Producttest
Testing Nintendo Switch Sports: Let the Games Begin in Spocco Square
van PC Games
Nintendo Switch 2 uitgebreid getest: nuttige innovaties en vervelende zwakke punten
19/6/2025
De Switch 2 is wat ik wilde: een grotere, snellere en over het algemeen betere Switch. De handheld overtuigt met veel nuttige verbeteringen en stelt teleur met een paar vervelende zwakke punten.
Ik heb twee weken met de Switch 2 doorgebracht en elke dag meerdere uren met de stijlvolle console gespeeld. Nintendo's next-gen handheld maakt een uitstekende indruk. Het scherm, dat te donker is en gevoelig is voor krassen, en de slechte batterij temperen echter mijn plezier met de nieuwe hardware.
Leek, elegant ontwerp
Nintendo vindt met de Switch 2 het wiel niet opnieuw uit, maar ontwikkelt het Switch-concept consequent verder. De opvolger functioneert ook als een handheld-console hybride, die ik zowel thuis op de tv als onderweg als mobiel spelapparaat kan gebruiken.
Het ontwerp van de Switch 2 is elegant en elegant.
Het ontwerp van de console is ook gebaseerd op de vorige modellen. Met zijn matte, donkere afwerking en subtiele kleurspatten onder de analoge sticks ziet de Switch 2 er een beetje meer «volwassen» uit dan de originele Switch en het OLED-model.
Vergeleken met het ontwerp van de console is de Switch 2 een beetje meer volwassen dan de originele Switch en het OLED-model.
Vergeleken met de vaak monsterlijke PC-handhelds ziet de Switch 2 er elegant uit met zijn slanke ontwerp. Ondanks het enorme scherm (7,9 inch) is de Switch 2 dunner, kleiner en lichter dan bijvoorbeeld de Rog Ally (7 inch) of de Steam Deck OLED (7,4 inch).
De focus van Nintendo op een eenvoudig ontwerp heeft één nadeel: net als zijn voorgangers is de Switch 2 helemaal plat. Hij heeft geen uitsteeksels of handgrepen zoals andere handhelds hebben.
Dat vind ik niet erg. Dankzij het grotere oppervlak ligt de console heel comfortabel in mijn handen in de handheld-modus. Zelfs na een paar uur gamen worden mijn vingers niet moe of verkrampen ze niet - dat was wel anders met de kleinere Switch 1.
Als je echter gewend bent aan ergonomische handgrepen (zoals de pc-handheldgamer Phil) of kleine handen hebt (zoals Michelle), zul je de Switch 2 niet zo comfortabel vinden als ik.
Met de verbeterde en verbazingwekkend flexibele kickstand kun je de console immers gemakkelijk onderweg in tafelstand gebruiken en in plaats daarvan spelen met de handigere Pro-Controller of alternatieven. En dankzij de tweede USB-C poort aan de bovenkant van de console kan hij worden opgeladen in de tafelstand.
Joy-Con 2: uitstekende haptische feedback en succesvolle muisbesturing
Nintendo heeft ook verstandige verbeteringen aangebracht aan de afneembare Joy-Con controllers. Ze zijn nu magnetisch aan de console bevestigd. Dit werkt eenvoudig en betrouwbaar. Ze zitten rotsvast en wiebelen niet meer zoals hun voorgangers, die op rails waren bevestigd
De nieuwe polsbandjes zijn ook veel gemakkelijker te bevestigen. Met de add-on, die ik aan de magnetische rails van de Joy-Cons bevestig, heb ik meer grip als ik de controllerhelften los van de console bedien. De plastic onderdelen hebben nog een voordeel: ze geven me meer oppervlakte en grip als ik de Joy-Cons als muis gebruik.
Beide Joy-Con helften hebben een kleine muissensor ingebouwd. Ik test dit in langzamere strategiespellen zoals «Civilization VII», maar ook met de snelle shooter gameplay van «Cyberpunk 2077». Ik ben verbaasd over hoe goed en precies het werkt. Ik weet nog steeds niet precies hoe ik de relatief kleine muis moet vasthouden, maar ik leer en word steeds beter. Na ongeveer twee uur «Cyberpunk 2077» voel ik echter lichte kramp in mijn rechterhand.
Nintendo beweert dat de muis ook op broekspijpen of de bank kan worden gebruikt. Dit is theoretisch waar, maar het is erg ongemakkelijk en onbetrouwbaar. In mijn opstelling heb ik het geluk dat ik de muis op de rugleuning van mijn leunstoel kan gebruiken.
De geavanceerde vibratiemotor in de controllers is ook zeer succesvol: «HD Rumble 2». De ultraprecieze en/of zeer sterke vibraties kunnen wedijveren met de uitstekende PS5-controller van Sony. In tegenstelling tot Sony's Dualsense gaat de batterij van de Joy-Con 2 controllers «eindeloos mee». Voordat de kleine dingen de geest geven en ik ze opnieuw op de Switch 2 moet aansluiten, gaan er 19 uur en 37 minuten voorbij in mijn test.
Ik ben minder overtuigd door de sticks. Hoewel ze groter zijn dan het origineel, voelen ze minder precies en te los vergeleken met de nieuwe Pro-Controller. De knoppen aan de voorkant en de SL- en SR-knoppen op de magnetische balk zijn ook groter en prettiger om op te klikken dan op het vorige model.
Er zitten helaas nog steeds geen analoge ZL en ZR triggers op de achterkant, alleen digitale knoppen. Dit is jammer, want het maakt ports van racegames die vertrouwen op precieze gradaties bij het indrukken van de triggers vrijwel onmogelijk.
Bij het spelen van «Mario Kart World» vallen de 90 graden schuine L- en R-knoppen me negatief op. Omdat ze zo lang zijn en een laag drukpunt hebben, druk ik ze af en toe per ongeluk in.
Nu speel je met kracht
De Switch 2 is aanzienlijk krachtiger dan de Switch 1. Voor hardcore Nintendo-gebruikers zoals ik voelt gamen op de Switch 2 als een bevrijding. Eindelijk weer moderne technologie in een Nintendo-console.
De Switch 2 is uitgerust met een chip die speciaal voor Nintendo is ontwikkeld door Nvidia. Vanwege de vormfactor kan de mobiele hardware niet concurreren met de ruwe kracht van de stationaire consoles van Sony en Microsoft. De Switch 2 hoeft echter geen hopeloze nederlaag toe te geven dankzij toegang tot moderne renderingtechnologieën zoals ray tracing, Nvidia's DLSS upscaler en snel geheugen.
In het algemeen kun je verwachten dat de Switch 2 games aflevert op het grafische niveau tussen de PS4 en de Xbox Series S in. Het porten van de meeste current-gen games (PS5 en Xbox Series X/S) zou ook mogelijk moeten zijn op de Switch 2 met een paar compromissen.
Nintendo laat de kracht van de Switch 2 zien in «Mario Kart World» - 24 coureurs in een open wereld met een constante 60 frames per seconde (FPS) zou onmogelijk zijn geweest op de Switch 1.
De Switch 2-upgrades van de twee «The Legend of Zelda»-switch-games zijn ook indrukwekkend. Eindelijk lopen de meesterwerken vloeiend op 60 FPS en zien ze er niet meer zo wazig uit dankzij de hogere resolutie.
Apropos resolutie: In de tv-modus kan de Switch 2 4K weergeven met 60 FPS via het meegeleverde dock. Met een lagere resolutie van 1440p of 1080p is zelfs 120 FPS mogelijk.
In welke resolutie ik ook speel, de games zien er uitstekend uit op mijn 83-inch tv in vergelijking met de Switch 1. Het enige minpuntje: VRR wordt alleen ondersteund in de handheldmodus en niet in de tv-modus.
LCD: ik ben teleurgesteld
Als je de specificaties van het beeldscherm van de Switch 2 doorleest, zou je kunnen denken dat Nintendo een eierleggende wollemelkzeug in de handheld heeft gebouwd. Met 7,9 inch en een resolutie van 1080p is het scherm groter en scherper dan voorheen. Het heeft ook een hoge vernieuwingsfrequentie van 120 Hertz en ondersteunt VRR. Ja, de handheld kan zelfs HDR aan.
De eerste indruk is navenant positief. Vooral in «Mario Kart World» ben ik onder de indruk van het extra oppervlak, de scherpte en de heldere kleuren. Maar hoe meer ik het scherm gebruik, hoe meer negatieve punten ik opmerk. Deze hebben voornamelijk te maken met het feit dat Nintendo LCD- in plaats van OLED-schermtechnologie gebruikt in de Switch 2.
De lage helderheid van het paneel is vooral problematisch, waardoor veel theoretische voordelen - vooral HDR - in de praktijk teniet worden gedaan.
Ik wil ook graag meer helderheid in het dagelijks leven, ongeacht het HDR-probleem. Ik speel meestal zonder problemen met de Switch 2 in de trein. Als ik de handheld echter op een zonnige dag buiten uitpak, kan ik maar heel weinig herkennen in donkere games zoals «Cyberpunk 2077».
Ik ben ook teleurgesteld over hoe gevoelig het scherm is voor krassen. Nintendo heeft permanent een plastic folie op de Switch 2 geïnstalleerd. Dit moet verwondingen door splinters helpen voorkomen als het scherm breekt. Na twee weken gebruik heb ik al verschillende grote krassen in het plastic, ondanks de hoes om de console in te vervoeren.
Bijzonder vervelend: de grootste zitten in het midden van het scherm. Tot nu toe is de schade in ieder geval oppervlakkig. Ik kan ze echter wel zien in direct zonlicht of als ik er met een zaklamp op schijn. Ik maak me zorgen over de levensduur van het scherm.
Waar is het dichtstbijzijnde stopcontact?
Ik test de batterij met drie Switch 2 games van verschillende grafische complexiteit en een Switch 1 game. In alle testen zet ik de helderheid van het display en het volume van de (zeer goede en luide) luidsprekers helemaal omhoog. Wi-Fi is ook geactiveerd - zonder downloads op de achtergrond.
Ter vergelijking: ik speel ook «Date Everything!» op mijn Switch 1 OLED-model. Na 3:12 uur heb ik nog 42 procent batterij over op deze en kan ik waarschijnlijk nog een paar uur doorgaan met het spel.
De bescheiden accuprestaties van de Switch 2 doen me denken aan de originele Switch uit 2017, en ik maak me ook zorgen over de levensduur - omdat de accu vrij snel veel oplaadcycli zal doorlopen.
Besturingssysteem: Nintendo haalt achterstand niet in, maar boekt vooruitgang
Het besturingssysteem van de Switch 2 weerspiegelt ook Nintendo's benadering van de nieuwe consolegeneratie. Er zijn slechts een paar visuele veranderingen, maar Nintendo scoort met eenvoud, verstandige innovaties en leuke gimmicks.
Er is ook veel gebeurd op het gebied van multiplayer. Voor de hieronder beschreven functies is een betaald «Nintendo Switch Online» abo nodig. Positief is dat de prijs voor Nintendo's online functies ondanks de nieuwe functies en de extra Gamecube retrobibliotheek niet is gestegen (ongeveer 20 frank of euro per jaar voor het abo of ongeveer 40 frank of euro per jaar voor het uitbreidingspakket).
Met de functie «GameShare» kan ik in sommige compatibele Switch 2-games multiplayer-games met een andere persoon starten zonder dat hij of zij een exemplaar van het spel bezit. Het spel draait op mijn Switch 2 en wordt naar een andere Switch 2 - of zelfs Switch 1 - gestreamd. De functie kan zowel lokaal zonder abonnement als online met een abo worden gebruikt.
In mijn getest, werkt deze leuke gimmick in principe - maar met merkbare latency, zichtbare streaming artefacten en af en toe stotteren in beide varianten. GameShare is minder geschikt voor supersnelle racegames zoals «Fast Fusion», maar eerder voor gezellige multiplayer titels zoals Nintendo's bordspellencollectie «51 Worldwide Games». Het is geen kernfunctie, maar een leuke bonus die ik waarschijnlijk maar zelden zal gebruiken.
De grootste en belangrijkste nieuwe functie in het besturingssysteem is «GameChat» - Nintendo's nieuwe chat-app voor de Switch 2, die ik start met de speciaal gemaakte C-toets. Hiermee kan ik gemakkelijk chatten met mijn Nintendo-vrienden. Een enorme stap vooruit vergeleken met de Switch 1, waar ik hiervoor nog een aparte smartphone-app moest opstarten.
Nintendo heeft een chat-app voor de Switch 2 gebouwd.
Ik kan er ook voor kiezen om mijn scherm te delen in GameChat of deel te nemen aan de chat via video met een USB-camera. Ook hier is het geheel zo eenvoudig mogelijk gehouden, maar het werkt wel betrouwbaar.
Maar eenvoud heeft ook een keerzijde. Vergeleken met partychats op Playstation en Xbox moet ik leven met een aantal beperkingen. Ik kan bijvoorbeeld niet met vreemden praten en er is geen tekstinvoer.
Ik heb ook tevergeefs gezocht naar andere (sociale) online functies van de concurrentie, zoals Discord integratie, game ratings of trophies (prestaties) op de Switch 2.
Met name dat laatste punt doet me persoonlijk pijn, niet in de laatste plaats omdat Nintendo blijft flirten met het idee in afzonderlijke spellen - zoals in «Mario Kart World» en de twee «Zelda» upgrades. Goed gemaakte prestaties verlengen mijn speeltijd enorm en dienen ook als leuke herinneringen aan vervlogen tijden.
Conclusie
Een succesvolle hardware-upgrade met vervelende zwakke punten
De Switch 2 is een grotere, snellere en over het algemeen betere Switch. Nintendo's handheld maakt geen indruk met ongelooflijk gekke vernieuwingen, maar met verstandige verbeteringen. Door het extra formaat ligt de handheld beter in de hand. De Joy-Con 2 controllers zijn rondom verbeterd en maken indruk met een precieze trilfunctie en een verbazingwekkend succesvolle muisbesturing.
De grafische sprong van de Switch 1 naar de Switch 2 is enorm. Nintendo's nieuwe console voelt niet hopeloos verouderd aan - integendeel. In de tv-modus zien games er eindelijk acceptabel uit, zelfs op grote televisies, en ze lopen vloeiend - helaas zonder VRR. In de handheld-modus stelt het LCD-scherm teleur met een grote kloof tussen theoretische functies en praktische realisatie. Het scherm is te donker voor HDR - en verrassend gevoelig voor krassen. De batterij doet me ook verdriet met zijn slechte prestaties.
Met uitstekende achterwaartse compatibiliteit en nieuwe functies zoals GameChat is de Switch 2 ook een genot om te gebruiken. De console biedt echter niet zoveel functies als de concurrentie van Sony en Microsoft.
Pro
- Veel kracht in een slank, aantrekkelijk pakket
- Herziene, grotere Joy-Con controller met magnetische houder
- verbazingwekkend goede muisbesturing
- Achterwaartse compatibiliteit en nieuwe functies zoals gamechat
Contra
- krasgevoelig LCD-scherm is te donker (voor HDR)
- Geen VRR in het dok
- Teleurstellende batterijprestaties
Domagoj Belancic
Senior Editor
Domagoj.Belancic@digitecgalaxus.chMijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.
