Opinie
"Wie heeft de vinken van Emma?": Maximale straf ouder chatgroepen
van Katja Fischer
Hoe een nieuw schooljaar oude routines in de war schopt
27/8/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Terug naar het dagelijks leven, maar dan anders. Na de schoolvakantie hebben de kinderen een nieuw plan - en wij als gezin nog niet. Het is niet gemakkelijk om eens per jaar helemaal te reorganiseren.
«Wat doe jij hier?» Er staat weer eens een kind voor de deur dat ik niet had verwacht. Nou, het is van mij. En hij woont hier. Maar nu, om 8.17 uur, zou hij al op school moeten zijn. «Zijn gymtas vergeten», hijgt mijn zoon naar me. Dat kan gebeuren. Sporten heeft nooit op vrijdag op het rooster gestaan. Hij moest ook 30 cakepops de klas in balanceren voor een verlaat verjaardagsfeestje.
Het feit dat we de feestdagen niet kunnen vieren op het moment dat ze vallen, is echter niet de enige reden waarom we momenteel terug struikelen in het dagelijks leven. Correctie: in een nieuw dagelijks leven. Het alledaagse leven zoals wij dat kennen bestaat niet meer. Niets is meer zo oud als de gewoontes van het vorige schooljaar. Alles is nu anders - en ik ben niet de enige die het moeilijk vindt om zich aan te passen. Met wie ik ook praat, alle gezinnen zitten in de ontdekkingsfase. Dat kun je heel letterlijk nemen.
Informatie zoeken, het dagelijks leven op orde brengen
Veel van de relevante informatie ligt begraven in mailboxen en chats die vele weken geleden zijn verstuurd, toen de tijd na de zomervakantie nog bijna onvoorstelbaar ver weg was. Aan het einde van het schooljaar lopen feestjes, afscheidsbijeenkomsten en presentaties vast als auto's op de Gotthard. Het volgende artikel is altijd het belangrijkste, iedereen trapt naar het einde van de noodtoestand. Wie maakt zich nog druk om roosters, vergaderdata en bestellijsten voor het volgende schooljaar?
De tijd voor de vakantie met zijn excursies, gewijzigde lestijden en extra data is een klein voorproefje van wat daarna komt. Alles is later of eerder, vaker of helemaal niet. De informatie is verstuurd (of niet), te ondertekenen formulieren zijn geüpload (of niet), lestijden en hobby's vullen elkaar perfect aan (of niet). Het is een grote puzzel die pas gaandeweg onthult of het überhaupt een samenhangend totaalplaatje kan vormen.
Wie is waar en wie eet waar?
Eind juni waren we perfect op elkaar ingespeeld. Ik wist wie wanneer belde, wanneer de sportspullen gewassen moesten worden en welke dagen bijzonder stressvol waren voor de kinderen. Ik kon me aanpassen aan frustratie en vreugde en was niet alleen mentaal voorbereid. Er stonden waterflessen en snacks klaar wanneer ze nodig waren. Totdat we weer terug zijn op dit mooie punt, voelen we ons samen een weg door de nieuw gestructureerde dagen totdat ze uiteindelijk onderdeel worden van het dagelijks leven.
Tot het weer duidelijk is wie waar is en wanneer. En wie waar en wanneer eet. Een thema dat met bevriende gezinnen wordt opgelost vanwege een wijdverspreide afkeer van naschoolse maaltijden.
De eerste dagen gaat het als volgt: tussen de middag vraagt mijn zoon verbaasd waarom er vandaag vier borden op tafel staan. Mijn dochter haast zich anderhalf uur te vroeg naar de training. Nadat ik dezelfde tijd voor haar heb weten te bevestigen, maar de nieuwe begintijd over het hoofd heb gezien. De regen, waarin ik haar niet alleen letterlijk liet staan, kwam tenminste op tijd. Dit zijn beginnersfouten die na de eerste week overwonnen zijn. Andere veranderingen zijn ernstiger - en slechts beperkt te beïnvloeden.
Een nieuwe klas is als een nieuw leven
Omdat sommige dingen buiten het bereik liggen van zelfs de meest georganiseerde familie. Klassenindelingen en plattegronden kunnen vriendschappen aanmoedigen of juist bemoeilijken, omdat de nieuw gevormde groepen ervoor zorgen dat de kinderen uit elkaar groeien. Leraren kunnen motiveren of frustreren. Nieuwe onderwerpen kunnen interesse wekken of problemen veroorzaken. Alleen de tijd zal leren hoe deze dagelijkse routine aanvoelt. Weekplannen kunnen op papier werken, maar in de praktijk mislukken.
Een ander punt dat elk jaar opnieuw in balans moet worden gebracht: Hoe ouder de kinderen worden, hoe meer ze zichzelf moeten organiseren. En dat willen ze meestal ook. Aan de ene kant maakt dit sommige dingen makkelijker, omdat niet alles op de ouders wordt afgewenteld.
Bij kennismakingsevenementen hoef ik alleen maar langs te komen, informatie op te nemen en op de een of andere manier proberen niet op een vervelende manier op te vallen. «Ik kan tenminste nog ademhalen», verzucht een bevriende moeder wiens dochter tegen haar had gezegd: «Gewoon niets vragen!» Ik glimlach en knik zwijgend. Geïnteresseerd kijken, in de hoek staan, dat kan ik wel. En het is oké om als ouder steeds verder naar de achtergrond te verdwijnen.
Ik hoef geen commentaar meer te geven op tekeningen tijdens ouderavonden en aan de verzamelde groep uit te leggen waarom de vier potloodlijnen op de pagina ons gezin moeten voorstellen. Ik ben niet langer verantwoordelijk voor elke correct ingepakte gymtas. Aan de andere kant worden de uitdagingen op school steeds groter, wat ook meer stress kan veroorzaken die moet worden opgevangen.
We hebben (geen) plan
De planning wordt steeds strakker, waardoor er meer organisatie nodig is. De ouderrol houdt nu het midden tussen pastorale zorg en IT-ondersteuning. En bij dat laatste vraag ik me af waar de informatie het beste bij elkaar gebracht kan worden, waarvan een deel de kinderen bereikt en een deel ons ouders - en die ik op alle mogelijke en onmogelijke plekken vind.
Onder stapels papier op het bureau, verfrommeld in de balie, in de schoolapp Klapp, sinds kort in gedeelde mappen en teams, in WhatsApp of Signal chats, per e-mail of postduif. Alles is mogelijk. Alleen niet het synchroniseren van zo'n zooitje in een papieren gezinsplanner. Voor mij is dat in ieder geval niets.
Een gedeelde digitale agenda heeft meer zin nu (bijna) het hele gezin in de smartphone wereld is beland. Tot nu toe werkt het met Google Calendar en het enige waar ik gek van word is dat niet iedereen mijn kleuren- en herinneringsfilosofie onderschrijft. Iedereen die regelmatig afspraken aanpast, vaak geen idee heeft wat de bedoeling van een item is of talloze keren per dag herinnerd wordt aan dingen die alleen anderen aangaan, weet waar ik het over heb.
Hoe voller de agenda, hoe meer herinneringen ik heb.
Hoe voller de agenda wordt, hoe chaotischer hij op het eerste gezicht kan zijn. Daarom kijk ik naar familie-apps zoals Shubidu of Familywall en vraag me af of ze de dagelijkse planning echt vereenvoudigen of dat ze gewoon nog een kanaal zijn dat gevoed moet worden met informatie.
Gezinsorganisatie
Hoe houd je al je afspraken bij?
Eén gedachte troost me tijdens de moeilijke eerste weken: de meeste afspraken zullen snel routine worden en het gezin zal op rolletjes lopen. Het ene radertje past bij het andere, af en toe trekken we elkaar omhoog. Verder vooruitdenken wil ik nog niet. Want over uiterlijk tien maanden, als het einde van het schooljaar in zicht komt, tikt iedereen weer door.
Michael Restin
Senior Editor
Michael.Restin@digitecgalaxus.chEenvoudige schrijver, vader van twee kinderen. Is graag in beweging, beweegt zich door het dagelijkse gezinsleven, jongleert met verschillende ballen en laat af en toe iets vallen. Een bal. Of een opmerking. Of allebei.
1 commentaar
later