Producttest
"Stray" in review: Een stevig kattenavontuur in een prachtige cyberpunk-wereld
van Philipp Rüegg
"Plague Tale: Requiem" is een aangrijpend drama met monotone gameplay
17/10/2022
Vertaling: machinaal vertaald
Het aangrijpende verhaal over een mysterieuze rattenplaag gaat verder in "Plague Tale: Requiem". Het is alleen jammer dat het voortdurend onderbroken wordt door middelmatige gameplay-passages.
Wachters opnieuw. Als dit zo doorgaat, heb ik binnenkort meer lijken op mijn geweten dan de moorddadige zwermen ratten. Ik zou er langs kunnen sluipen, maar dat maakt het alleen maar onnodig moeilijk. Het enige wat ik wil weten is hoe het verhaal verder gaat. Daarin ligt, net als bij het eerste deel van 2019, de kracht van Plague Tale: Requiem. Helaas beperkt Studio Asobo zich daar niet toe.
Ik heb de PC-versie iets meer dan tien uur gespeeld en ben niet van plan te stoppen. Volgens de producent duurt het spel tussen de 18 en 20 uur. Het is dus bijna twee keer zo lang als zijn voorganger.
Fascinerende wereld en ingrijpend verhaal
De enige kritiek op de presentatie betreft de stemuitvoer. Of het nu in het Duits, Engels of Frans is, geen van hen overtuigt mij volledig. Amicia kreunt en kreunt vaak overdreven en Hugo klinkt zo zeurderig in alle talen. Uiteindelijk bleef ik, net als bij het eerste deel, bij het Frans. Het past het beste bij de setting, de ontwikkelstudio is Frans en de stemacteurs klinken er het meest natuurlijk bij.
Het "spelgedeelte" leidt af van het verhaal
Als ik geen zin heb om te sluipen, val ik aan. Geen helm helpt tegen de nieuwe kruisboog. In de loop van het spel komen er meer aanvalsmogelijkheden bij en kan ook de uitrusting worden verbeterd. Maar zelfs dan zijn de ontmoetingen uitdagend noch interessant. De procedure is altijd hetzelfde en herhaalt zich veel te vaak.
Conclusie: minder zou meer zijn
"Plague Tale: Requiem" werd mij ter beschikking gesteld door Plaion. Het spel is beschikbaar voor PC, PS5 en Xbox Series S/X.
Philipp Rüegg
Senior Editor
Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.chIk ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur.
