Glasvezel patchkabels zijn gedefinieerde componenten van een internationaal gestandaardiseerd gestructureerd bekabelingssysteem volgens ISO/IEC 11801. Historisch gezien zijn er verschillende connectoren gebruikt in gestructureerde bekabeling, waarvan de volgende nog steeds relevant zijn: LC, SC, E2000 en MPO/MTPE. Een glasvezel patchkabel vertegenwoordigt de kortste verbinding tussen een passieve bekabelingspoort en een actieve netwerkpoort, of een punt-tot-puntverbinding van twee actieve netwerkpoorten. Kwaliteitsklassen maken een kwalitatieve differentiatie van glasvezel patchkabels mogelijk, afhankelijk van de netwerkdienst. Vergelijkbare termen voor patchkabels zijn patchkabel, adapterkabel, verbindingskabel, hybride kabel, jumper en verbindingsdraad.