Eén ding kan ik je meteen vertellen: dit is niets voor zwakke zenuwen! Het is de absolute horror! Pure waanzin! De hel! Zo ziet Jan het in ieder geval, wanneer hij met een gebroken been in het universitair ziekenhuis belandt in een kamer met drie meiden! De enige lichtpunt in deze hel: dankzij een vergissing van de ambulancebroeders heeft Jan plotseling een iPhone, die van iemand die voor hem in de ambulance lag en deze daar heeft verloren. Jan heeft het fatale idee om in plaats van de onbekende persoon vrolijk op de binnenkomende berichten te reageren, met catastrofale gevolgen: al snel wordt hij een (mislukte) beursspeculant, (woordkarge) copywriter, (ontrouwe) minnaar... Echt ziek!.