Review

97 44

"Kingdom Come Deliverance 2" getest: middeleeuwser krijg je het nergens

Item: Deep Silver Kingdom Come Deliverance II Gold Edition
Rating: 4
Author: Philipp Rüegg

Philipp Rüegg

3/2/2025

Vertaling: machinaal vertaald

"Kingdom Come Deliverance 2 biedt de meest geloofwaardige middeleeuwse wereld die ik ooit in een game heb ervaren. Het Boheemse Rijk is ruw, smerig en gewoonweg prachtig.

"Zo authentiek dat je de paardenmest kunt ruiken" was mijn titel voor de test van het eerste deel. De clickbaitschool van mijn voormalige werkgever Watson praatte me nog na. Maar de kern van de stelling is waar.

In 2018 bracht de Tsjechische studio Warhorse "Kingdom Come Deliverance" uit, een indrukwekkend open-wereld middeleeuws spel dat authenticiteit en realisme benadrukt. Ondanks deze claim op realisme was het spel in de eerste plaats een role-playing game en geen simulatie. Net als het tweede deel. Het maakt het spel toegankelijker en uitgebreider zonder zijn principes te verraden.

Twee broers en een kroon

"Kingdom Come Deliverance 2" volgt direct op het eerste deel. Het is het jaar 1403 in Bohemen, het huidige Tsjechië. Opnieuw kruip je in de huid van Hendrik van Skalitz. De zoon van de smid is de enige overlevende van de slinkse aanval op zijn dorp door de Hongaarse koning Sigismund van Luxemburg. Zijn ouders werden bij de aanval gedood. Sindsdien zint hij op wraak op de leider van de huurlingen, Markwart von Aulitz, en de spion en intrigant István Tóth. Dit werd hem in het eerste deel ontzegd. In plaats daarvan is hij veranderd in de lijfwacht van zijn nieuwe beste vriend Hans Capom. Hans is de erfgenaam van de stadsheer van Rattay. Het nieuwe avontuur begint met hem.

Hans Capon (links) en Heinrich von Skalitz zijn grote vrienden ondanks hun verschillende status.
Bron: Philipp Rüegg

De oom van Hans hoort bij het verzet en is trouw aan koning Wenceslas, de rechtmatige heerser van het Boheemse koninkrijk. Hij wordt echter gevangen gehouden door zijn broer Sigismund. Samen met Henry moet Hans een belangrijk document afleveren bij een potentiële bondgenoot.

Het verhaal is eigenlijk eenvoudig, maar ik raakte regelmatig de draad kwijt. Er zijn te veel namen, aristocratische titels en steden om te onthouden. Desondanks zijn de politieke intriges spannend en vooral geloofwaardig verteld. Mede omdat de meeste personages gemodelleerd zijn naar historische figuren, net als het verhaal en de geografie.

Ik kan historische feiten nalezen in de codex.
Bron: Philipp Rüegg

Een wereld waarin je jezelf kunt verliezen

Een open-wereldgame staat en valt met zijn wereld. "Kingdom Come Deliverance 2" biedt een nog grotere en gedetailleerdere wereld dan zijn voorganger. Hij is verdeeld in de twee regio's Trosky en Kuttenberg. Beide zijn enorm groot en nodigen uit om te verkennen. Omdat ik zelf in een rustig tempo te paard reis, kan ik de wereld goed in me opnemen. Het landschap is prachtig en ziet er, in tegenstelling tot de meeste open-wereld games, bijzonder realistisch uit. In de codex kan ik op elk moment lezen hoe een bepaalde rivier of dorp er in werkelijkheid uitzag en welke artistieke vrijheden de ontwikkelstudio heeft genomen.

Het avontuur wacht buiten de stadspoorten. Hoewel, eigenlijk ook binnen.
Bron: Philipp Rüegg

Als ik langs een riviertje over een smal pad loop en een pittoresk kasteel op een heuvel ontdek, smelt ik bijna. Afgezien van de afstanden, die om technische redenen aanzienlijk korter zijn dan in werkelijkheid, is er geen spel dat de middeleeuwse flair beter en authentieker weergeeft dan "Kingdom Come Deliverance 2".

De vele kastelen en paleizen, die tot in detail zijn nagebouwd, dragen hier ook aan bij. Bijvoorbeeld Kasteel Trosky, dat in 1380 werd gebouwd op een uitgedoofde vulkaan. Het is de thuisbasis van Otto von Bergow, aan wie Heinrich en Hans het eerder genoemde document moeten overhandigen. Het kasteel bestaat vandaag de dag nog steeds. Ik heb er verschillende uren doorgebracht in het spel en heb alle hoeken en gaten verkend, van de kerker tot de twee torens Jungfrau en Vettel. Het voelde alsof ik een interactieve museumrondleiding volgde.

Kasteel Trosky is slechts een van de vele indrukwekkende gebouwen.
Bron: Warhorse

Maar ook elke molen, elk vissersdorpje en elk bij ons op voorraad gelegen kampje onderweg brengt me in vervoering. Zelfs na bijna 70 uur wordt mijn enthousiasme voor deze idyllische wereld nooit minder. De fantastische graphics worden mogelijk gemaakt door de nieuwste versie van CryEngine - de engine die van "Crysis" de legendarische grafische benchmark maakte in 2007. Gelukkig zijn de hardwarevereisten niet meer zo exorbitant. Maar mijn RTX 4090 had het niet altijd even gemakkelijk met de PC-versie in 4K.

De wereld is niet alleen groot, maar voelt ook levendig aan. Iets waar andere open-wereld games notoir moeite mee hebben. De inwoners doen hun dagelijkse dingen. Ze bezoeken de herberg, werken op het land, eten samen en gaan dan naar bed. De kleding en bepantsering zijn ook echte blikvangers. Een compleet harnas bestaat uit meer dan een dozijn stukken die ik afzonderlijk kan aantrekken. Ik voel me net een cosplayer als ik door mijn fictieve garderobe snuffel.

De bevolking gaat over tot de orde van de dag.
Bron: Warhorse

De NPC's leveren een doorslaggevend artikel aan de authenticiteit van de middeleeuwse wereld. Als ik tegen ze bots, mijn paard vlak naast ze fluit of me verdacht gedraag, reageren ze. In de eerste paar uur voelde ik echt ongemak toen ik inbrak bij een arme timmerman om een luit te stelen of toen er een dodelijk incident plaatsvond omdat iemand me betrapte bij het rondsluipen.

Het is ook geweldig dat er veel Duitse stemacteurs worden gebruikt in de Engelstalige versie. Ze simuleren de vele Duitse immigranten en handelaren die in die tijd in Bohemen rondreisden. Ze mixen ook Engels en Duits, wat het geheel nog authentieker maakt.

Waar de authenticiteitsinspanningen als een nadeel kunnen worden gezien, is in de verscheidenheid van de spelwereld. "Kingdom Come Deliverance 2" speelt zich af in Bohemen en uitsluitend in Bohemen. Het landschap is overwegend groen, heuvelachtig en vol loofbossen. Je zult tevergeefs zoeken naar een complete verandering van omgeving door een besneeuwd landschap, een woestijn of een moerassig gebied.

Geen alleskunner

Warhorse richt zich niet alleen op realisme in de wereld en het ontwerp, maar ook in de gameplay. Het is veel rustiger dan andere open-wereld games. Vergeleken met het eerste deel ziet alles er gepolijster uit en zijn er meer comfortfuncties. Heinrich, of beter gezegd zijn paard, volgt bijvoorbeeld het pad of andere mensen met een druk op de knop. Hierdoor kan ik ongestoord het gesprek volgen of genieten van het landschap. Geduld is nog steeds vereist tijdens het spelen.

Het meest prominente voorbeeld van een spel dat zich ook richt op traagheid in combinatie met een gedetailleerde wereld is "Red Dead Redemption 2". Deze werd zelfs in hetzelfde jaar uitgebracht als de eerste "Kingdom Come Deliverance". Net als in Rockstar's Wilde Westen epos duurt alles in het Wilde Oosten iets langer. Maar dat maakt het spel juist zo charmant. Als zoon van de smid kan Heinrich zelf wapens maken. Dit houdt onder andere in dat je de blank moet verhitten en gelijkmatig aan beide kanten moet hameren. In plaats van op "Craft" in een menu te klikken, krijg ik het ambacht onder de knie. Net als alchemie, wat ik alleen aan een alchemietafel kan doen.

Heinrich kan zijn eigen wapens smeden. Maar dit vereist een paar stappen.
Bron: Philipp Rüegg

Ik moet de exacte stappen in mijn receptenboek volgen. Het brouwen begint met de juiste vloeistof, daarna moet ik de juiste kruiden in de juiste hoeveelheid en in de juiste volgorde gedurende de juiste tijd koken. Tot slot destilleer en schenk ik. Ik brouw niet zomaar 20 nieuwe brouwsels, ik moet er de tijd voor nemen. Dat maakt ze des te waardevoller. Een van de meest gebruikte drankjes is de reddrank. Er zijn vier manieren om te redden in het spel. Slapen in mijn eigen bed, door het spel uit te spelen, bij bepaalde checkpoints of handmatig door een reddersschnaps te drinken.

Smeden en alchemie zijn de enige beroepen die Heinrich beheerst. Hij is geen duizendpoot. Hij beheerst de beroepen omdat hij ze in het eerste deel heeft geleerd en niet simpelweg omdat hij punten heeft geïnvesteerd in een talentenboom. Maar deze zijn ook beschikbaar in Kingdom Come Deliverance 2. Het blijft een role-playing game, ook al doet het soms denken aan een survival game door het slaap- en voedselmanagement.

Bij het brouwen van drankjes moet ik de instructies precies volgen. Verse kruiden zijn effectiever dan gedroogde. Ze kunnen echter gaan schimmelen.
Bron: Philipp Rüegg

Heinrich leert door activiteiten uit te voeren. Veel praten verbetert zijn spreekvaardigheid, klauwen verbetert zijn stealth en zwaardvechten verbetert zijn zwaardvechten. Dit is hoe ik van nature nieuwe talenten ontgrendel. Ze zijn allemaal de moeite waard en leveren echte voordelen op. Het talent "Merchant" zorgt ervoor dat gestolen goederen niet meer als zodanig herkend worden. Dit betekent dat ik ze beter kan verkopen. De "Masterful Strike" daarentegen geeft me een nieuwe aanvalstechniek waarmee ik de aanvallen van mijn tegenstander kan pareren.

Trek je zwaard!

Vechten is een essentieel onderdeel van "Kingdom Come Deliverance 2". Je kunt kiezen uit stokwapens zoals hellebaarden, zware wapens zoals bijlen en natuurlijk zwaarden. Tijdens het vechten is het belangrijk om je uithoudingsvermogen in de gaten te houden. Aanvallen en verdedigen kost energie. Bij het aanvallen moet ik mijn tegenstander goed in de gaten houden, zodat ik vanuit de juiste richting aanval of blokkeer. De gevechten voelen krachtig aan. Zonder de juiste bepantsering zijn één of twee klappen genoeg en is het gevecht voorbij. Met volledige bepantsering kan een gevecht meerdere minuten duren.

De gevechten zijn erg dynamisch - zolang er niet te veel vechters bij betrokken zijn.
Bron: Philipp Rüegg

Op het moment dat er meerdere mensen betrokken zijn bij een gevecht, wordt het chaotisch. De physics en camera worden dan snel overweldigd en het gevecht ontaardt in wild button-mashen. Vooral de eerste paar uur beet ik vaak in het stof, zelfs tegen eenvoudige bandieten. Over het geheel genomen is het echter een genot om te zien hoe ik vaardiger word en, in ieder geval in één-op-één gevechten, bijna door niemand verslagen kan worden. En anders heb ik Mutt nog steeds aan mijn zijde - voor één keer heb ik die naam niet bedacht. Mijn trouwe hond, die me niet alleen helpt met jagen of spoorzoeken, maar ook op commando tegenstanders in de bips bijt.

De belegeringen zijn prachtig geënsceneerd. De boodschap van Heinrich en Hans brengt hen al vroeg naar het fort Nabokov. Daar moeten ze de aanval van Markwart von Aulitz en zijn huurlingen uit Praag weerstaan. Ik richt eerst met een boog, kruisboog of het nieuwe handkanon op de troepen die met ladders naar binnen stormen. Hoewel het laatste veel penetratiekracht heeft, duurt het laden veel te lang. En als het op richten aankomt, ben ik niet beter dan een dronken vuurwerkontsteker.

Zelfs een helm helpt niet tegen keien.
Bron: Philipp Rüegg

Als de vijanden hun lange ladders opstellen, probeer ik ze weg te duwen. Als dat niet lukt, ontstaan er chaotische gevechten in de gangen van de muren. Ik sla de aanval op de hoofdpoort af door rotsblokken naar de hoofden van de vijanden beneden te gooien.

Volg altijd je neus

In de typische open wereld mode is er ook genoeg te doen buiten het hoofdverhaal om. Gelukkig blijft "Kingdom Come Deliverance 2" mijlenver verwijderd van het Ubisoft-spel "Map Barf". In steden zijn er meestal maar één of twee side quests en zelfs die zijn niet direct aan mijn neus gebonden.

Het helpt vaak om eerst met de herbergier te praten om achter de laatste geruchten te komen. Of ik hoor een geschil tussen twee landeigenaren die al jaren ruziën over een weiland. Ik kan de vredestichter spelen of het geschil aanwakkeren door een prijswinnende witte stier zwart te schilderen. Veel opdrachten kunnen op verschillende manieren worden opgelost. Hierin verschilt het spel aanzienlijk van "Red Dead Redemption 2", dat in het missieontwerp vaak maar één pad toestaat.

Er zijn verschillende manieren om in het legerkamp van Sigismund te komen.
Bron: Philipp Rüegg

Goede spreekvaardigheid in het openbaar is bijna altijd een voordeel. In de geest van "kleren maken de man" geven mooie en vooral goed gewassen kleren een bonus op mijn charmescore. Omgekeerd zullen mensen hun neus dichthouden als je druipend van het bloed en stinkend door de straten loopt - of vergeet een broek aan te trekken. Het kan gebeuren.

Over neuzen gesproken: ik laat me vaak leiden door mijn neus als ik door de gebieden Trosky en Kuttenberg reis. Ook al brengt de hoofdroute je naar de meeste bezienswaardigheden, er is altijd wel iets te ontdekken buiten de hoofdweg. Soms ging ik op "duivelsjacht" in een verlaten mijn. Een andere keer leidde een legende over een watergoblin me naar een echte zilveren bijl.

Zonder tijdsdruk voor de recensie zou ik de fast travel-optie bijna nooit hebben gebruikt. Daarvoor is het te leuk om door de schilderachtige landschappen te rijden. Hoewel het snelle reizen af en toe wordt onderbroken door toevallige ontmoetingen die ik zonder deze optie misschien had gemist.

Een reputatie om te verliezen

De game creëert een wereld die levend en echt aanvoelt. Daarom is het des te verontrustender als die illusie wordt doorbroken. "Kingdom Come Deliverance 2" vertrouwt op een reputatiesysteem. Je reputatie verandert ten goede of ten kwade, afhankelijk van wat je doet en of iemand het merkt. Als je mensen helpt, je fatsoenlijk gedraagt en handelaren goede prijzen biedt, zal je reputatie stijgen. Als je de inwoners beledigt, gewelddadig wordt of wordt betrapt op stelen, gaat je reputatie omlaag.

Als ik zonder toestemming een gebied betreed, word ik snel naar buiten begeleid. Als ik me verzet, moet ik vertrouwen op mijn welsprekendheid, vechten of, in het ergste geval, in de gevangenis belanden.
Bron: Warhorse

Ik moest een luit halen voor een quest. Ik had hem kunnen kopen, maar ik had weinig geld en mijn vingers waren lang. Dus sloop ik 's nachts het huis binnen waar het instrument stond en gebruikte mijn vijfvingerkorting. Niemand zag me. Maar omdat ik de dag ervoor al in het pand had rondgelopen, maakte dat me achterdochtig. Een display bovenaan het scherm met een knuffelig geanimeerd konijntje gaf aan of iemand me had gezien, naar me op zoek was of ruzie met me wilde. Het gele konijntje vertelde me ook dat ik overdag was gezien. En dat is alleen maar omdat ik pas na het overschrijden van een drempel herken of ik naar binnen mag of niet.

Deze stap was al genoeg voor de pedel, de dorpsagent zogezegd, om me de volgende dag te willen arresteren. Ik denk dat het mechaniek van mensen die mijn gedrag opmerken geweldig is. Maar het feit dat ik op basis van verdenking al een gezochte crimineel ben, is vervelend. Wat aan de andere kant origineel is, is dat kleding verschillende niveaus van aandacht trekt, verschillende hoeveelheden geluid maakt en verschillend wordt onthouden door mensen. Een kleurrijke feestjurk is daarom in veel opzichten niet de juiste inbrekersoutfit.

Studio Warhorse heeft de wereld van de 15e eeuw liefdevol nagebouwd.
Bron: Warhorse

AA in plaats van AAA

Dankzij de enorme spelwereld, de enorme omvang en de gedetailleerde wereld voelt "Kingdom Come Deliverance 2" niet aan als een spel dat naar geld stinkt zoals het "Red Dead Redemtpion 2" anl. De gezichten zijn mooi geanimeerd, maar ook relatief stijf. Dat geldt ook voor de bewegingen van de NPC's en dat ligt niet aan de bepantsering.

Het missieontwerp is ook niet onberispelijk. Op een gegeven moment moest ik door een bos vol vijandelijke soldaten sluipen. Omdat ze geen duidelijk patroon volgen en je je bijna nergens kunt verstoppen, ontaardt het geheel in een vervelende "trial and error" missie. Omdat er geen optie is om snel op te slaan en ik geen oneindige hoeveelheid reddingsdrank wilde verspillen, stopte ik uiteindelijk elke 50 meter met het spel om op deze manier op te slaan.

Sommige sluipdoorgangen ontaarden in vallen en opstaan.
Bron: Warhorse

In de kasteel belegeringsmissie realiseerde ik me de eerste paar keer niet wat ik precies moest doen. Iemand riep me steeds, maar ik wist niet wie het was of waar ik heen moest. Zulke gescripte momenten veranderen snel in ergernis als ze niet gaan zoals gepland. Of als ik ze moet herhalen. Zoals in de missie waarin ik als vermomde bediende wijn moet inschenken aan het hof van koning Sigismund. Het duurt vijf minuten terwijl ik de edelen afluister. Omdat ik te vaak de verkeerde wijn krijg, moet ik het helemaal opnieuw doen - en precies dezelfde dialoog aanhoren. Gelukkig zijn missies als deze een uitzondering.

Eén punt van kritiek op het eerste deel was dat er alleen maar blanke personages waren. Game director Daniel Vávra, die in het eerste deel negatieve aandacht trok vanwege zijn nabijheid tot de GamerGate scene en zijn kritiek op de "linkse politieke propaganda" van de vakpers, is nu ironisch genoeg zelf het doelwit van dergelijke aanvallen. De studio heeft van tevoren al aangegeven dat deel 2 meer nadruk zal leggen op diversiteit. Er is nu daadwerkelijk een donker gekleurd personage in "Kingdom Come Deliverance 2". Er is ook een optie voor romances tussen mensen van hetzelfde geslacht. Dit leidt ertoe dat Vávra en het spel "woke" worden genoemd.

De toon op de Steam-forums werd ook steeds harder, zodat uitgever Deep Silver zich genoodzaakt voelde om nieuwe richtlijnen op te stellen. Onder "Zero Tolerance" werden seksistische, homofobe en transfobe opmerkingen ten strengste verboden. Het bedrijf heeft zijn verzet inmiddels opgegeven en introduceerde de oude regels.

Technisch heb ik weinig aan te merken. Af en toe klopte de audiomix niet en waren bepaalde personages nauwelijks hoorbaar in cutscenes. Soms raken personages in elkaar verstrikt. De meeste technische problemen zijn bekend bij het ontwikkelteam en zouden snel verholpen moeten zijn. Pc-spelers zullen nog steeds een krachtige pc nodig hebben als ze het spel in al zijn pracht willen spelen. Het hoogste niveau, "Experimental", is zelfs gericht op toekomstige hardware - zelfs met een RTX 4090 was het spel nauwelijks speelbaar met deze instellingen.

"Kingdom Come Deliverance 2" is me ter beschikking gesteld door Plaion. Ik heb de pc-versie getest. De game is vanaf 4 januari verkrijgbaar voor pc, PS5 en Xbox Series X/S

We praten meer over het spel in de nieuwste aflevering van de Tech-telmechtel podcast

Conclusie

een echt middeleeuws festival

"Kingdom Come Deliverance 2 is een opmerkelijk spel. Hoewel open-wereldgames een dubbeltje in een dozijn zijn, steekt het nieuwste werk van Warhorse er met kop en schouders bovenuit. Er is geen andere game met zo'n gedetailleerde en uitgestrekte wereld die zo mooi de flair van de Middeleeuwen weergeeft. Er zijn prachtige kastelen, enorme legerkampen en rustige dorpjes waar ik me graag zou willen vestigen.

Ik heb me bijna 70 uur lang ondergedompeld zonder me te vervelen of te vervelen. Andere vertegenwoordigers van het genre putten me vaak uit met veel eentonige taken zoals het constant verzamelen van buit of vervelend inventarisbeheer. "Kingdom Come Deliverance 2" pakt het rustiger aan en rekent af met gimmickry. Er zijn geen draken, ik maak geen salto's tijdens gevechten en als ik een zwaard wil smeden, moet ik me daar actief voor inzetten.

Het verhaal hield me ook tot het einde bezig. Het is een wild op en neer gaan met politiek gekonkel, bloederige gevechten en geheime overvallen die doen denken aan "GTA V".

Als je ook maar een zwak hebt voor de middeleeuwen, graag open spelwerelden verkent en het niet erg vindt dat alles wat langer duurt, dan kan ik "Kingdom Come Deliverance 2" van harte aanbevelen.

Pro

Authentieke middeleeuwse wereld
mooie graphics
Spannend verhaal
leuk gevechtssysteem
Niet overladen met mechanica of taken

Contra

Spanning hangt soms een beetje
Sommige zoektochten zijn vallen en opstaan

Game

Deep Silver Kingdom Come Deliverance II Gold Edition

PC, DE

97 mensen vinden dit artikel leuk

Philipp Rüegg

Senior Editor

Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.ch

Ik ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur.

Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Review
"Dragon Age: The Veilguard" getest: voor degenen die "Baldur's Gate 3" te ingewikkeld vinden
van Philipp Rüegg
Review
"Battlefield 6" getest: terugkeer naar oude grootsheid
van Philipp Rüegg
Review
Getest "The Outer Worlds 2": het beste wat Obsidian te bieden heeft
van Domagoj Belancic