Ik ben zo'n slachtoffer. Bedankt, EA.

Luca Fontana

17/7/2025

Vertaling: machinaal vertaald

EA Sports FC 26 is aangekondigd - en ik weet nu al dat ik weer zwak ga worden. De nieuwe trailer speelt met mijn verwachtingen, mijn frustratie en mijn verdomde hype. En ja: ik kijk ernaar uit.

Ik heb het weer gedaan

Ik heb naar de nieuwe EA FC 26 trailer gekeken. Niet één keer. Niet twee keer. Meerdere keren - ook al weet ik precies wat er gebeurt: Ik raak overstuur. Ik schud mijn hoofd. En ik begin toch te grijnzen. Want iets in de naïeveling die ik ben zegt me: «Dit jaar kan beter.»

De trailer begint zoals gewoonlijk. Met grote beelden. Met heldenmomenten. Met die over-geënsceneerde cinematics die me meestal al na drie seconden met mijn ogen doen rollen. En dat is precies de truc: EA weet dat ik er zo over denk. De trailer begint hier zelfs mee, waarbij denkbeeldig live commentaar van een denkbeeldige feed wordt ingefade, wat «Niet weer! WE WILLEN GAMEPLAY!» schreeuwt - en zichzelf praktisch satiriseert.

Dit is nieuw. En het voelt verdomd goed.

Ze hebben naar ons geluisterd - of tenminste gedaan alsof

Kritiek bekogelt EA al jaren: De duels voelen aan als pingpong. Keepers kaatsen de bal constant in de voeten van de aanvallers. De looproutes? Onnatuurlijk. De passes? Zo slap als een zondagse wandeling. Dribbelen? Voorspelbare zigzag of wilde circusacts. De trailer behandelt precies deze kritiek. En EA belooft: Meer reactieve spelers. Meer flow. Snellere animaties. Betere balfysica.

Ik weet wat je denkt. Ik denk het ook: «Dat zeggen ze elk jaar.»

Maar deze keer is er iets anders. Misschien is het de zelfspot in de hele trailer. Misschien is het gewoon goede marketing. Maar het voelt alsof EA echt betrokken is bij de kritiek van de community in plaats van te ontwikkelen in een vermeend vacuüm zoals ze elk jaar doen. Niet als reactie op shitstorms, maar uit besef. Of gewoon uit slimme berekening.

Wat eigenlijk niet uitmaakt. Als het maar werkt.

Tussen realisatie en regressie

Ik zou je nu kunnen vertellen dat ik van mijn fouten heb geleerd. Dat ik EA FC 25 op een gegeven moment heb gedeïnstalleerd omdat de constante meta-wijzigingen, de packloterij, de doelgrind en de giftige Weekend League op mijn zenuwen werkten. Dat ik dit jaar niet weer in de volgende hype zal trappen.

Maar dat zou een leugen zijn.

Omdat ik van binnen weer die tinteling voel. Dit «Wat als ze het deze keer echt goed doen?». En ja - ik weet het, dat denk ik elk jaar. Maar deze keer voelt het ... anders.

Waarom? Omdat EA er op de een of andere manier in geslaagd is om met de trailer twee dingen tegelijk te doen: de draak steken met zichzelf - en me tegelijkertijd serieus nemen. Want EA haalt consequent deze zelfspot uit; de gag is niet de enige. EA strooit voortdurend met kritische opmerkingen uit de community. Tweets die het spel ontleden. Het soort feedback dat je normaal gesproken alleen van forums krijgt - of van Inceptions Rage-video's.

En er zijn inderdaad een paar nieuwe functies die klinken als meer dan alleen PR-slogans. Vooral de nieuwe «Authentic vs. Competitive» gameplay zou wel eens doorslaggevend kunnen zijn. Eén modus voor een realistischere spelervaring en één voor alle zwetskoppen zoals ik. Klinkt redelijk. Vooral als ik terugdenk aan vorig jaar, toen EA ons eerst trage, trage realistische gameplay voorschotelde, om in januari alles weer terug te draaien naar snelheid en arcade met een megapatch ...

Nu is het simpelweg parallel ontwikkelen van twee spellen om jezelf het balanceren te besparen misschien nog niet zo'n slecht idee. Dat geeft me hoop. Dat, of ik word gewoon voorgelogen. Dat is misschien nog wel het ergste van alles: ik zie de machinerie. Ik herken de patronen. Toch jeuken mijn vingers. EA kan net zo goed die of die ex zijn die na maanden van stilte contact opneemt en schrijft: «Ik ben veranderd.»

En ik? Ik antwoord.

Ik ben zo'n slachtoffer.

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot." meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren