Ik heb mijn bedenkingen: Canon EOS R8 test

Samuel Buchmann

16/3/2023

Vertaling: machinaal vertaald

Als ik de gegevens en foto's van Canon's nieuwe budget full-frame camera zie, ben ik enigszins sceptisch. De test weerlegde een paar van mijn veronderstellingen, maar bevestigde een aantal andere.

"Wil je de R8 testen?" vroeg mijn redactionele collega David Lee."Wat kan hij?" David liet me een foto zien samen met de specificaties. Mijn eerste indruk: "Ik zou hem niet kopen." Het was een vooroordeel - ik had de camera niet eens vastgehouden of er een foto mee gemaakt. Maar in de huidige wereld van online winkels zijn productafbeeldingen en -gegevens de eerste hulpmiddelen die we gebruiken om een beslissing te nemen. Is dat eerlijk? En zit er enige waarheid in mijn vooroordeel? Om daar achter te komen, stuur ik Canon een R8 om hem aan de tand te voelen.

Camera

Canon EOS R8 Lichaam

24.20 Mpx, Volledig formaat

37

Het principe van de Canon EOS R8 is eenvoudig uit te leggen: R6 Mark II min 1.000 frank. Meer specifiek beschikt de R8 over dezelfde full-frame senor als zijn oudere broer, maar met de licht aangepaste behuizing van de Canon RP. En dat is precies wat me sceptisch maakt. Belangrijke bedieningselementen, zoals het duimwiel en de joystick, ontbreken op de kleinere camerabehuizing. Bovendien is er geen ingebouwde beeldstabilisator - alleen een SD-kaartsleuf en een kleinere batterij. Ik ben ook bang dat ik de body minder ergonomisch zal vinden. Met andere woorden, compromissen sluiten op het gebied van bedieningselementen, functies en ergonomie, wat in mijn ogen drie ernstige nadelen zijn. Hier zijn alle andere gegevens over de R8 in vergelijking met de R6 Mark II:

Ik verwacht geen verrassingen van de 24-megapixel sensor met Digic-X processor. Ik heb hem al uitvoerig getest toen ik de Canon EOS R6 Mark II uitprobeerde en ik was onder de indruk. Toegegeven, de sensoren van andere fabrikanten bieden een iets groter dynamisch bereik. Maar Canon levert 4K videoresolutie met 60 beelden per seconde in oversampling zonder bijsnijden. Dat is geweldig. De R8 erft ook het uitstekende autofocussysteem van zijn oudere broer. Daar ga ik hier niet verder op in, maar je kunt er meer over lezen in mijn review van de R6 Mark II:

In plaats daarvan wil ik kijken of mijn vooroordelen kloppen en uitvinden hoe erg de compromissen de nieuwe camera in de praktijk beïnvloeden.

1. Vooroordeel: slechtere bediening

Ik heb met talloze camera's van allerlei fabrikanten gefotografeerd. Daar heb ik geleerd dat het type en de indeling van de knoppen voor het grootste deel een kwestie van smaak is. En je kunt aan veel wennen. Daarom probeer ik onderscheid te maken tussen dingen die onbekend zijn en dingen die altijd onhandig of ongemakkelijk zijn.

De knoppenindeling van de R8 valt in de categorie "onbekend maar OK". De AF-on knop zit bijvoorbeeld rechts van je duim in plaats van links zoals op andere Canon camera's. Wat betreft de bovenkant van de camera heeft de R8 de speciale schakelaar van de R6 Mark II overgenomen om te schakelen tussen foto- en videomodus. De aan/uit/vergrendelschakelaar is ook hetzelfde. Ik klik door menu's met het D-pad. Persoonlijk vind ik navigeren op deze manier nog prettiger dan met een joystick of duimwiel.

Het verandert plotseling als ik handmatig een scherpstelpunt moet verplaatsen. Dat is ook iets wat ik moet doen met de D-pad. Maar die heeft maar vier richtingen in plaats van de acht op mijn geliefde R6 Mark II joystick. Dat gezegd hebbende, hij zit perfect naast de rustpositie van mijn duim. Het kruis op de R8 is veel moeilijker te bereiken met je oog op de camera. Het is vervelend en zit stevig in het "onpraktisch op de lange termijn" kamp.

Ik mis ook het duimwieltje bij het fotograferen. Met grotere camera's heb ik drie wieltjes om mee te werken. Die gebruik ik meestal voor diafragma, ISO en belichtingscompensatie. Met de R8 daarentegen heb ik alleen de twee wieltjes aan de bovenkant. Om de ISO te wijzigen, moet ik naar het snelmenu gaan.

Hoeveel last zou ik op de lange termijn van deze compromissen hebben? Dat is moeilijk te zeggen. Het ontbreken van een duimwiel zou ik kunnen accepteren, de joystick minder. Het autofocussysteem van Canon is echter zo goed dat ik steeds minder overschakel op enkelpunt. Het komt erop neer dat dit mijn vermoedens over de camera heeft bevestigd, maar de nadelen zijn niet zo erg als ik vreesde.

2. Vooroordeel: ontbrekende functies

Voor de volgende categorie kan ik minder zeggen. Een blik op de functies vertelt je waarom de R8 zoveel goedkoper is dan de R6 Mark II. Eerst waren het alleen de kleine dingen: één kaartsleuf in plaats van twee. Dat alleen al sluit kleine full-frame camera's uit voor professionele fotografen, want beelden kunnen zo niet redundant worden opgeslagen. En niemand wil de bruid vertellen dat haar trouwfoto's het hebben begeven omdat een SD-kaart op het verkeerde moment de geest gaf.

Wat meer is, de R8 gebruikt de zeer kleine LP E17 accu. Die heeft maar half zoveel capaciteit als de accu van de R6 Mark II. Volgens de officiële specificaties kun je 150 foto's maken met de elektronische zoeker. Het grotere model kan er 320 maken.

De zoeker is zelfs beduidend slechter dan die van de R6 Mark II. Deze heeft 2,36 miljoen pixels, maar meer dan een miljoen minder. En met een vergrotingsfactor van 0,7 is de zoom niet bepaald briljant. Daarom vind ik het moeilijk om de scherpstelling goed te bepalen. Zoekers als deze doen me denken aan de begindagen van spiegelloze camera's en doen me de goede oude optische zoeker missen.

De grootste olifant in de kamer is echter het ontbreken van een beeldstabilisator. Andere goedkope full-frame modellen, zoals de Nikon Z5 en de Sony A7C slaan hun sensoren op met de in-body beeldstabilisator (IBIS). Zelfs Canon's grotere modellen, zoals de R6 Mark II, kunnen dat. Maar bij de R8 moet je het zonder doen of lenzen kopen met ingebouwde stabilisatoren. En toch zijn vaste brandpuntsafstanden vaak niet gestabiliseerd.

De afgelopen jaren ben ik zo gewend geraakt aan alomtegenwoordige stabilisatie dat de R8 in dit opzicht stokoud lijkt. Ineens kan ik niet meer met de hand fotograferen met 1/10 seconde. En op een saaie dag in het bos moet ik de ISO aanzwengelen. Dat gaat volledig tegen mijn instinct in en bevestigt samen met de andere compromissen mijn vooroordeel over het gebrek aan functies.

3. Vooroordeel: onergonomisch

Mijn derde vooroordeel was onterecht. De R8 ligt verrassend goed in de hand. Ja, de handgreep is kleiner dan die van het grotere model. Hij is zelfs zo klein dat mijn vingers er vaak vanaf glijden. Daardoor komt de R8 niet in de buurt van de uitstekende ergonomie van de R6 Mark II. Maar de sleuven en rondingen zijn weer precies op de juiste plaatsen. In tegenstelling tot andere fabrikanten (ik kijk naar Sony en Panasonic), weet Canon gewoon hoe je camerabody's goed vormgeeft.

Het materiaal is van hoge kwaliteit. Wat betreft de rubberen coating op de handgrepen moet ik mijn petje afnemen voor Canon. Ze zijn slipvaster dan op andere camera's. Daarom vind ik het al met al prettiger om de R8 vast te houden dan ik had gedacht. Ik ben er vrij zeker van dat dat alleen zou veranderen als ik grote lenzen zou hebben.

Verdict: Slechter, maar niet slecht

Waren mijn vooroordelen terecht? Slechts gedeeltelijk. De Canon EOS R8 is slechter dan zijn oudere broer, de R6 Mark II. Logisch, want je betaalt er 1000 frank minder voor. Maar hij is beter dan ik had verwacht. De R8 heeft me positief verrast, vooral op het gebied van ergonomie. En ik had geen problemen met de bediening. Het waren alleen de zoeker met een niet al te hoge resolutie en het ontbreken van een beeldstabilisator die in veel situaties de pret voor mij bedierven - beide dingen die ik gewend was.

In dit opzicht is de R8 een goede camera.

De beeldkwaliteit is wat dat betreft erg goed voor deze prijsklasse. Zowel foto's als video's zien er net zo goed uit als op de R6 Mark II. Je vindt nergens anders full-frame in oversampling, zonder uitsnede, in 4K en 60 fps voor zo'n lage prijs. Zelfs de autofocus is state-of-the-art.

Dus, als je een nieuwe Canon wilt kopen, moet je dan die 1.000 frank voor de R6 Mark II uitgeven of niet? Daar is geen eenduidig antwoord op. Als je geen gestabiliseerde sensor nodig hebt en liever geen lens gebruikt, is de R8 een goede deal. Omgekeerd ben ik als camerasnob meer van mening dat als ik iets koop, ik liever heb dat het het volledige pakket is. Met andere woorden, in de vorm van de R6 Mark II met een beeldstabilisator en verbeterde ergonomie en bediening. Bijgevolg zou mijn persoonlijke mening over de Canon EOS R8 hetzelfde zijn als mijn vooroordeel: "Ik zou er geen kopen."

Samuel Buchmann

Senior Editor

Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.ch

Mijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren