Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Stefanie Lechthaler
Achtergrond

"Weet je nog?" - De gekste snoepjes uit onze kindertijd

Stefanie Lechthaler
18/11/2024
Vertaling: machinaal vertaald

De redactie van Galaxus presenteert hun favoriete traktaties uit de kindertijd en haalt herinneringen op aan een zorgeloze tijd.

"Weet je nog: eetbaar papier? Wow! Hoe konden we dat doen?" of "Wist je dat er rook uit de kauwgom van de kindersigaret kwam als je erin blies?". Zo klinkt het aan onze lunchtafel als we praten over de absurde snoepjes die ons vergezelden in onze kindertijd en hoe ze ons gevormd hebben. Mijn teamcollega's pakken de zoetste anekdotes uit en vertellen je waarom ze van zuur houden sind.

Darina Schweizer: de zure onder de lieve

PEZ was ook erg populair. Van de snoepjes die ik uit verschillende dieren- en Disney-koppen perste, vond ik de zure citroensmaak natuurlijk het lekkerst. De kleine inkeping in elke "Zältli" was praktisch. Ik kon mijn tong erin steken om hem te stabiliseren en mijn gehemelte, dat door Fizzers was mishandeld, weer pijnlijk te wrijven. Jeetje, wat voor kind was ik?

Lorenz Keller: "Toegangspoort tot het dropuniversum"

Een zwart stokje drop kostte toen 10 cent bij de kiosk. Als kind hield ik eigenlijk niet van drop - dat dacht ik tenminste. In plaats daarvan snackte ik zure visjes (10 centimes), groene kikkers met een wit schuimend buikje (5 centimes), gummie aardbeien (10 centimes) of zachte gelei abrikozen (10 centimes). Soms trakteerde ik mezelf zelfs op een zure tong (20 centimes).

Ik moet ooit voor het eerst een gevuld dropstaafje hebben geprobeerd, waarschijnlijk van een collega. En het was een openbaring - een driedubbel genot. Om te beginnen moest je het propje harde suiker met je tanden afknappen. Dan wat van de suikerkristalvulling in je mond gieten met een beetje zure kick. En tot slot het zoethoutstokje met de overgebleven suiker in stukjes laten smelten. Nu had ik elke keer dat ik bij de kiosk stopte een dropstaafje.

Later kocht ik bijna nooit meer snoep bij de kiosk. En in de supermarkten lagen meestal alleen maar zoethoutplakjes of de Haribo mixen. Ook prima - maar in mijn achterhoofd wist ik altijd dat er iets beters was.

Een paar jaar geleden kwam ik Liquorice Flyers tegen in een online winkel voor snoepgoed. En ze smaken net als toen: een zoete herinnering en absoluut mijn favoriete traktatie. We hebben ze nu een paar maanden in onze winkel. En ik moet oppassen dat ik ze niet te vaak bestel. Want zo'n grote verpakking raakt verrassend snel op.

Patrick Vogt: Je bent zo schattig als je boos bent

Als kind was ik een echte zoetekauw. Cola fudge, Malabar kauwgom, Pop Rocks en wat al niet meer, ik had ze allemaal. Altijd als mijn oma me stiekem wat kleingeld toestopte, stond ik een paar minuten later bij de kiosk voor Migros om mijn snoepportfolio te verrijken - en meteen weer leeg te maken.

Ik heb ook heel dierbare herinneringen aan Tiki. De sorbetblokjes in het pak van twee waren voor 20 centimes verkrijgbaar bij de kiosk. Misschien hadden we ze moeten oplossen in water, zoals de uitvinder waarschijnlijk bedoeld had. We hielden liever wedstrijdjes om te zien wie er meer Tiki-blokjes in zijn mond kon stoppen zonder te schuimen. Ik weet niet eens meer wat mijn record was. Misschien moet ik nog eens een Tiki-uitdaging proberen ...

Stefanie Lechthaler: Voeten of bazooka - ik hield van lolly's

De zure saus van de zuurtjes op het stokje.

De zure saus van de Bazooka lolly die mijn gezicht maakte? Geef hier! Ik zoog het zo uit de tube. Een poeder dat ontploft in je mond? Natuurlijk! Ik heb de hele lolly - in voetformaat! - ermee bedekt. En uiteindelijk moest de verpakking natuurlijk opengescheurd en opgelikt worden zodat er geen kruimel verloren ging.

Nadat ik de intense toppings had opgegeten, was de lolly bijna saai en niet meer spannend. Behalve de Flip en Lic lolly natuurlijk. Waarmee ik in de speeltuin kon doen alsof ik met een vlindermes zwaaide. Waarom zouden kinderen met zoiets spelen?

Welke zoetigheden vergezelden jou door je kindertijd en welke zonde kun je vandaag de dag nog steeds niet weerstaan? Schrijf het in de comments.

Omslagfoto: Stefanie Lechthaler

104 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

De muren verven vlak voordat je de flat overdraagt? Zelf kimchi maken? Een kapotte gourmetoven solderen? Kan niet - kan niet. Nou ja, soms wel. Maar ik ga het zeker proberen.


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Gids

    Gevriesdroogd ijs: de snack die niemand nodig heeft - maar iedereen wil proberen

    van Stefanie Lechthaler

  • Achtergrond

    Niemand houdt van de laatste kerstman

    van Michael Restin

  • Opinie

    "Ik eet liever snoepjes dan insecten tijdens mijn avonturen in de buitenlucht"

    van Siri Schubert