De belichaming van een zachte remake: "Suikoden I & II HD Remaster: Gate Rune en Dunan Unification Wars" getest

Kevin Hofer

5/3/2025

Vertaling: machinaal vertaald

Als Suikoden fan heb ik na het vijfde deel bijna twintig jaar moeten wachten op nieuw voer. De remaster van de eerste twee delen is ook niet nieuw, maar de spellen zien er nu mooi uit op moderne schermen. Maar veel meer biedt de remaster niet - en dat is maar goed ook.

Als je iets geweldigs nog beter probeert te maken, mislukt dat meestal. Dat is waarschijnlijk wat Konami dacht met "Suikoden I & II HD Remaster: Gate Rune and Dunan Unification Wars". De remaster biedt hetzelfde als de originele spellen, afgezien van geüpgradede graphics en beter geluid en een paar functies voor de kwaliteit van leven.

Wat op het eerste gezicht teleurstellend klinkt, is eigenlijk maar goed ook. Want zelfs na respectievelijk 29 en 26 jaar zijn zowel "Suikoden" als "Suikoden II" nog steeds geweldige JRPG's met een aangrijpend verhaal.

In het volgende zal ik eerst de nieuwe mogelijkheden van de remaster bespreken en daarna alleen verslag doen van "Suikoden II". Het eerste deel heb ik al behandeld in een retro review.

Kleine maar leuke vernieuwingen

Bladeren waaien nu ook in het rond en vogels vliegen voor de helden uit. Dit zorgt voor extra sfeer en is welkom. Dankzij de aanpassing aan het 16:9-formaat kan ik ook meer van de omgeving zien.

Al met al denk ik dat Konami een goede middenweg heeft gevonden met de presentatie. Want de originelen op de Playstation zien er in mijn ogen vandaag de dag nog steeds goed uit en ik zou niet blij zijn met een conversie die er te ver vanaf staat.

De gebruikersinterface is verbeterd.

Naast de beelden profiteren ook de geluidseffecten van het nieuwe ontwerp. Als ik een fontein nader, wordt het geklater luider of stiller, afhankelijk van de afstand. Mijn voetstappen overstemmen niet langer alles, maar de ruisende stroom overstemt ze. Dit zijn details die tegenwoordig vanzelfsprekend zijn in games. Toen bestond dat nog niet in dezelfde mate en nu word ik onbewust dieper in de actie getrokken.

Naar mijn mening is bijna de beste nieuwe functie de mogelijkheid om gevechten te versnellen. Ik vind de animaties mooi en de herwerkte magische aanvallen zien er ook leuk uit, maar op een gegeven moment werd ik er moe van. Vooral omdat de bewegingen erg langzaam worden uitgevoerd.

Last but not least, "Suikoden I & II HD Remaster: Gate Rune and Dunan Unification Wars" biedt ook drie moeilijkheidsgraden. Ik koos de middelste toen ik door "Suikoden II" speelde, die overeenkomt met de originele moeilijkheidsgraad. Ik vond het te gemakkelijk. Dat het spel makkelijk is, was de bedoeling van seriebedenker Yoshitaka Murayama, hij wilde het verhaal centraal stellen en nieuwkomers niet frustreren met een hoge moeilijkheidsgraad.

De eerste twee "Suikoden" spellen zijn losjes met elkaar verbonden. In het tweede deel ontmoet mijn held - die volgens de canon "Riou" heet - veel bekende personages uit het eerste deel. Maar de hoofdpersonen zijn compleet nieuw.

De introductie van het spel is briljant. Met de beperkte middelen van die tijd wordt het verhaal smakelijk gemaakt en ik wil de controller niet neerleggen voordat ik het spel heb uitgespeeld. De psychopathische trekjes van Luca Blight, de pure hopeloosheid van de twee helden en de wreedheid van oorlog worden me duidelijk gemaakt.

Wat na de inleiding komt, is de kers op de taart. De openingscredits vertellen me over het verleden van Jowy, Riou en zijn adoptievader en -zus. Dit wordt begeleid door een van de mooiste melodieën die ik ooit heb gehoord. Het eerste half uur van "Suikoden II" is een meesterwerk van verhalen vertellen.

Na 26 jaar blijft de rest van het verhaal indruk op me maken. Ook al haalt het niet helemaal het niveau van het begin. Bepaalde dialogen hadden wat meer opgepoetst kunnen worden. Maar al met al is het spel een tijdloze klassieker en ook zeer actueel vanwege de huidige politieke situatie.

De gameplay-loop is verslavend

Het zijn niet alleen de verhalen die me fan hebben gemaakt van "Suikoden", maar ook de gameplay loop. Net als in de voorganger en de volgende delen staat het verzamelen van de 108 sterren van het lot centraal. Dit zijn personages. Veel van de 108 rekruteerbare personages kunnen zelfs deel uitmaken van de actieve partij.

Eerst ontdek ik een nieuw dorp, vind en rekruteer nieuwe personages, waardoor mijn leger en het kasteel groter worden, voordat ik naar het volgende dorp ga en het proces herhaal. Dit wordt onderbroken door kerkers en eindbazen, talloze minigames en zijmissies. De minigames zijn onder andere vissen, kookwedstrijden en touwklimmen. De zijmissies met het personage Clive begeleiden me het hele spel. Het is erg leuk en leidt af van de repetitieve lus.

Hoewel ik het originele spel ken, heb ik het al jaren niet meer gespeeld. Dus ik ben elke keer weer blij als er een eigenaardig personage bij komt dat zo uit een anime had kunnen komen. Ik weet zeker dat iedereen die het spel speelt personages zal vinden waarmee hij of zij zich kan identificeren. Of het nu de stoere Humphrey is, de genderveranderende Simone of de eenhoorn Siegfried - yup, er zit zelfs een eenhoorn in het spel.

Uithalen, gevechten en gevechten

Net als in "Suikoden" zijn er drie gevechtssystemen. Naast het klassieke turn-based systeem met maximaal zes partyleden, waarin ik ze opdrachten geef zoals aanvallen, magie of voorwerpen gebruiken, kan ik ook één-op-één duelleren of epische gevechten uitvechten. De duels volgen het "steen-papier-schaar" principe. Aanvallen verslaat verdedigen, verdedigen verslaat wanhopig aanvallen, wanhopig aanvallen verslaat aanvallen.

In "Suikoden" volgen de gevechten hetzelfde principe. "Suikoden II" vervangt dit door een principe dat meer doet denken aan tactische JRPG's. Ik beweeg mijn troepen rond een schaakbordachtig raster en laat ze de vijandelijke troepen aanvallen of speciale aanvallen uitvoeren.

Dit is een welkome vernieuwing, maar de uitvoering is niet van het niveau dat ik graag zou zien. De gevechten zijn namelijk niet uitdagend. De meeste kan ik niet verliezen - omdat het verhaal het zo wil of omdat er gewoon geen tactische vaardigheid voor nodig is en ik net zo goed niets kan doen.

Een soundtrack voor de eeuwigheid

"Suikoden I & II HD Remaster: Gate Rune and Dunan Unification Wars" is vanaf 6 maart verkrijgbaar voor pc, PS5 en PS4, Xbox Series X/S en Xbox One en Switch. Ik heb de PC-versie getest die ik van Konami heb gekregen.

Kevin Hofer

Senior Editor

kevin.hofer@digitecgalaxus.ch

Technologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.

---

Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren