasd over hoe goed de beelden van de hoofdcamera eruit zien. Als ik film in het Logprofiel, kan ik ze gemakkelijk mixen met video's van mijn grote Sony camera. Dit jaar kon ik dit zelfs doen in ProRes RAW formaat. Dit vereist echter een enorme hoeveelheid opslagruimte en ik moet de gegevens opslaan op een externe SSD. Ik vind de nieuwe dubbele opnamefunctie nuttiger. Hiermee kan ik tegelijkertijd vooruit en achteruit filmen. Ik weet zeker dat de functie erg populair zal zijn op TikTok en Instagram.
Benchmarks en warmtebeelden laten het zien: De iPhone 17 Pro is sneller en beter gekoeld dan zijn voorganger. De A19 Pro behaalt maar liefst 41 procent hogere scores voor GPU-prestaties (eerste dia in de grafiek hieronder), 9 procent hogere scores voor CPU-prestaties (tweede dia) en ook 9 procent hogere scores voor AI-prestaties (vierde dia). De behuizing wordt ook minder heet onder belasting omdat deze de warmte gelijkmatiger kan verdelen en afvoeren.
De nerd in mij vindt dit geweldig, maar de pragmaticus in mij weet niet zeker of hij er in het dagelijks leven iets van zal merken. Ik speel geen spelletjes op mijn smartphone. Als je dat wel doet, zul je met de iPhone 17 Pro hogere framerates halen en er waarschijnlijk langer plezier van hebben omdat nieuwe games er over een paar jaar nog steeds soepel op zouden moeten draaien. De meeste mensen zullen zich daar niet druk om maken. De A19 Pro ziet eruit alsof hij gebouwd is voor AI-functies die er al zouden moeten zijn. Maar Apple's nieuwe Siri laat nog even op zich wachten.
Op dit moment is het grootste voordeel van de A19 Pro waarschijnlijk de betere efficiëntie, die waarschijnlijk bijdraagt aan de langere batterijduur. Het is niet mogelijk om dit met zekerheid te zeggen. Naast de nieuwe SoC installeert Apple ook een nieuwe, eigen draadloze chip (N1), die ook minder energie nodig heeft voor dezelfde taken dan de oude. En last but not least, de batterij is groter. In Europa is de verbetering ten opzichte van de iPhone 16 Pro niet zo groot als in de VS, omdat de iPhone 17 Pro nog steeds een fysieke SIM-kaart heeft. Maar zelfs hier neemt de capaciteit toe met 11 procent voor de Pro en 3 procent voor de Pro Max.
Het resultaat van al deze factoren: de batterijduur van de iPhone 17 Pro is uitstekend. Zelfs met SIM-kaart verslaat de nieuwe Pro de Pro Max van vorig jaar in verschillende testen. In het dagelijks leven betekent dit dat de batterij zelfs bij intensief gebruik gemakkelijk de hele dag meegaat. In een weekend, wanneer ik de smartphone zelden gebruik, hoef ik hem zelfs pas de tweede avond weer op te laden.
De oplaadsnelheid is nu maximaal 60 watt als je een geschikte oplader hebt. De iPhone 17 Pro bereikt dit maximum echter maar kort en alleen als de batterij bijna leeg is. Daarna vlakt het energieverbruik af. Van nul tot 50 procent heb ik 22 minuten nodig, voor 100 procent 78 minuten. Als ik mijn smartphone 's nachts vergeet op te laden en 's ochtends nog maar een paar procent over heb, is een half uur inpluggen genoeg om de dag door te komen als dat nodig is.
Luidsprekers, microfoons en ontvangst zijn net zo goed als bij het vorige model, ik merk geen verschil. Het beeldscherm heeft een variabele framerate tussen 1 en 120 Hertz. De maximale helderheid neemt toe van 2000 tot 3000 nits - maar alleen als de sensoren direct zonlicht zien. Binnenshuis is het scherm beperkt tot 1000 nits. Als je je ogen 's nachts minder wilt belasten, kun je de helderheid tot een extreem laag niveau verlagen met de optie «Reduce white point». Je vindt het in de instellingen bij «Toegankelijkheid» en je kunt het ook toevoegen aan het Bedieningscentrum.
Op het eerste gezicht lijken de verbeteringen aan de iPhone 17 Pro saai. En dat zijn ze ook. Maar het zijn juist deze saaie verbeteringen die voor mij in het dagelijks leven een groter verschil maken dan geforceerde AI-functies of extravagante designescapades. Vanuit dit perspectief waardeer ik Apple's focus op de essentie.
Het nieuwe vlaggenschip uit Cupertino gaat langer mee, heeft een iets betere telefotocamera en een innovatieve nieuwe selfiecamera. Hij ziet er naar mijn mening ook goed uit en voelt prettig aan. Als je een toepassing hebt die echt prestaties nodig heeft, is de iPhone 17 Pro ook sneller dan zijn voorgangers. Maar de meeste mensen zullen het niet merken.
Het grootste probleem met de iPhone 17 Pro is de iPhone 17. Het verschil tussen de twee modellen wordt steeds kleiner, terwijl het prijsverschil steeds groter wordt. Het basismodel kost slechts 799 frank of 949 euro, hoewel het nu 256 in plaats van 128 gigabyte geheugen heeft. De Pro krijgt deze verdubbeling ook, maar is duurder. Deze begint nu bij minimaal 1099 frank of 1299 euro. De vraag is dus: zijn de telefotocamera en langere batterijduur de extra 300 frank of 350 euro echt waard? Zo ja, dan zul je tevreden zijn met de iPhone 17 Pro. Hij biedt geen spannende nieuwe functies, maar is nog steeds beter dan ooit.
Pro
Contra
Mijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.