Lichamelijke verlichting: de "Slimme Maanlamp" van Gingko getest
23/7/2025
Vertaling: machinaal vertaald
De gloeiende bol van de Gingko tafellamp lijkt op de maan. Dankzij magneten zweeft hij boven zijn voet en draait hij zelfs. Het is fascinerender dan mijn natuurkundelessen ooit waren.
Alles moet tegenwoordig «slim» zijn of een soort «AI» hebben. Anders, zo vrezen de marketeers, verkoopt het misschien niet. Zelfs tafellampen worden verkocht als «smart». In de test ontdek ik of de «Smart Moon Lamp» van Gingko het bijvoeglijk naamwoord verdient. In de video worden zelfs meedogenloze middelen gebruikt.
De eerste indruk
Na het uitpakken van de lamp was ik aanvankelijk teleurgesteld: hij is veel kleiner dan ik had verwacht. En de witte plastic bol ziet er goedkoop uit. Hij is gemaakt van PLA met behulp van een 3D-printproces en heeft een diameter van 14 centimeter.
Bron: Ambra Antonelli
Het oppervlak lijkt op een maan. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt: Ik probeer bepaalde kenmerkende maanlandschappen op het oppervlak te ontdekken. Er zijn groeven, kraters, hoge plateaus, pieken en maanzeeën. Als ik het vergelijk met een kaart van het maanoppervlak, herken ik eigenlijk Mare Tranquillitatis, waar Apollo 11 in 1969 landde. Ik vind de maankrater Copernicus. Maar ik beëindig mijn geologische wandeling voorlopig. Want er valt nog meer te testen.
Licht de «Smart Moon Lamp» op? Om daar achter te komen, moet ik de bol eerst op de basis plaatsen. De basis heeft elektriciteit nodig om het magnetische veld op te wekken. Het zwarte netsnoer is 1,60 meter lang en heeft een 12 volt adapterstekker. Het heeft een compact ontwerp zodat de twee andere platte stekkersleuven vrij blijven in een typisch Zwitsers T13 drievoudig stopcontact.
Magneten en sensoren voor de zwevende toestand
Eénmaal onder spanning genereert de basis een magnetisch veld voor de maan. Er zijn ook magneten aan de onderkant van de maanbol. Ze hebben dezelfde polariteit. De afstoting zorgt ervoor dat de maan boven de basis zweeft. Maar volgens Earnshaw's theorema is deze afstoting alleen niet genoeg. Het zou instabiel zijn en de bal zou weer naar beneden vallen. Daarom zitten er ook sensoren in de basis die voortdurend de positie van de maan meten en elektronisch de sterkte van het magnetische veld aanpassen. Als mijn natuurkundeleraar van destijds zich nu afvraagt hoe ik dit weet, ook al was ik
Ik was toen een complete loser: ik heb het opgezocht.
Tot zover de theorie: in de praktijk heb ik een paar pogingen nodig voordat de bal zweeft. In de gebruiksaanwijzing wordt herhaaldelijk geduld geadviseerd. Blijkbaar hebben sommige kopers al geklaagd bij de fabrikant, die dit huzarenstukje niet voor elkaar hebben gekregen, de bal gefrustreerd tegen de muur hebben geschoten en hun geld terug willen.
Wachtzaamheid is essentieel bij het instellen van dit product en er kunnen meerdere pogingen nodig zijn.
Ik ga er echter van uit dat iedereen dit kan als hij maar een beetje moeite doet. Als je te veel crashes maakt, kun en moet je een klein kurkmatje gebruiken om de impact van de maan op de houten basis te dempen.
De magnetische levitatie is op zijn plaats. De maan heeft zijn positie gevonden op een afstand van iets minder dan twee centimeter. Zelfs een zacht duwtje zal hem niet laten vallen. Heb je katten of kleine kinderen in huis? Dan zou ik in ieder geval een veilige plek zoeken voor de lamp, zodat hij niet ongewild een speeltje wordt.
Drie niveaus van maanlicht
Ik kan de maan verlichten als hij zweeft. Daar zijn drie standen voor: geel-warm licht met 2700 Kelvin, warm-wit licht met 3500 Kelvin en een koud-wit licht met 5000 Kelvin. Om dit in perspectief te plaatsen: daglicht heeft ongeveer 6500 Kelvin.
Bron: Ambra Antonelli
Om van stand te veranderen, moet ik de aanraakschakelaar op de voet aanraken. De eerste aanraking schakelt het licht uit en de tweede aanraking schakelt het weer aan in een van de drie kleuren. Er zijn dus altijd minstens twee aanrakingen nodig om van de ene lichtkleur naar de andere over te schakelen. Dat is een beetje vervelend, maar ik heb het liever dan de vijftigste mini-afstandsbediening. Of zelfs het moeten installeren van een app. Het enige wat ik mis is een dimfunctie.
Bron: Ambra Antonelli
Voor het geval je je afvraagt hoe de LED in de maan draadloos oplicht: Inductie. Net zoals je je smartphone kunt opladen zonder kabel, stroomt de elektriciteit hier ook in de vorm van magnetische golven.
Maan draait, elektriciteitsmeter ook
En dan zou de zwevende maan volgens de fabrikant ook moeten draaien. Dit gebeurt ook echt als ik er een duwtje tegen geef. Om ervoor te zorgen dat hij niet stopt, zorgen de elektromagneten in de basis als het ware voor de aandrijving, door ze in het juiste ritme aan en uit te zetten. Als ik goed kijk, kan ik de schakelfrequentie zien. De rotatie is namelijk allesbehalve regelmatig. Gingko breekt daarmee een belofte: De maan draait niet «zoals de echte, elliptisch draaiende maan».
Het draaien kost natuurlijk ook elektriciteit: ik meet met mijn smartplug van MyStrom een heel zuinige vier watt als de maan in koud wit op 5000 Kelvin wordt verlicht en draait. De LED zelf verbruikt 1,5 watt, maar de elektromagneten trekken ook stroom. Er zijn verliezen tijdens de inductieoverdracht.
Als ik het licht uitzet, stopt ook de rotatie. De maan wordt echter nog steeds in stand-by in magnetische suspensie gehouden. Hier loopt ook stroom: ik meet nog steeds 0,9 watt. Als de lamp een jaar lang 24/7 stand-by zou staan, zou dat acht kilowattuur zijn, wat ongeveer frank 2,50 kost.
Als je dit bedrag wilt besparen, moet je de lampvoet loskoppelen van de voeding. Dan zweeft de bal niet meer en moet je geduld hebben en hem de volgende keer weer aanzetten.
Conclusie
Lichamelijke verlichting
De Smart Moon Lamp van Gingko is een prachtige lamp, vooral als je ook een zwak hebt voor natuurkunde of de maan fascinerend vindt. De maanbol uit de 3D-printer glanst prachtig en de manier waarop hij draait en boven de voet zweeft is een echte blikvanger. Hoewel ik kan kiezen uit drie lichtkleuren, kan ik de lichtintensiteit niet dimmen. En helaas draait de lamp niet echt gelijkmatig. Daarom trek ik één ster af.
Pro
- Staat en drijft stabiel
- Reproductie van het echte maanoppervlak
- Drie aangename lichte tinten, afhankelijk van de stemming
- Laag stroomverbruik
- Met een beetje oefening is het monteren van de lamp eenvoudig
Contra
- Ontbrekende dimfunctie
- Geen constante rotatie
Martin Jungfer
Head of Content
Martin.Jungfer@digitecgalaxus.chIk ben journalist sinds 1997. Gestationeerd in Franken, aan het Bodenmeer, in Obwalden, Nidwalden en Zürich. Familieman sinds 2014. Expert in redactionele organisatie en motivatie. Behandelde onderwerpen? Duurzaamheid, hulpmiddelen voor telewerken, mooie dingen voor in huis, creatief speelgoed en sportartikelen.
33 opmerkingen
later