Een jonge vrouw zit in haar appartement en kijkt naar de kleine drama's die zich in haar buurt afspelen. Ze is een stille buitenstaander die alles op veilige afstand observeert: ruzies, seks, gelukkige en ongelukkige gezinnen. Alleen haar eigen leven voelt alsof iemand op de pauzeknop heeft gedrukt. Nadat de burgeroorlog in haar Syrische thuisland uitbrak, volgde ze de belofte van een leven in veiligheid en vluchtte naar Europa. Sinds haar aankomst in Engeland kan ze haar werk als journaliste niet meer uitoefenen. Ze voelt zich geïsoleerd en wordt geconfronteerd met anti-moslim vooroordelen. Bedwelmd door de oorlogstrauma's verstomt ze. In plaats van te spreken, begint ze echter te schrijven – over de Arabische Lente, de Syrische burgeroorlog, de vlucht naar Europa en de eenzaamheid in het land van ballingschap. Haar bijdragen worden gepubliceerd door een online magazine onder het pseudoniem "De Stemloze". Langzaam vindt ze de kracht om haar plek achter het raam te verlaten. Ze verkent de nieuwe omgeving en ontdekt de buurtsupermarkt om de hoek, een nabijgelegen moskee, een boekwinkel, een wasserette. Wanneer een feest van de moskee door racisten wordt aangevallen, moet ze een keuze maken: blijft ze een stille toeschouwer of toont ze haar standpunt? Met briljante, poëtische taal verkent Layla AlAmmar wat het betekent om vluchteling te zijn. Ze schrijft over het verlies van veiligheid, oorlog en extremisme. Het zwijgen in mij vangt het gefragmenteerde leven van een vluchteling in al zijn kleuren en maakt duidelijk hoe belangrijk het is dat we naar elkaar luisteren. Een indrukwekkende roman met ongelooflijk veel gevoel en een pleidooi voor tolerantie en begrip.