
Producttest
Stitch komt naar de bioscoop - en voor mij recht uit de mal
van Stefanie Lechthaler
Pompoenen snijden voor Halloween is al horror genoeg voor knutselaars zoals ik. Gelukkig is er een set die het creatieve proces vereenvoudigt. Zelfs ik ben de Michelangelo van de pompoenkunst geworden.
Nu trotseer ik mijn innerlijke angsten en mijn aangeboren handvaardigheidsmalus en probeer ik een acceptabele pompoen te snijden met een carving set.
De 23-delige set bestaat voornamelijk uit mallen waarmee ik ogen, neus en mond in de schil van de pompoen kan kerven. Er zit ook een hele botte zaag bij, een lepel om uit te hollen en een plastic hamer. Die heb ik nodig om de mallen in te slaan.
Aangezien ik een pompoen heb gekocht die expres voor Halloween is gekweekt, is de wand zo dun dat ik het deksel er gemakkelijk uit kan snijden met een botte zaag. Ook
Ik hoef het vruchtvlees er nauwelijks uit te scheppen. Ik gebruik de lepel om de zaden en wat er nog meer in de pompoen zit eruit te halen.
Daarna kan ik eenvoudig de mallen voor de ogen, neus en mond plaatsen en ze erin slaan. De vormpjes er weer uithalen is lastiger, maar met wat meer gehamer en geduld lukt dat ook en heb ik binnen een paar minuten een bijna perfecte Halloween pompoen.
Omdat de set wordt geleverd met 20 mallen, is hij perfect voor gezinnen met meerdere kinderen of een Halloween-kinderfeestje. De vormen zijn zo stomp dat geen enkel kind zich eraan kan bezeren... Als je de video hebt gezien: Dat was gewoon een Oscarwaardig special effect waar zelfs Stan Winston van zou blozen. Ik heb mijn linkerwijsvinger nog.
Als de set wat meer gereedschap had voor je eigen ontwerpen en wat minder plastic op de handgrepen, zou hij perfect zijn. Zoals het nu is, is het ideaal feestplezier dat mijn Räbeliechtli naar een heel nieuw niveau zou hebben getild. Jammer dat het niet verkrijgbaar was in mijn tijd.
Pro
Contra
Toen ik ruim 15 jaar geleden het familienest invloog, moest ik plotseling voor mezelf koken. Maar het duurde niet lang of deze noodzaak werd een deugd. Vandaag de dag is het rammelen met die potten en pannen een fundamenteel onderdeel van mijn leven. Ik ben een echte foodie en verslind alles, van junkfood tot met sterren bekroonde gerechten. Letterlijk. Ik eet veel te snel.
Veel mensen in Duitstalig Zwitserland kennen de traditie van «Räbeliechtli». Kinderen hollen witte rapen uit en kerven er motieven in en dragen ze dan als lantaarns door de straten in een optocht. Ik had altijd de lelijkste lampion met rapen en een trauma omdat een vriend me tijdens zo'n optocht eens per ongeluk in het prikkeldraad van de schapenweide duwde. De contemplatieve optocht veranderde in een bloederige verschrikking. Je kunt het litteken op de bovenkant van mijn linkeroog nog steeds zien.


