Terwijl ze op zoek was naar literatuur over haar autistische waarneming, besloot Maria Zimmermann zelf een boek hierover te schrijven en te ontwerpen. Ze leerde hoezeer de taal die we gebruiken om over iets te praten, onze relatie ermee vormt. Ze spreekt van ontdekking, niet van diagnose; kenmerk, niet symptoom; autistisch zijn, niet autisme hebben; in het spectrum, niet buiten het spectrum; sensorische gevoeligheid, niet sensorische verwerkingsstoornis; eigenaardigheid, niet moeilijkheid; anders, niet fout.