Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Review

"Another Code: Recollection": geslaagde remakes van vergeten avonturenklassiekers

Domagoj Belancic
18/1/2024
Vertaling: machinaal vertaald

Met "Another Code: Recollection" brengt Nintendo twee avonturenspellen uit het DS- en Wii-tijdperk opnieuw uit. De remakes van de insider tips zijn geslaagd, maar niet perfect.

Door de jaren heen hebben de puzzelspellen een trouwe schare fans opgebouwd. Ze worden nu beschouwd als onderschatte, cult insider tips voor avonturenfans. Met "Another Code: Recollection" krijgen beide spellen nu een tweede kans. Het remake dubbelpakket is helemaal opnieuw ontwikkeld en scoort met substantiële nieuwe functies. De herinterpretatie kan de charme van de originele spellen echter niet volledig evenaren.

Waar gaan de spellen over?

Het eerste spel, "Double Memory", is een van mijn absolute favoriete spellen op de Nintendo DS - niet in de laatste plaats vanwege het melancholische verhaal. Ik kruip in de huid van de dertienjarige wees Ashley Mizuki Robins. Kort voor haar veertiende verjaardag ontvangt ze een brief van haar vader, van wie ze dacht dat hij dood was. Daarin nodigt hij haar uit op een verlaten eiland. Ondanks haar scepsis besluit Ashley de oproep van haar vader op te volgen.

Bij aankomst op het eiland is er geen spoor van haar vader. Hier klopt iets niet. In de loop van het verhaal ontmoet Ashley een geest in een enorme, verlaten villa. De geest is een aantal jaren geleden als tiener in het landhuis gestorven. Zijn ziel zit sindsdien gevangen op het eiland. Hij kan zich de oorzaak van zijn dood niet herinneren.

In de loop van het spel kom ik erachter wat de dood gewaande vader van Ashley is en hoe de geestjongen is gestorven. Het is een prachtig melancholisch verhaal over de kracht van herinneringen, verdriet en vriendschap.

Het vervolg "Another Code: R" speelt zich ongeveer twee jaar na de gebeurtenissen op Spookeiland af. Ashley komt terecht in het pittoreske toeristenoord Lake Juliet. Daar wordt de tiener achtervolgd door verontrustende herinneringen aan haar overleden moeder. In haar zoektocht naar de waarheid achter haar duistere herinneringen raakt ze verwikkeld in een groot complot rond Lake Juliet.

Het verhaal van het tweede deel is groter, ambitieuzer en complexer, maar het boeit me minder dan het eerste deel. Er zijn te veel saaie personages en hobbelige dialogen. Ik word tijdens het verkennen constant onderbroken door irrelevante cutscenes. Ik mis de intieme melancholie die ik voel als ik het enorme landgoed op Ghost Island verken. Maar misschien ben ik gewoon nostalgisch - vergeleken met het eerste deel heb ik het vervolg op de Wii nooit gespeeld.

Hoe spelen de spellen?

Beide spellen zijn een mix van visuele roman, avontuur en puzzelspel. Je hoeft geen actievolle gameplay te verwachten; het verhaal staat centraal. Ik besteed de meeste tijd aan het verkennen van de spelwereld of aan het voeren van gesprekken.

Van tijd tot tijd moet ik puzzels oplossen om verder te komen. Dit zijn typische point-and-click puzzels. Ik bedien daar een hendel, zet hier een schakelaar om, voer het juiste wachtwoord in, enzovoort. De puzzels zijn meestal eenvoudig genoeg om niet gefrustreerd te raken. Maar ze zijn nog steeds slim genoeg om me een aha-moment te bezorgen en me de slimste persoon ter wereld te laten voelen.

Wat is er veranderd ten opzichte van de oorspronkelijke spellen

?

De Switch-versie van de spellen mist dergelijke hardware-gimmicks volledig. Daardoor verliezen de remakes de unieke puzzelcharme van de originele spellen. Het touchscreen, de HD rumble functie of de IR camera's van de Switch controllers worden niet gebruikt. Het spel vertrouwt op bewegingsbesturing in twee of drie puzzels, maar dat is het dan ook.

Fans van de originele spellen zullen ook merken dat het verhaal op sommige plaatsen ingrijpend is veranderd. Met name in "Another Code: R" in het bijzonder, zijn er substantiële wijzigingen aangebracht in het achtergrondverhaal en de centrale personages. Sommige veranderingen zijn begrijpelijk - ze maken het spel korter en scherper. Andere veranderingen zijn echter waanzinnig en zetten alles op zijn kop in de finale van het spel.

De point-and-click-bewegingen van de originele spellen maken in de remake plaats voor moderne besturing vanuit een derde-persoonsperspectief. Hierdoor voelen de levels meer aan als echte gebieden en niet als delen uit een videogame. Als ik verdwaal in de 3D-wereld, biedt het spel een navigatiehulp om me naar de volgende puzzel te leiden. Er is ook een nieuw hintsysteem dat me waardevolle tips geeft bij het oplossen van puzzels.

Grafisch schommelt de nieuwe editie tussen mooi en verouderd. Het dubbelpakket is vooral indrukwekkend in de remake van het eerste "Another"-spel met prachtige spelomgevingen die doen denken aan olieverfschilderijen. Het idyllische landschap wordt begeleid door zachte pianoklanken en pakkende melodieën. Prachtig.

De grotere levels in het tweede deel vallen in vergelijking sterk af en zien er op sommige plekken onafgewerkt uit. Het is ook jammer dat de remakes herhaaldelijk worden onderbroken door irritante laadschermen - een probleem dat in de originele games veel minder voorkwam.

De gedetailleerde karaktermodellen zijn goed ontworpen, maar slecht geanimeerd. Veel volwassen personages bewegen niet alleen vreemd vergeleken met Ashley, maar openen ook nauwelijks hun lippen als ze praten. Dit haalt me af en toe uit het verhaal.

De hoofdrolspelers in de oorspronkelijke spellen waren meestal stom. De meeste gesprekken werden nagesynchroniseerd voor de remakes. Het acteerniveau doet denken aan middelmatige anime nasynchronisatie. Na verloop van tijd raakte ik gewend aan het overdreven acteerwerk en de soms irritante woordfragmenten bij het oplossen van puzzels ("Hmmmm...", "Oh!", "Aaaah!").

Conclusie: Geslaagde remake met minpuntjes

"Another Code: Recollection" is een uitgebreide remake van twee vergeten avonturenjuweeltjes. De herinterpretatie van het originele materiaal scoort met substantiële nieuwe functies, maar kan de magie van de originele spellen niet helemaal vangen. Dit komt deels door de puzzels, die opnieuw zijn bewerkt voor de nieuwe editie. Ook de audiovisuele presentatie is niet onberispelijk.

Ondanks de kritiekpunten heb ik me tijdens de ongeveer vijftien uur speeltijd prima vermaakt met de remakes. Ik hou van de melancholische wereld van de "Another Code"-games en ben blij dat ze een tweede kans hebben gekregen - ook al is die niet perfect gerealiseerd. Als je houdt van visuele romans, avonturenspellen en melancholische coming-of-age verhalen à la "Life is Strange", dan moet je dit dubbelpakket een kans geven.

Nu hoop ik dat Nintendo ons de volgende keer een remake geeft van de "Hotel Dusk"-spellen van Cing.

"Another Code: Recollection" is vanaf 19 januari verkrijgbaar voor de Nintendo Switch. Het spel is mij door Nintendo ter beschikking gesteld voor testdoeleinden.

10 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Mijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.


Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Review

    "Emio' getest: hoe Nintendo's eerste 18+ titel voor de Switch speelt

    van Domagoj Belancic

  • Review

    De duiksimulatie "Endless Ocean Luminous" stelt teleur met zijn repetitieve gameplay

    van Domagoj Belancic

  • Review

    Arrr! "Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii" is een bloedmooie piratenkoortsdroom

    van Domagoj Belancic