Review
"Mario & Luigi: Broederschap" is een prachtig rollenspel dat veel geduld vereist.
van Domagoj Belancic
"Paper Mario: The Legend of the Aeon Gate" getest: humoristisch, mooi en heerlijk gek
21/5/2024
Vertaling: machinaal vertaald
De Switch remake van "Paper Mario: The Legend of the Aeon Gate" maakt indruk met zijn eigenzinnige humor, volledig vernieuwde graphics en nieuwe soundtrack. Je zult echter geduld moeten hebben om van de role-playing game te kunnen genieten.
Mario rollenspellen zijn iets heel bijzonders. Ze maken indruk met eigenzinnige humor en verrassen met ongewone spelmechanieken. Ik heb de meeste van deze RPG wonderen gespeeld en vond ze geweldig.
Ik heb helaas de Gamceube-klassieker "Paper Mario: The Legend of the Aeon Gate" gemist op Nintendo's paarse lunchbox. De Switch-remake biedt me de kans om deze Mario-kenniskloof te dichten. Maar zelfs voor fans van het origineel is het de moeite waard om nog een uitstapje te maken in de gekke papieren wereld.
De legende van de ... ach, laat maar
Makkelijker gezegd dan gedaan. Want de magische poort gaat alleen open als Mario zeven sterren verzamelt, die over de hele wereld verspreid liggen.
Het verhaal is inwisselbaar. De zeven magische sterren zijn slechts een excuus voor de loodgieter om op avontuur te gaan en talloze vijanden te verslaan in turn-based gevechten.
Maar dat is niet erg. De Mario-rollenspellen hebben nooit geprononceerd met een zeer complex verhaal, maar met uitstekend geschreven dialogen, unieke personages en spannende locaties. Dit is ook het geval bij "The Legend of the Aeon Gate".
"Hé, jij voor het scherm"
Het generieke verhaal staat in schril contrast met de succesvolle spelomgevingen die ik verken op zoek naar de zeven sterren. Ik word voortdurend meegesleurd naar nieuwe microkosmossen die zowel visueel als qua gameplay erg van elkaar verschillen.
Eén van mijn favorieten is de vliegende stad "Falkenheim". Hier neem ik deel aan een pompeus geënsceneerd vechttoernooi en ontdek ik een duister geheim achter het evenement. Of het "Duistere Dorp", waar ik vecht tegen een klopgeest die de dorpelingen in varkens verandert. Mijn absolute hoogtepunt is echter de "Glimmerliner" trein. In dit level los ik een criminele zaak op als assistent van een meester-pinguïndetective.
Het spel weet dat zijn verhaal objectief gezien absolute onzin is. Het spel speelt hiermee in de dialogen vol meta-commentaar. Dat is precies mijn gevoel voor humor en een grote reden waarom ik Mario-rollenspellen zo leuk vind.
Ik ben dol op Mario's vreemde vrienden
Ook goed gedaan zijn de talloze personages die zich in de loop van het avontuur bij Mario's team voegen. In elk hoofdstuk leer ik een nieuw teamlid kennen. De dialogen met deze personages zijn uitstekend geschreven. Mario's vrienden maken ook indruk met speciale vaardigheden die ik kan gebruiken bij het verkennen van de papieren wereld.
De Gumba-archeoloog en beruchte betweter "Gumbrina" geeft me met één druk op de knop achtergrondinformatie over de spelwereld en waardevolle tips. De wulpse windgeest Aerola was ooit een gerespecteerde theateractrice - in mijn team blaast ze vijanden en obstakels weg met haar speciale kracht. Mijn favoriet is echter de ultracute baby Yoshi, op wie ik kan rijden en rondstuiteren.
Knoppen indrukken in de gevechten
Natuurlijk draait de zoektocht naar de magische sterren niet alleen om praten en verkennen. Een groot deel van mijn avontuur breng ik door in turn-based gevechten.
Mario hoeft het niet alleen op te nemen tegen verschillende slechteriken, maar kan rekenen op de hulp van zijn teamleden. Sommige van hen schitteren in de strijd met offensieve vaardigheden - zoals de felle bom "Bart-Omb", die tegenstanders verhit met explosieve aanvallen. Andere teamleden, zoals de heks Barbara, zijn behulpzaam bij de verdediging en beschermen Mario tegen vijandelijke aanvallen met magie.
Naast de gewone aanvallen zijn er ook speciale magische aanvallen. Omdat mijn magische bronnen niet oneindig zijn, kan ik ze niet zo vaak gebruiken als ik wil.
Bij het uitvoeren van speciale aanvallen moet ik de controller nog harder raken dan bij gewone aanvallen. Sommige speciale aanvallen veranderen zelfs in kleine minigames. In het begin is dit leuk, maar bij sommige aanvallen wordt het soms een vervelend spelmechanisme. Later in het spel betrap ik mezelf erop dat ik bepaalde aanvallen expres niet gebruik omdat ik geen zin heb om de onnodig lange minigame te spelen.
Op de borden die de wereld betekenen
De gevechten vinden plaats op een theaterpodium. Waarom dat zo is? Ik heb geen idee. Het spel legt het nooit uit. Het maakt niet uit, want de ongebruikelijke gevechtssetting is overtuigend qua gameplay. De theatrale twist onderscheidt de turn-based gevechten van andere Mario rollenspellen.
Orde strategische opties
Naast het gevechtssysteem is ook het levelen van Mario en zijn vrienden eenvoudig gehouden. Het spel overweldigt me niet met duizenden opties en statistieken, maar brengt de RPG-elementen terug tot de essentie.
Ik heb veel plezier beleefd aan het experimenteren met de verschillende bestelvaardigheden en heb in de loop van mijn avontuur een echt schaamteloos overpowerde Mario gebouwd. Als je geen zin hebt in de extra complexiteit, kun je de medailles helemaal negeren.
Laat er licht zijn - de vernieuwde graphics zijn prachtig
De nieuwe Switch-editie van "Paper Mario: The Legend of the Aeon Gate" is een volledige remake van het origineel, niet alleen een remaster. Dit betekent dat de graphics en het geluid volledig op de schop zijn gegaan.
Eén probleempje: het spel draait maar op 30 FPS - het origineel draaide op 60. Ik merk deze beperking echter niet negatief tijdens het spelen - "The Legend of the Aeon Gate" is geen hectisch spel met snelle bewegingen. Alleen in situaties met extreem veel vijanden zijn er af en toe merkbare framerate drops.
Een gedetailleerde vergelijking tussen het origineel en de remake vind je in mijn preview:
Alles een beetje te langzaam
Mijn uitstekende algemene indruk van het spel wordt bedorven door enkele onnodig langdradige spelmechanismen tijdens de 30 uur gameplay. Aan de ene kant de eerder genoemde lange minigames in de turn-based gevechten. Aan de andere kant werkt het onnodige backtracken ook op mijn zenuwen.
Sommige van de hoofdmissies sturen me steeds weer door dezelfde, meestal lineaire spelgebieden, waar ik elke keer tegen dezelfde vijanden vecht. Ik moet van punt A naar punt C naar punt B, alleen maar om weer terug te kunnen naar punt A. Steeds weer opnieuw. Steeds weer opnieuw.
Ik raak vaak de weg kwijt tijdens de saaie boodschappen. Naar welk huis moet ik ook alweer? Welke buis moet ik in? Geen idee, want er zijn geen gedetailleerde kaarten van de spelgebieden. Snel reizen? Ontbreekt ook. Het feit dat Mario soms ondraaglijk langzaam door de spelwereld beweegt, helpt in deze situaties ook niet.
Conclusie
Een geslaagde remake van een klassieker die grotendeels goed is verouderd
"Paper Mario: The Legend of the Aeon Gate is een klassiek Mario rollenspel dat elke fan van de mollige loodgieter zou moeten spelen. Als je het origineel al hebt gespeeld, is het de moeite waard om nog een reisje naar de papieren wereld te maken dankzij de volledig vernieuwde graphics en soundscape.
De vereenvoudigde rollenspelmechanieken en de interactiviteit in de beurtgebaseerde gevechten maken het spel zelfs toegankelijk voor beginners en RPG-fans. De vele spelgebieden maken indruk met hun eigenzinnige humor, uitstekend geschreven personages en een prachtig papieren uiterlijk. Wat ik niet leuk vond waren de vervelende backtracking passages en een aantal vervelende mechanieken. Ze vertragen het tempo onnodig naarmate het spel vordert.
Pro
- Prachtige herziene graphics
- Unieke, eigenzinnige humor
- Leuk gevechtssysteem
Contra
- Langzaam speltempo met veel backtracking
Omslagfoto: Nintendo
Domagoj Belancic
Senior Editor
Domagoj.Belancic@digitecgalaxus.chMijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.
Review
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonen
