Materiaalcontrole: Logitech MX Mechanical Mini uit elkaar gehaald
10/6/2022
Vertaling: machinaal vertaald
Logitech wil met de MX Mechanical Mini de spagaat maken tussen platte kauwgomtoetsenborden en mechanische toetsenborden. Ik bekijk het ding als liefhebber zonder erop te typen.
Op dit moment mag ik geen toetsenborden testen. Ik heb mezelf opgelegd om een maand lang te schrijven op een zogenaamd split-ortho-keyboard. Net op het nippertje arriveert de Logitech MX Mechanical Mini bij mij thuis. In plaats van een wekenlange typetest neem ik in één middag de bouwkwaliteit en constructie van het toetsenbord onder de loep.
CH lay-out
DE lay-out
Een blik op de buitenkant
De MX Mechanical Mini is een low-profile toetsenbord. Er zitten zogenaamde low profile switches en keycaps op. De behuizing van het toetsenbord is ook plat voor een mechanisch toetsenbord. De blootliggende schakelaars zijn gemonteerd op een aluminium afdekplaat. De rest van de behuizing is van kunststof, ik neem aan ABS. Over het geheel genomen is de afwerking solide. Ik kan het toetsenbord slechts minimaal buigen met veel kracht, wat bij de concurrentie van Apple veel gemakkelijker is.
Interessant is dat het toetsenbord meegeeft als je de toetsen indrukt. Niet zo extreem als de Keychron Q1, die ontworpen is voor een soepel typegevoel, maar toch aanzienlijk in vergelijking met andere gefabriceerde toetsenborden. Na even zoeken vind ik de reden: de rubberen voetjes van het toetsenbord zijn de reden.
Wat me meteen opvalt als ik het voor het eerst aanraak: De toetskappen zijn echte vingerafdrukmagneten. Ze voelen heel soepel aan. Als ze wat ruwer waren, zou ik wat meer grip hebben en zouden vingerafdrukken niet zo gemakkelijk te zien zijn. De keycaps van ABS plastic overtuigen me ook niet van het tegendeel. Ze zijn met slechts één millimeter dunwandig en als ik ze verwijder, ben ik bang dat ik ze breek.
.
De primaire toetsfuncties zijn transparant en laten het achtergrondlicht door. De secundaire toetsfuncties of die voor de Mac zijn echter gewoon opgedrukt. Ik vind de keycaps onoverzichtelijk.
De tactiele schakelaars hebben vrij veel speling in alle richtingen voor schakelaars met een laag profiel. Als ik met een toetskapje pruts, beweegt het nogal. De slag van lage profielschakelaars is kleiner dan die van conventionele mechanische schakelaars. Het is ongeveer drie millimeter. Vier millimeter is gebruikelijk voor de meeste schakelaars in prefab toetsenborden. De schakelaars voelen en klinken krassend als ze worden ingedrukt.
De stabilisatoren zijn die dingen die ervoor zorgen dat de lange toetsen zoals Backspace, Enter en Spatie niet wiebelen. Deze dingen kunnen behoorlijk rammelen. Als ik de Backspace en Enter toetsen indruk, ben ik aangenaam verrast: ze rammelen niet zo erg als op andere toetsenborden. Een blik onder de toetskappen laat zien dat Logitech ze gesmeerd heeft. Interessant is dat het smeren werd vergeten op de spatiebalk - de meest ingedrukte toets op een toetsenbord, nota bene.
De stabilisatoren zijn op platen gemonteerd. Dat wil zeggen, ze zijn met een klikmechanisme aan de bovenplaat bevestigd. Ik zou ze gewoon kunnen verwijderen en aanpassen zodat ze minder rammelen. In ieder geval de backspace en enter toetsen. Voor de spatiebalk zou ik echter ook de spatiebalkschakelaar moeten desolderen, want die zit over de stabilisatiedraad.
.
De algemene klank van het toetsenbord is onbevredigend. Het klinkt mechanisch, maar niet te vergelijken met mijn privé-toetsenborden: het rammelt, klettert, krast en rammelt bij het typen. De MX Mechanical Mini klinkt voor mij als een slechte guggenmusik - met andere woorden: vervelend en slecht. Een goed klinkend toetsenbord is voor mij ASMR. Als ik op zo'n ding typ, is werken voor mij een genot.
Een blik op het binnenwerk
Zo ver, zo oppervlakkig. Ik wil weten hoe de binnenkant van het toetsenbord eruitziet. Om hem los te schroeven, moet ik eerst enkele toetskappen verwijderen en de schroeven eronder losmaken.
Hier wordt duidelijk dat het toetsenbord niet bedoeld is om open te maken: de kabel die de batterij verbindt met het dochterbord is zo kort dat ik de twee helften niet voldoende kan scheiden om erbij te kunnen. Met een pincet lukt het me uiteindelijk om het eruit te trekken. Als het eenmaal weg is, heb ik goed zicht op het onderste deel. Overigens is de batterij ook in het onderste deel geplaatst.
Het dochterbord is met het bord verbonden via een lintkabel. De USB-C aansluiting en het Bluetooth element zitten er ook op. Het beschermt het bord ook tegen elektrostatische ontladingen.
Nu zie ik het dochterbord.
Nu kan ik het dochterbord zien, maar het bord zelf zit nog verborgen onder een ander stuk plastic. De MX Mechanical Mini bestaat uit drie buitenste delen, niet slechts twee. Ik maak het middelste deel los, dat het buitenste frame vormt.
Nu heb ik alle drie de behuizingsdelen voor me liggen. Natuurlijk kon ik nu de schakelaars desolderen en zo de afdekplaat van de printplaat scheiden. Maar dat kost me te veel moeite om een kijkje te nemen. Het valt me op dat het onderste en bovenste deel erg dunwandig zijn. Ik kan ze zonder veel moeite buigen.
Interessant aan het ontwerp is dat Logitech heeft gekozen voor een constructie van drie buitendelen. Ik neem aan dat dit goedkoper is dan het onderste deel van de kast uit één stuk te maken. Als de onderste en middelste delen echter los van elkaar staan, zien ze er erg goedkoop uit. Ik kan ze gemakkelijk vervormen. Aan de andere kant is het goed dat Logitech gekozen heeft voor een dochterbord. Veel defecten aan het bord kunnen zo worden voorkomen.
Verwijder het
Je kunt het waarschijnlijk wel raden: als toetsenbordliefhebber wil ik niet langer op de MX Mechanical Mini typen dan voor een test. Deze keer heb ik zelfs afgezien van typen om de reden die ik in het begin noemde. Mijn oordeel over alles wat ik zonder tienvingersysteem heb kunnen testen: Keycaps, schakelaars, stabilisatoren en het geluid zijn me gewoon te slecht. Bovendien vind ik de plastic behuizing niet mooi en ziet hij er op het tweede gezicht goedkoop gemaakt uit.
Maar dat is allemaal een kwestie van smaak - ik ben een verwende toetsenbordnerd. De meeste geprefabriceerde toetsenborden doen het gewoon niet meer voor mij. Daarom geef ik het nu door aan de baas van mijn baas Martin Jungfer. Hij is een plat persoon - hij houdt van platte toetsenborden - en wil een mechanisch exemplaar proberen.
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
24 opmerkingen
later