
Gids
De 9 beste tentakelspellen (zonder porno en hentais, sorry!)
van Cassie Mammone

"Pokémon" en "Digimon" zijn niet de enige spellen waarin je avonturen met schattige wezens kunt beleven. Velen zijn nog creatiever.
Oktober 2025 was een wilde maand voor fans van wezensverzamelende games. Eerst verscheen «Digimon Story: Time Stranger», een veelbelovend deel in de serie rollenspellen. Daarna volgde «Pokémon Legends: Z-A» introduceert een gloednieuw gevechtssysteem in de franchise.
Als je na het spelen van de twee spellen nog steeds zin hebt in soortgelijke avonturen met coole wezens, heb ik wat tips voor je.
«Palworld» werd bekend als «Pokémon met wapens». Dit is waarschijnlijk een van de redenen waarom het indiespel een doorn in het oog is van Nintendo en de Pokémon Company. Tot op de dag van vandaag zijn juridische geschillen aan de gang.
Onder de vele krantenkoppen gaat een solide overlevingsspel schuil met soms meer, soms minder originele wezens. Alleen of met mijn vrienden land ik op een wereld en sluit vriendschap met de inheemse Pals. Vervolgens stuur ik ze de strijd in of laat ze voor mij werken.
In tegenstelling tot «Pokémon» en «Digimon» ligt de nadruk niet op het verhaal of het levelen van mijn troep. In plaats daarvan nemen het verkennen van de open wereld en het optimaliseren van werkprocessen zoals crafting het grootste deel van mijn speeltijd in beslag.
Platforms: PC, Xbox One, Xbox Series X/S, PS5
De «Swarm» spin-off van «Temtem» laat zien hoe verzamelbare wezens kunnen worden geïntegreerd in andere genres dan rollenspellen. «Swarm» speelt als «Vampire Survivors», «Brotato» en co. Ik manoeuvreer mijn personage over hordes monsters. Mijn personage slaat automatisch toe terwijl ik me concentreer op ontwijken en het verzamelen van ervaringspunten.
Het aspect van het wezens verzamelen vult de gameplay aan: naarmate mijn level stijgt, kan ik de Temtem ontwikkelen en hun aanvallen versterken. De wezens maken verschillende speelstijlen mogelijk. Wil ik comfortabel lichte schade van een afstand uitdelen of sla ik liever alles in elkaar in close combat? Dit is vooral leuk als je in coöp speelt met vrienden.
Platforms: PC
«Ooblets» is «Pokémon», maar «Cozy». Dit betekent dat het niet mijn doel is om de beste ooit te worden. In plaats daarvan zorg ik op mijn gemak voor mijn boerderij, verzamel ik de Oobletwezens en organiseer ik dansfeestjes met ze.
De dansfeestjes vervangen de Oobletwezens.
De dansfeesten vervangen het gevechtssysteem van «Pokémon». Ze werken via kaarten die ik gebruik om de acties van mijn wezens te selecteren, maar blijven beurtelings. Het ontspannen hoofdverhaal, dat ongeveer 30 uur duurt, laat de tijd gewoon wegsmelten.
Platforms: PC, Switch, Xbox One
Famous franchises hebben ook gebruik gemaakt van de formule voor het verzamelen van wezens. Een daarvan is «Monster Hunter», die al ontelbare beesten heeft voortgebracht dankzij de focus op monsterjacht.
In de «Stories» spin-offs dood ik geen monsters om materialen te verzamelen voor mijn mooie wapens en wapenuitrusting. In plaats daarvan sluit ik vriendschap met ze door hun eieren te stelen en ze uit te broeden. Klinkt niet echt harmonieus, maar gelukkig nemen de monsters aka «Monsties» geen aanstoot. Korte tijd later heb ik een team schattige, maar ook vieze beestjes aan mijn zijde.
«Stories» trekt zowel oude fans als nieuwkomers aan. De ontwerpen van «Monster Hunter» zijn indrukwekkend, zelfs zonder enige kennis van de serie, en het turn-based gevechtssysteem gebaseerd op het steen-papier-schaar principe is leuk. Het verhaal daarentegen is zwak, net als zijn voorbeeld «Pokémon».
Een derde deel is momenteel in ontwikkeling bij «Twisted Reflection» en wordt naar verwachting in maart 2026 uitgebracht.
Platforms: PC, Switch, Xbox One, PS4
«Monster Rancher» is qua leeftijd vergelijkbaar met «Pokémon» en «Digimon», maar heeft zich nooit kunnen handhaven tegenover zijn concurrenten.
«Monster Rancher» heeft veel charme en vooral ziel, die sommige moderne spellen - zelfs «Pokémon»! - missen. Als monsterfokker wil ik meedoen aan toernooien. Daarom broed ik de beste beestjes uit en zorg ik voor ze - als een soort overgecompliceerde Tamagotchi of «Digimon World».
De remake brengt nieuwe functies met zich mee, zoals online gevechten tegen monsters of de high-speed modus, waarmee je veel sneller kunt fokken.
Platforms: PC, Switch
Vage muziek, pixelvisuals en monsterfusies: Dat is «Cassette Beasts». In deze indiegame begin ik aan een avontuurlijke reis naar een eiland. Met nieuwe monsters kan ik het eiland steeds verder verkennen. Ik fok de «Beasts» niet zelf en ik vang ze niet op de traditionele manier. In plaats daarvan neem ik de wezens op met mijn bandrecorder.
Net als bij «Pokémon» en «Digimon» zijn er monstertypen met individuele sterke en zwakke punten. Bij «Cassette Beasts» is het effect van de elementen op elkaar complexer. Als ik bijvoorbeeld een watermonster aanval met een vuuraanval, is dit niet alleen effectief, maar produceert het ook een helende damp. Bovendien kunnen de monsters tijdens een gevecht samensmelten en nieuwe creaties maken. Met 120 exemplaren in het spel biedt dit duizenden mogelijkheden.
De complexiteit kan in het begin ontmoedigend lijken. Maar als je er eenmaal echt in zit, bloeit het spel echt op.
Platforms: PC, Switch, Xbox One, Xbox Series X/S
«Wat als we Pokémon namen en alleen echte mensen verzamelden in plaats van monsters?» Een soortgelijke vraag speelde waarschijnlijk bij Square Enix toen het bedrijf op de kar van het verzamelen van wezens sprong. Naast de iconische Chocobo's of Bahamuts verzamel ik in dit spel ook populaire personages uit de serie, zoals Sephiroth.
Het ATB-systeem uit de hoofdserie keert terug voor het gevechtssysteem van de spin-off. De upgrade «Maxima» biedt extra content: meer eindbazen, wezens en een New Game Plus.
Het verzamelen van wezens in de wereld van «Final Fantasy» - wat wil je nog meer?
Platforms: PC, Switch, Xbox One, PS4, PS Vita
Eén van de weinige redelijk moderne franchises die echt kan concurreren met «Pokémon» en «Digimon» is waarschijnlijk «Yo-kai Watch» van ontwikkelstudio Level-5.
De verzamelbare wezens hier zijn de gelijknamige wezens uit de Japanse folklore: de Yokai. Dit zijn demonen of geesten die vaak achter onverklaarbare gebeurtenissen in het dagelijks leven zitten.
«Yo-kai Watch» geeft een slimme draai aan de mythische figuren en maakt ze kindvriendelijk. Ik sluit vriendschap met ze om mensen te helpen met hun alledaagse problemen of de plannen van kwaadaardige Yo-kai te dwarsbomen. Er zit ook een grote portie charme in, zoals ik gewend ben van «Professor Layton»-bedenker Level-5.
Hoewel de spellen vaak vaste beoordelingen krijgen, is het vierde en laatste deel tot nu toe hier nooit uitgebracht. Het is gereserveerd voor publiek in Japan en China. Om te genieten van «Yo-kai Watch», moet je uitpakken met je oude 3DS.
Platforms: Nintendo 3DS
«Ni no Kuni» is een tot videogame omgevormde Ghibli-film. Voor dit spel heeft de legendarische filmstudio uit Japan zelfs samengewerkt met de Level-5 studio. Het resultaat is een spel met een prachtige stijl, een emotioneel verhaal en chaotische wezensgevechten.
Na de dood van zijn moeder belandt hoofdpersoon Oliver in een magische wereld. Als «de puurhartige» heeft Oliver de speciale gave om de wezens van de vreemde wereld te helpen. Tegelijkertijd reist hij heen en weer tussen zijn thuiswereld en de parallelle wereld in de hoop zijn moeder terug te krijgen.
Oliver heeft talloze monsters tot zijn beschikking die hij tijdens zijn avonturen ontdekt. In een ongebruikelijke twist vinden de gevechten in realtime plaats - bijna: ik beweeg Oliver en zijn wezens vrij over het speelveld, maar als ik een aanval, een verdedigingshouding of voorwerpen wil gebruiken, komt de actie tot stilstand. In «Ni no Kuni» heeft het verhaal voorrang op het aspect van wezens verzamelen.
Platforms: PC, Switch, PS3, PS4
Als rollenspelfranchise met talloze bekende monsters zoals de slijm mascotte, wil «Dragon Quest» ook een lift op de bandwagon voor het verzamelen van wezens. «The Dark Prince» is het zevende deel van de «Monsters» spin-off.
De game is met name interessant voor fans van «Dragon Quest» omdat de hoofdpersoon de antagonist Prince Psaro uit het vierde deel is. Hij is vervloekt door zijn vader en wil hem daarom verslaan in de strijd - hoe kun je dat beter doen dan met een horde monsters aan je zijde?
Het turn-based gevechtssysteem van de hoofdgames keert terug, maar in plaats van mensen bestuur ik monsters en zie ik ze sterker worden en nieuwe vaardigheden krijgen. Ik neem het op tegen andere monstertemmers in toernooien.
Platforms: PC, Switch
Hoewel ik geen Pokédex compleet maak, verzamel ik ook eigenzinnige wezens in «SMT» en gebruik ze in gevechten. Dat maakt het voor mij ook een spel om wezens te verzamelen.
«Shin Megami Tensei V» is, net als de rest van de spellen in de serie, spijkerhard. Terwijl ik de fictieve wereld van Da'at verken, kom ik veel demonen tegen. Om ze te verslaan, moet ik hun gevechtspatronen en -types uit mijn hoofd leren en mijn team daarop voorbereiden. Als ik handig gebruik maak van de zwakke punten van het type van mijn tegenstanders, kan ik een extra ronde uitvoeren. Dit is de sleutel tot mijn succes.
Ik rekruteer de demonen in de strijd door vragen naar tevredenheid te beantwoorden. Ik kan ook nieuwe monsters aan mijn team toevoegen door twee bestaande monsters samen te voegen. De opties zijn gevarieerd en vooral relevant om niet te verdwalen in de moeilijke moeilijkheidsgraad.
Platforms: PC, Switch, Xbox One, Xbox Series X/S, PS4, PS5
De indiegame «Monster Sanctuary» neemt het concept van «Pokémon» en transformeert het in een tweedimensionale side-scroller. Mijn monsters worden echte metgezellen tijdens mijn avontuur. Ik rijd op ze, houd ze onder water vast en zweef met ze over afgronden.
Mijn reis is niet lineair, want «Monster Sanctuary» is een Metroidvania. Door nieuwe vaardigheden te verwerven, kan ik nieuwe paden verkennen op plaatsen die ik al heb bezocht. Mijn monsters en hun vaardigheden blijven het middelpunt - zij helpen mij uiteindelijk in de beurtgebaseerde strijd tegen andere wezens.
Platforms: PC, Switch, Xbox One, PS4
Het zijn niet alleen grote franchises die een graantje willen meepikken van het wezensverzamelsucces van «Pokémon» en «Digimon». Sinds de opkomst van indiegames hebben veel games het licht gezien die een soort andere «Pokémon» zijn.
«Pokémon» bedenker Satoshi Tajiri moet gelijk hebben. Zijn oorspronkelijke doel was om zijn jeugdliefde voor het verzamelen van insecten door te geven aan andere mensen. Daarin lijkt hij meer dan geslaagd.
Coverfoto: Raw Fury
Ik schreef mijn eerste tekst over videogames toen ik acht jaar oud was. Sindsdien ben ik niet meer kunnen stoppen. De tijd daartussenin besteed ik aan mijn liefde voor 2D Husbandos, monsters, mijn riot cats en sport.
Praktische oplossingen voor alledaagse vragen over technologie, huishoudelijke trucjes en nog veel meer.
Alles tonen