Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Achtergrond

Hotel Sinestra: een dag op de set van de nieuwe familiefilm

Luca Fontana
9/3/2022
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Thomas Kunz

Volgens de legende spookt het in het "Hotel Sinestra". Precies op de plek waar momenteel de gelijknamige Zwitsers-Nederlandse familiefilm wordt opgenomen. Op bezoek bij de set in het nabijgelegen Sent leer ik de naam van de klopgeest, de waarde van een camera en waarom het soms beter is om te schuifelen.

"We repeteren!" roept iemand.

Het oude plein voor me ligt vol sneeuw. Het werd vanmorgen binnengesleept door boeren uit de Sent regio. "Sneeuwrecycling," grappen ze. De filmploeg, ongeveer twintig mensen, misschien meer, verspreidt het. Er zou immers een nare sneeuwstorm zijn in de te filmen scène. Wel jammer, de lucht boven Sent is schitterend blauw.

Ik stel mijn zonnebril bij. Ik kijk naar vijf kinderen, gehuld in dikke jassen. Zij spelen de hoofdrollen in de film. Een vrouw, waarschijnlijk de acteercoach, praat tegen hen.

"Jullie liepen hier net. Als een gek. Het stormt hard en je bent buiten adem. Hard ademen," de vrouw ademt demonstratief diep in en weer uit, keer op keer, "gewoon zo, zie je? En nu: bewaar jezelf voor de kerk!"

Een kerk met een hoge klokkentoren biedt waardevolle schaduw. Zelfs bij temperaturen onder nul kan ik de warmte van de zon voelen. Daarom moeten de jonge acteurs zich de storm voorstellen. Een assistent strooit nog wat sneeuw op de kleurrijke jassen. Iemand roept "Actie". De kinderen rennen de kerk in. "Dat is een snee," roept een ander. De repetitie is voorbij. Iedereen gaat terug naar zijn beginpositie.

De scène, die ongeveer twee seconden duurt in de film, zit in het blik na de vierde poging.

Pauze in het filmen. De kinderen worden verplaatst naar de aangrenzende gemeenschapsruimte, waar warme chocolade, cake en muffins op hen wachten - en koffie voor de volwassenen.

Van de klopgeest die Hermann heet

"Hotel Sinestra".

Dit is de schuld van een van de filmproducenten, die zijn jeugdige sportvakanties doorbracht in het Hotel Val Sinestra - de Val is in de film weggelaten - en beweert allerlei spoken te hebben meegemaakt. Dus kwam hij met het volgende idee:

Ava (Bobbie Mulder) is op wintervakantie in Hotel Sinestra en wenst haar vervelende ouders weg. Natuurlijk zijn de volgende dag alle volwassenen verdwenen. Tenslotte kunnen de kinderen doen wat ze willen. Totdat ze zich realiseren dat hun zorgeloze jeugd met ouders toch leuker zou zijn. Hun pogingen om de betovering ongedaan te maken leiden hen uiteindelijk naar Sent, naar een kerk.

Daar zijn vandaag alle volwassenen verdwenen.

Daar, waar vandaag gefilmd wordt.

In perfecte chaos is er een verboden kerk

Professionals zijn aan het werk.

Terwijl er buiten nog een vlaag van activiteit is, gaat de opname binnen in de kerk verder. Behalve de vijf kinderen en een paar selecte bemanningsleden mag niemand naar binnen. Verboden. Eigenlijk. Wat er gefilmd wordt is geheim. Fotograaf Thomas verdwijnt toch. Plotseling ben ik alleen. 30 minuten later zie ik hem weer, terwijl hij de oude kerk verlaat.

"Dus daar ben je," roep ik hem toe. Beschaamd haalt hij zijn schouders op. Hij zou de studio nu kunnen chanteren met zijn foto's, vlei ik. Thomas glimlacht alleen maar. "Maar ik heb het gevraagd," zegt hij dan zonder iets te onthullen, grijnst - en gaat verder met snauwen.

De waarde van een enkele camera

Wachten is aan de orde van de dag. "Alweer," denk ik lichtelijk zuur. Voor de laatste keer vandaag gaat het gerucht. Daarna moet de set voor de kerk eindelijk klaar zijn om de laatste scène van de dag op te nemen.

Er rommelt iets op de achtergrond. Lieber draait zich geschrokken om. Ook mijn hart staat even stil. Hermann? Een paar mannen wuiven het weg. "Alles goed." Ze leggen net de laatste hand aan een mini-wagen. Het is zwaar. Drie mannen hebben het zojuist op een drie meter kort spoor weten te hijsen - vermoedelijk de bron van het gerommel. De camera wordt er dan op gemonteerd. De enige camera waarover de bemanning beschikt.

"Het kan maar beter niet breken," zegt Lieber.

En toen schuifelden ze langzaam terug

Het is zo ver. De stormscène begint.

"Actie!" roept tien Horn.

De kinderen voerden een dappere strijd. Klaag niet eens. Integendeel. Tussen de takes door vinden de kinderen, alleen schijnbaar uitgeput van het steeds op en neer rennen, altijd weer de kracht om kattenkwaad uit te halen - precies zoals hun rol in de film voorschrijft. "Method acting", hoor ik iemand grappen.

De middag is nog jong. Toch loopt de opnames al op zijn einde. Dit is ook in het belang van de kinderen: zij mogen volgens de wet niet meer dan drie uur per dag werken. Maar dat betekent niet dat ze zich al mogen ontspannen. Filmproductie met kinderen omvat ook privéschoollessen, ontdek ik. Elke dag. Onderwijs is een must.

Dit geldt ook voor de kleine groep kinderextra's die deel uitmaakten van de opnames. In tegenstelling tot de vijf jonge hoofdrolspelers komen ze uit Sent en kregen ze voor de middag extra vrij van school, ook al waren ze die dag niet nodig. Ze zijn er niet verdrietig over.

"Super! Nu mogen we zelfs eerder naar huis," roept een meisje opgewonden uit. "Helemaal niet," antwoordt een kinderoppas sympathiek, "als we hier eerder klaar zijn, gaan jullie weer naar school."

De kinderen kijken een beetje sip. Alleen het meisje grijnst. "Dan schuifelen we gewoon extra langzaam terug." Ze zegt het zo dat de verzorger het niet kan horen.

De kinderen giechelen. Er heerst weer een goede stemming op de set.


Bis Ende März wird die Familienkomödie unter der Regie von Michiel ten Horn in Sent und Umgebung gedreht. «Hotel Sinestra» wird voraussichtlich Weihnachten 2022 im Verleih von DCM in den Schweizer Kinos starten.

27 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik schrijf over technologie alsof het cinema is – en over films alsof ze echt zijn. Tussen bits en blockbusters zoek ik naar de verhalen die gevoelens oproepen, niet alleen klikken. En ja – soms luister ik naar filmmuziek harder dan goed voor me is.


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    "Onze vakantie begint als jij weer naar school gaat" .

    van Martin Rupf

  • Achtergrond

    "Soms lijkt het mij dat er in de cinema alleen maar sequels, prequels en remakes bestaan" .

    van Carolin Teufelberger

  • Achtergrond

    Alles is beter vandaag! 7 redenen waarom gezinsvakanties met de auto steeds leuker worden

    van Michael Restin