Raadsel 1
Waar is dit voorwerp van gemaakt?
- Glas7%
- Keramiek54%
- Metaal38%
De wedstrijd is afgelopen.
Plezier, spelletjes, opwinding - ontwerp? Sommige meubels en woonaccessoires zijn als een verrassingsei, gewoon zonder chocolade.
Mijn laatste bezoek aan de meubelbeurs "Maison et Objet" was inspirerend en ook een spel. Er waren tal van nieuwigheden te zien die me aan het raden hielden omdat ik niet zeker wist waar ze van gemaakt waren. In tegenstelling tot een verrassingsei kon ik echter niet schudden, wegen of luisteren om hun materiaal af te leiden. Ik kon alleen maar kijken, vragen en luisteren. Als ontwerpers me uitlegden hoe servies, lampen en dergelijke tot stand kwamen, was dat elke keer weer een verrassing. Want ik zat er altijd naast met mijn eerste gok - en sommige materialen kende ik niet eens. Soms geloofde ik alleen wat ik hoorde als ik de voorwerpen mocht aanraken. Dat laatste kan ik je niet geven. Maar ik kan je in ieder geval mee laten raden voordat ik je de inhoud van de "Design-Ü-Eggs" vertel.
Waar denk je dat de mooie stukken op de foto's van gemaakt zijn? Laat ons raden - je vindt de oplossing direct nadat je naar beneden scrolt
.
Waar is dit voorwerp van gemaakt?
De wedstrijd is afgelopen.
Waar is dit voorwerp van gemaakt?
De wedstrijd is afgelopen.
Waar is dit voorwerp van gemaakt?
De wedstrijd is afgelopen.
Waar is dit voorwerp van gemaakt?
De wedstrijd is afgelopen.
Waar is dit voorwerp van gemaakt?
De wedstrijd is afgelopen.
Waar is dit voorwerp van gemaakt?
De wedstrijd is afgelopen.
Het eerste wat ik fout had was Danuta Kril's collectie. Ik dacht dat haar serviescollectie genaamd "Guculia Tini" met een rokerige uitstraling van metaal was. In feite is dit keramisch. De metaalzwarte laag ontstaat wanneer de rook tijdens het bakproces in de klei dringt.
Het servies is gemaakt met behulp van de zogenaamde Havarechchyna aardewerktechniek, die zijn oorsprong vindt in het gelijknamige dorp in het westen van Oekraïne. De techniek wordt tegenwoordig nauwelijks beoefend en slechts een handjevol mensen heeft hem onder de knie. De ontwerpster wil dat veranderen en nieuw leven inblazen met haar zwartgerookte aardewerk.
Of rijk turquoise of geel, ik rekende erop dat deze afwerking op het gekleurde glas Arcyl of olieverf was. Maar zoals de Engelse naam "Rust Harvest" me later vertelt, zit er roest achter. Yuma Kano mengt roest met een acrylhars tot een nieuw materiaal dat geschikt is voor het coaten en verfraaien van oppervlakken.
Iedereen wil eigenlijk roestvlekken verwijderen zodra het zich een weg vreet door gevels. Behalve Yuma Kano. De ontwerper nodigt de onpopulaire gast graag uit in zijn huis en maakt er een blikvanger van: het glas-in-lood scoort met unieke patronen en maakt er ook een kamer van: het werpt voortdurend nieuwe lichtpatronen op oppervlakken, afhankelijk van het tijdstip van de dag.
Voor Yuma Kano gaf de titel van het werk aanwijzingen over het materiaal. Bij de handtassen van Satomi Minoshima ben ik echter blij dat de naam van de collectie slechts symbolisch is. "Skin Tote", vertaald als "huidtas", wijst op de inspiratiebron van de ontwerpster: ze heeft zich laten inspireren door de vormen van het menselijk lichaam en ontwierp handtassen van silicone - niet van leer, zoals ik eerst dacht.
De tassen zijn bedoeld om de diversiteit van huidskleur uit te drukken. Daarom heeft Satomi Minoshima de siliconen in verschillende tinten gekleurd. Zij ziet onze huid als een interface met de omgeving, die als een broekzak doordrongen is van tactiele informatie en bevat wie we zijn. Ze brengt deze boodschap ook tot uitdrukking met een serie foto's.
Het werk "Memory II" van Monika Debus verwarde ik eerst met een tafellamp met een bedrukte stoffen kap in de 1831 Art Gallery. Als ik echter tevergeefs zoek naar een lichtbron, word ik verlicht: die is er niet. Het object is gemaakt van steengoed, waarbij het uitgangsmateriaal klei is van een hoge zuiverheid en met een hoog gehalte aan aluminiumoxide.
De Duitse keramische kunstenaar heeft het marmeren taartvormige object niet gedrukt, maar beschilderd. En dat was voordat het werd gebakken in een zoutbrandproces bij lage temperatuur. Hoe goed deze uiteindelijk naar voren komen en hoe licht en donker sommige vlekken worden is een kwestie van toeval en kan in het proces niet gecontroleerd worden.
Voor mij was de kruk van de Nederlandse Djim Berger van steen. Toen ik echter op het laatst de naam hoorde, wist ik dat ik niet naar een zwaargewicht moest kijken, maar het tegenovergestelde: De "Lightweight Porcelain" serie is gemaakt van porselein. De ontwerper mengt porselein en piepschuim kralen samen in een atypische verhouding die deskundigen lang voor onmogelijk hielden vanwege de grote hoeveelheid toegevoegde materialen.
Zodra elk stuk in de oven ligt, verbrandt het vuur het polymeer en onthult het nieuwe porselein, dat misschien niet zo sterk is als steen, maar zeker sterker dan standaard porselein. Deze eigenschap maakt het materiaal ideaal voor meubelbouw. Visueel lijkt de structuur op een bijenkorf of puimsteen.
De experimentele werken uit de collectie "Luciferase" van de Spanjaard Nacho Carbonell leken me paddenstoelen van licht, totdat ik hun kabelverbinding aan de achterkant ontdekte. Ze zijn gemaakt van epoxyhars gemengd met zand en soms bedekt met gipsstof of metaalstof.
De "lichtdragers", zoals de kunstenaar en ontwerper ze noemt, hebben een fluweelachtig en toch stevig oppervlak. Dit is misleidend, evenals het interieur: In tegenstelling tot de zachte schaal zijn er binnenin doornen van steen, verlicht door verborgen LED's. Het is juist dit giswerk dat het werk van Nacho Carbonell, maar ook dat van de anderen, zo spannend maakt. Ze verleggen allemaal de grenzen tussen verschillende materialen, design en hedendaagse kunst, functioneel gebruik en sculptuur, en triggeren voor mij het Ü-ei effect.
"Er zijn maar twee manieren om je leven te leiden: de ene is te doen alsof niets een wonder is, de andere is te doen alsof alles een wonder is. Ik geloof in het laatste."
- Albert Einstein
Van de nieuwe iPhone tot de wederopstanding van de mode uit de jaren 80. De redactie categoriseert.
Alles tonen