Compact en verrassend: Hoe goed zijn de minigames van Helvetiq?
3/6/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Lorenz Keller
De Zwitserse uitgever Helvetiq is onder andere gespecialiseerd in kleine kaartspellen. Ik heb er drie getest, die een heel verschillende ervaring bieden met identiek spelmateriaal.
Drie kleurrijke dozen liggen voor me: elf centimeter hoog, zes centimeter breed en drie centimeter diep. In elke doos vind ik hetzelfde: gevouwen spelinstructies in zes talen en een stapel kaarten in staand formaat
Twee pakketten bevatten elk 70 kaarten, één slechts 54 kaarten. De uitgever uit Lausanne heeft drie verschillende spellen ontwikkeld vanuit deze vergelijkbare uitgangspunten. Ik kwam na het testen ook tot drie verschillende oordelen
Uitstekend: «Taco Loco»
- Vanaf 7 jaar
- 2 tot 5 personen
- 15 minuten speeltijd
- 70 kaarten
Dit spel is eenvoudig maar spannend - daarom vond ik het waarschijnlijk het leukst in testrondes met de familie. Je hebt drie kaarten met waarden van 0 tot 9 in je hand, legt er één per keer af en trekt. Als je stapel 11 bereikt, kun je deze op de aflegstapel van een andere speler leggen. Als je de kaarten alleen zo kunt neerleggen dat de waarde hoger is dan 11, moet je de stapel zelf pakken. Twee speciale kaarten zorgen ervoor dat een stapel direct op 11 of terug op 0 wordt gezet. Wie aan het eind de minste kaarten op de stapel heeft, wint.
Ronde na ronde vullen we snel en gemakkelijk stapels, delen we meer kaarten uit en beginnen we opnieuw. Hoewel de regels eenvoudig zijn, de gameplay vergelijkbaar en de spelers niet veel interactie met elkaar hebben, blijft het kaartspel terugkomen naar de tafel. Ondanks de hoge geluksfactor is «Taco Loco» ook leuk voor iedereen die voor een tactische aanpak kiest. Want op de een of andere manier lukken de plannen meestal wel, zelfs met pech.
Het thema is grappig, maar dient alleen als kleurrijke verpakking. Het feit dat je taco's vult met de ingrediënten die op de nummerkaarten staan afgebeeld bij het bouwen van stapels is irrelevant voor het spel.
Goed: «Bandido»
- Vanaf 6 jaar
- 1 tot 4 personen
- 15 minuten speeltijd
- 70 kaarten
Net als bij «Taco Loco» heeft Helvetiq 70 kaarten in de doosjes gestopt - plus een dikker startbord. Auteur Martin Nedergaard Andersen heeft er echter een coöperatief legspel van gemaakt in plaats van een trucjesspel.
De kaarten stellen tunnels voor met een of meer in- en uitgangen. Elke speler heeft drie kaarten op de hand en moet er elke ronde een toevoegen aan het bestaande tunnelsysteem. Zo ontstaat een ondergronds systeem op tafel - totdat alle kaarten zijn gelegd.
Het gemeenschappelijke doel van de spelers: Sluit zo mogelijk alle uitgangen af zodat de «Bandido» op de startkaart niet kan ontsnappen. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, omdat er maar op een paar kaarten een doodlopende weg staat. Het is veel gebruikelijker om bij elke zet meer kruisingen te openen en te hopen dat je ze later met de juiste kaart kunt sluiten.
Het zogenaamd «kleine spel» neemt veel ruimte in op tafel. En het kan frustrerend zijn, omdat de kans op succes voor het team niet groot is, afhankelijk van het geluk van de kaarten. Hoewel we in de meeste spellen niet alle tunnels konden sluiten, hadden we toch plezier in het samen puzzelen en bouwen.
Mediocre: «Odin»
- Vanaf 7 jaar
- 2 tot 6 personen
- 15 minuten speeltijd
- 54 kaarten
Helvetiq combineert ook getalkaarten met een nogal willekeurig thema. Dit keer staan er geen taco-ingrediënten op de kaarten, maar figuren uit de Noords-Germaanse mythologie. Maar die kun je meteen vergeten - het gaat om de getallen en kleuren van de kaarten. Het doel is om zo snel mogelijk alle negen kaarten in je hand weg te leggen.
De startspeler legt een kaart neer. Daarna moet hetzelfde aantal kaarten of één kaart meer worden gespeeld. De waarde van de kaarten moet gestaag toenemen en er mogen alleen kaarten van dezelfde kleur of waarde worden gespeeld. Als je bijvoorbeeld een groene 2 en een groene 4 speelt, telt dit niet als 6, maar als 42 - de hoogst mogelijke waarde van de gecombineerde kaarten telt altijd.
De truc die het kaartspel interessant maakt, is dat je na het spelen een van de getoonde kaarten opnieuw moet pakken. En zo je hand optimaliseren voor de volgende ronde.
Het probleem met «Odin» is dat het niet echt op gang komt in kleine groepjes van twee of drie. De rondes zijn erg onevenwichtig en lijken willekeurig. Met meer spelers is het belangrijk dat iedereen de tactische finesse van het optimaliseren van de kaartenhand begrijpt. Anders zijn de spellen eenzijdig en niet leuk.
Naar mijn mening werkt het kaartspel alleen in grote groepen met ervaren spelers. Anderen vinden de titel veel beter: «Odin» won de Franse prijs van de critici «As d'Or 2025» in de categorie «Spel van het Jaar».
Het is spannend hoe Helvetiq drie heel verschillende spellen heeft gemaakt met slechts enkele tientallen kaarten, maar ik denk niet dat ze allemaal even succesvol zijn. Overigens is de Zwitserse uitgever erg dol op dit formaat. Je vindt in ieder geval nog een dozijn van dit soort kaartspellen in het kleine kartonnen doosje in onze winkel.
Lorenz Keller
Senior Editor
Lorenz.Keller@digitecgalaxus.chGadgets zijn mijn passie - of je ze nu nodig hebt voor het kantoor thuis, voor het huishouden, voor sport en plezier of voor het slimme huis. Of natuurlijk voor de grote hobby naast het gezin, namelijk vissen.
