Review

140 89

"Indiana Jones and the Great Circle" overtreft al mijn verwachtingen

Item: Bethesda Indiana Jones und der grosse Kreis
Rating: 5
Author: Philipp Rüegg

Philipp Rüegg

15/4/2025

Vertaling: machinaal vertaald

"Indiana Jones and the Great Circle" heeft de unieke flair van de originele filmtrilogie. De "Wolfenstein"-makers maken van Indy geen revolverheld en plaatsen de archeoloog op de voorgrond.

Noot: Deze recensie is oorspronkelijk gepubliceerd op 6 december en is gebaseerd op de pc-versie. Het spel komt op 17 april ook uit voor PS5.

Het duurt nog geen vijf minuten voordat mijn hart voor het eerst warm wordt. Als je, net als ik, bent opgegroeid met filmcomponist John Williams, is het makkelijk om dat gevoel te krijgen als je zijn orkestrale soundtrack hoort. «Indiana Jones and the Great Circle» borduurt niet alleen akoestisch voort op het filmsjabloon van Steven Spielberg en George Lucas, maar kopieert ook bijna het hele begin van het eerste deel - als een tutorial.

Dit klinkt onhandig, maar in werkelijkheid is het de perfecte, nostalgische introductie die me oppakt als fan.

Zodra ik zelf een van de beroemdste scènes uit de filmgeschiedenis heb nagespeeld, zit ik weer helemaal in de Indy-koorts, wat ik na de laatste twee films niet voor mogelijk had gehouden. Maar iedereen die nu denkt dat de Zweedse «Wolfenstein» studio Machine Games alleen goed is in kopiëren, zal de komende 15 tot 20 uur onomstotelijk bewijzen dat het veel meer te bieden heeft.

Indy's zweep mag natuurlijk niet ontbreken.
Bron: Machine Games

De drang om te ontdekken

Voor mij bestaat de aantrekkingskracht van de films uit drie dingen: avontuurlijke speurtochten met een snufje bovennatuurlijk. Wonderlijke locaties in het begin van de 20e eeuw, toen de wereld nog mysterieuzer was. En een charismatische held die, ondanks af en toe een ongelukje, altijd snel van begrip is. Dit is precies wat «Indiana Jones and the Great Circle».

Nadat er een zeldzaam artefact is gestolen uit Marshall College, waar Dr. Jones lesgeeft, gaat Indy op wereldreis om de diefstal tot op de bodem uit te zoeken. De eerste halte is het Vaticaan. Het is een van de grotere gebieden waar Indy veel tijd doorbrengt. Hoe lang hangt af van hoeveel ik verdwaal in zijmissies.

Het dagboek dient ook als plattegrond en moet eruit worden gehaald zonder het spel te pauzeren.
Bron: Machine Games

In zijn dagboek noteert Indy alle belangrijke informatie over actieve missies, zijmissies of geruchten over mogelijke schatten. Die zijn er in overvloed. Soms zijn het artefacten verborgen achter een geheime deur. Soms zijn het uitgestrekte ruïnes met complexe mechanismen waar zelfs Leonardo da Vinci versteld van zou hebben gestaan. Dankzij de vele cutscenes voelen zelfs zijmissies alsof ze deel uitmaken van het hoofdverhaal. In het Vaticaan kan ik bijvoorbeeld een non helpen om het verloren dagboek van een langgestorven priester uit de catacomben te halen. Een andere louche priester, die later een belangrijke rol zal spelen, vindt dit helemaal niet leuk.

Het ontging me bijna dat deze missie optioneel is, zo goed is hij verweven in het hoofdverhaal. Avontuurfans komen aan hun trekken. Ik ben volledig vrij om te beslissen of ik me wil wijden aan de verzameltaken, de inwoners wil helpen of me wil richten op de hoofdzoektocht.

In de typische Indiana Jones-mode is het verhaal heerlijk hoogdravend en vol betekenis. In de kern gaat het over de nazi's die op zoek zijn naar een bovennatuurlijk artefact dat grote kracht belooft voor hun oorlogsinspanningen - de grote cirkel. Het is Indy's taak om ze voor te zijn. Tijdens dat proces ontmoet hij de waaghalzige verslaggeefster Gina Lombardi. Met haar snelle humor doet ze me sterk denken aan Karen Allen's personage Marion Ravenwood, met wie Indy de langste relatie in de films heeft.

Gina vergezelt Indy op zijn avontuur.
Bron: Machine Games

Gina gaat op zoek naar haar vermiste zus, die toevallig de beste wetenschapper is op het gebied van dode talen. Is er misschien een verband tussen haar en het streven van de nazi's?

Slaan in plaats van schieten

De langere tussenstops zoals het Vaticaan of Gizeh doen me denken aan de hitman simulator «Hitman». Niet alleen omdat ik de levels vrij kan verkennen en me moet verstoppen voor Italiaanse fascisten en nazi's - het spel speelt zich af in 1937, tussen «Raiders of the Lost Ark» en «Indiana Jones and the Last Crusade». Er wordt ook veel sluipen van me gevraagd. Zodra confrontaties ontaarden in vuurgevechten, is de lol er voor Indy meestal snel af.

De vechtpartijen zijn leuk en de soundtrack is heerlijk overdreven.
Bron: Machine Games

Beter is om de royaal verspreide knuppelvoorwerpen zoals kandelaars, gitaren of gereedschapstangen te pakken en mijn vijanden vanuit een hinderlaag te raken. Er is een pittige zin in gegooid voor niets.

Dankzij het eerstepersoonsperspectief wordt er zelden geschoten. Dat is maar goed ook. Want dit weerspiegelt ook perfect het origineel. Het cameraperspectief, dat veel discussie veroorzaakte, stoorde me op geen enkele manier. Integendeel: in tegenstelling tot 3rd-person adventure games zoals «Tomb Raider» of «Uncharted», ben ik veel meer betrokken bij de actie. Want: niets voelt zo authentiek als het verkennen van oude ruïnes als Indy vanuit een eerste-persoonsperspectief, mos van de muren vegen en tandwielen gebruiken om complexe mechanismen in werking te stellen - om daarbij zelf bijna in een dodelijke val te lopen.

Als ik denk aan de hordes hersenloze vijanden in «Uncharted» waar ik me doorheen moet werken vanuit een afstandelijk derde-persoonsperspectief, kan ik me niet meer voorstellen dat iets anders dan het eerste-persoonsperspectief zin heeft.

Als Indy klimt, verschuift de camera even over zijn schouder
Bron: Machine Games

Ook omdat Indy liever zijn vuisten laat spreken in plaats van de hele buurt te alarmeren met zijn revolver - ook al knallen de klappen bijna net zo hard als geweerschoten. Prachtig. Klassieke, cartooneske geluidseffecten uit de jaren zeventig en tachtig, net als in de Indy» films op «.

Gelukkig zijn de gevechten veel sneller en dynamischer dan de trailers doen vermoeden. Links-rechts combinaties, ontwijken, pareren - het gaat allemaal heerlijk snel, zolang je maar genoeg uithoudingsvermogen hebt. Indy kan zijn uithoudingsvermogen verbeteren door het juiste boek of magazine te vinden op zijn verkenningstochten en deze vrij te spelen met avonturenpunten. Die krijg je dan weer voor opgeloste puzzels, zijmissies of als ik met mijn camera foto's maak van belangrijke voorwerpen. Dit geeft me een betere kijk op de omgeving en motiveert me om elk nazikamp en elke grot uitgebreid te verkennen.

De camera is een belangrijk hulpmiddel bij het oplossen van de puzzels.
Bron: Machine Games

Indy's iconische zweep wordt natuurlijk ook gebruikt. Om vijanden op afstand te houden, om over afgronden te slingeren of om verre hendels te activeren.

Wat ook speels doet denken aan «Hitman» en ook deel uitmaakt van de films is de vermomming. Als ik niet de hele tijd wil rondsluipen, kan ik een geschikte outfit aanschaffen om minder op te vallen. Maar pas op: Agenten zullen de vermomming nog steeds doorzien en alarm slaan. Gelukkig eindigen mijn avonturen soms in chaos: Zelfs als het halve garnizoen me op de hielen zit, betekent dat niet noodzakelijk «Game Over». Ik kan de berg bewusteloze of dode vijanden echter niet langer verbergen.

Sluipen werkt niet altijd.
Bron: Philipp Rüegg

Archeologisch

Het belangrijkste element voor de geweldige sfeer in «Indiana Jones and the Great Circle» is, naast de historische locaties, vooral één ding: de puzzels. Soms moet ik de juiste vloertegels activeren om vallen onschadelijk te maken, dan weer spiegels gebruiken om het licht om te leiden om een poort te openen, of gigantische houten tandwielen in beweging zetten om een loodrechte lift te activeren. De puzzels hebben precies de juiste hoeveelheid complexiteit, en bij één optionele nazikist kostte het me een dag om de geheime cloudgebaseerde code te ontcijferen.

Indy kan niet eens bijzonder donkere ruïnes verkennen zonder een aansteker.
Bron: Machine Games

Veel interacties vereisen extra handelingen, wat het spel tastbaarder maakt. Deuren gaan niet open met één druk op de knop. Ik moet eerst de sleutel eruit halen, erin doen en dan draaien. Dit geldt ook voor de puzzels, waarbij Indy soms het vergrootglas uitpakt en voorwerpen onderzoekt. Bij het openen van vergrendelde kisten pakt hij het grover aan met een motor. Een ferme klap met een hamer of wat er nog meer rondslingert dat nog niet door het hoofd van een nazi is gebroken, is genoeg.

Ook onderdeel van elke goede «Indiana Jones» film zijn zogenaamd uitzichtloze situaties met instortende ruïnes waaruit Indy zich op het allerlaatste moment kan redden. Door het medium kan de pacing de films niet helemaal bijhouden. Wilde achtervolgingen en humoristische cutscènes verlevendigen het spel echter regelmatig.

Obernazi Voss heeft zijn zinnen gezet op de Grote Cirkel.
Bron: Machine Games

In een scène maken Indy's tegenstanders, de gladde Emmerich Voss en de agressieve Viktor Gantz, ruzie over de juiste handelwijze. Aan het einde zegt Voss tegen Gantz: «Denk je dat de oplossing ineens op je hoofd zal vallen?», om op hetzelfde moment gedood te worden door Indy, Gina en een vallend plafond omdat de twee stiekem aan het afluisteren waren. Wat volgt is een slapstickachtig handgemeen en een snoek door het raam, terwijl geschrokken nazi's achter Indy en Gina's kogels aanzitten.

Troy Baker draagt bij aan het authentieke Indiana Jones-gevoel in het Engels. Hij imiteert Harrison Ford uiterst nauwkeurig. Hoewel in het begin een beetje stijfjes, merkte ik na een tijdje niet eens meer dat ik niet naar de echte Ford luisterde. Overigens doet de Duitse nasynchronisatie met Florian Clyde het ook goed met de jonge Wolfgang Pampel, de originele nasynchronisatiestem van Ford.

En het digitale beeld van Ford? Dat is ook goed vastgelegd. Visueel had er echter zeker meer uit het spel gehaald kunnen worden. « Indiana Jones and the Great Circle» komt nooit helemaal in de buurt van het visuele spektakel dat «Uncharted 4» onlangs afleverde op de Playstation 4. Desondanks zijn de locaties sfeervol gerealiseerd en weten ze indruk te maken. En met de vele cutscenes vond ik het ook leuk om achterover te leunen en een paar minuten te kijken naar wat naar verluidt de beste «Indiana Jones» film is sinds «The Last Crusade».

De reis brengt ons ook naar Thailand.
Bron: Machine Games

We bespreken het spel in detail in de nieuwste aflevering van de Tech-telmechtel podcast.

Update: ik heb het spel nu uitgespeeld en mijn mening over de beoordeling is niet veranderd.

«Indiana Jones and the Great Circle» is verkrijgbaar voor PC en Xbox Series X/S. Het komt op 17 april ook uit voor PS5. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Bethesda voor de PC.

Conclusie

Meer "Indiana Jones" is niet mogelijk

Al 32 jaar lang wordt "Indiana Jones and the Fate of Atlantis" van Lucas Arts beschouwd als de beste gamebewerking van de legendarische filmserie. Deze eer gaat nu naar "Indiana Jones and the Great Circle". Machine Games slaagt erin om het gevoel voor avontuur, de charme en de humor van het beroemde personage van Harrison Ford perfect vast te leggen.

Verschillende games zoals "Tomb Raider" of "Uncharted" hebben met succes het origineel in games omgezet als verkapte versies van "Indiana Jones". Nu kan ik eindelijk een goed "Indiana Jones"-spel ervaren als Indy zelf.

Het neemt me mee naar wonderbaarlijke plekken over de hele wereld, die ik uitgebreid kan verkennen. De puzzels zijn creatief en gevarieerd en de actie heeft een goed tempo en loopt nooit uit de hand. "Indiana Jones and the Great Circle" is een meeslepend actie-avonturenspel waarin avontuur centraal staat. En het is er een die eindelijk de originele filmtrilogie waardig is - de andere vervolgen laat ik gewoon links liggen.

De beoordeling is voorlopig, want ik heb het spel nog niet helemaal uitgespeeld. Mocht mijn mening veranderen, dan pas ik de beoordeling dienovereenkomstig aan_.

Pro

vangt de sfeer van de films perfect
Gevarieerde locaties
filmische soundtrack
Focus op verkenning en puzzels
creatieve puzzels

Contra

Graphics niet uitmuntend

Bethesda Indiana Jones und der grosse Kreis (Xbox serie X, DE)

Game

EUR73,90

Bethesda Indiana Jones und der grosse Kreis

Xbox serie X, DE

140 mensen vinden dit artikel leuk

Philipp Rüegg

Senior Editor

Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.ch

Ik ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur.

Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Review
Een aangrijpende vampierthriller, maar geen waardige opvolger van "Bloodlines".
van Philipp Rüegg
Review
"Cronos: The New Dawn" getest: een angstaanjagend, bijna perfect horrormeesterwerk
van Domagoj Belancic
Review
Bruut, bloederig, spijkerhard: "Ninja Gaiden 4" getest
van Domagoj Belancic