Sony heeft de winnaars van haar World Photography Awards geëerd tijdens een evenement in Londen. De titel "Fotograaf van het Jaar" ging naar de Portugese fotograaf Edgar Martins voor zijn serie "Our War".
Fotograaf van het jaar, winnaar in de categorie portret: Edgar Martins
Mijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.
Nieuws en trends
Van de nieuwe iPhone tot de wederopstanding van de mode uit de jaren 80. De redactie categoriseert.
Edgar Martins wint de titel "Fotograaf van het Jaar" en ook de categorie portret van de Sony World Photography Awards. Deze werden donderdag in Londen uitgereikt. Martins serie "Our War" is een eerbetoon aan zijn goede vriend, de fotojournalist Anton Hammerl, die omkwam in de Libische burgeroorlog. Hier zijn alle winnaars in de categorie professionals.
Our War van Edgar Martins is een ongewone, genuanceerde hommage aan de overleden fotojournalist Anton Hammerl, die op 5 april 2011 tijdens de Libische burgeroorlog werd ontvoerd en gedood door regeringsmilities. Gefrustreerd door de vergeefse pogingen om erachter te komen waar het stoffelijk overschot van zijn vriend was, nam Martins het heft in eigen handen en reisde naar Libië. Hij werd stiekem het land binnengebracht door een benzinesmokkelaar. hier is de link naar de hele serie.
Onze oorlog: Edgar Martins, Portugal
De portfolio van James Deavin is gemaakt in de eerste helft van 2022 in Saoedi-Arabië, waar hij op dat moment woonde. Volgens de fotograaf is er geen bewust verband tussen de beelden, behalve dat hij op zoek was naar bijzondere foto's die uiteindelijk tot projecten konden uitgroeien. hier is de link naar de hele serie.
Portfolio: James Deavin, Verenigd Koninkrijk
Waar dromen meisjes van? En wat gebeurt er als er een ondersteunende omgeving wordt gecreëerd waarin meisjes de kans krijgen om te leren en te dromen? Het recht om te spelen creëert een speelse wereld waarin meisjes op een zelfbepaalde en positieve manier worden getoond. Voor dit project werkte de fotograaf met meisjes van Kakenya's Dream in Enoosaen, Kenia, die zichzelf hebben kunnen beschermen tegen vrouwelijke genitale verminking en kindhuwelijken. Ze laten zien hoe de wereld eruit kan zien als meisjes de kans krijgen om te leren in een omgeving die hen en hun dromen ondersteunt. hier is de link naar de hele serie.
Het recht om te spelen: Lee-Ann Olwage, Zuid-Afrika
De Tieshan Cementfabriek staat in de stad Guilin in de autonome regio Guangxi Zhuang in het zuiden van China. De fabriek werd gebouwd in 1996 en speelde een belangrijke rol in de economische ontwikkeling en verstedelijking van Guilin. Maar omdat de cementfabriek oorspronkelijk in het schilderachtige Li River gebied in Guilin stond, is het nu verplaatst, waarbij de oude gebouwen, watertorens, zwembaden en treinsporen zijn achtergelaten. hier is de volledige serie.
Cementfabriek: Fan Li, China
Bijna 20 jaar na een conflict dat aan vijf miljoen mensen het leven kostte, vervalt de Democratische Republiek Congo opnieuw in chaos. Terwijl het hernieuwde conflict met de M23 rebellen, de bloedbaden en de regionale militarisering dit jaar de aandacht van de wereld hebben getrokken, blijft de belangrijke bijdrage van vrouwen aan de vrede onzichtbaar. Ondanks het escalerende geweld proberen sommige vrouwen een dialoog tot stand te brengen tussen de gewapende actoren en de gemeenschappen. Ze houden mensenrechtenschendingen in de gaten, waarschuwen voor dreigend geweld en doen een beroep op de rebellenleiders om de aanvallen te stoppen. Daarmee nemen ze enorme risico's. hier is de link naar de hele serie.
De vredesbeweging van vrouwen in Congo: Hugh Kinsella Cunningham, Verenigd Koninkrijk
Aan het begin van de winter ging Kacper Kowalski op reis op zoek naar harmonie. Gedreven door instinct waagde hij zich steeds verder tot hij de grenzen van de rationaliteit had overschreden. Als hij kon, vloog hij over bevroren wateren, gefascineerd door hun ijzige vormen. Tussen januari en maart maakte hij 76 solovluchten met een gyrocopter of een gemotoriseerde paraglider, waarbij hij ongeveer 10.000 kilometer aflegde en 200 uur in de lucht doorbracht. Zijn foto's zijn genomen vanaf een hoogte van ongeveer 50-150 meter boven watermassa's in de buurt van Tricity in het noorden van Polen. hier is de link naar de hele serie.
Event Horizon: Kacper Kowalski, Polen
Cities Gone Wild is een verkenning van drie slimme dieren - zwarte beren, coyotes en wasberen - die zich op unieke wijze hebben aangepast om te overleven en zelfs te gedijen in het door mensen gebouwde landschap terwijl andere dieren verdwijnen. Corey Arnold heeft deze dieren in steden in heel Amerika geobserveerd om beter te kunnen zien hoe wilde dieren zich aanpassen aan de toenemende verstedelijking. hier is de volledige serie.
Cities Gone Wild: Corey Arnold, Verenigde Staten
De Miruku-serie richt zich op de Wayuus, een inheems volk uit La Guajira in de Colombiaanse kustwoestijn. In opdracht van het British Journal of Photography en WaterAid onderzoekt het project hoe een combinatie van klimaatverandering en menselijke nalatigheid ertoe heeft geleid dat de Wayuus lijden onder een verpletterend watertekort. In de regio is het probleem cyclisch en veelzijdig. Hoewel sommige gemeenschappen tijdens het regenseizoen enige stabiliteit bereiken, stijgen de temperaturen onvermijdelijk en droogt het land weer uit. De opwarming van de aarde verergert dit, veroorzaakt droogte en hongersnood en vernietigt de faciliteiten en apparatuur die artikelen van schoon water voorzien. hier is de link naar de hele serie.
Kelsie Whitmore is de eerste vrouwelijke professionele honkbalspeelster die in een volledig mannelijke competitie speelt. Ze speelt outfield en werpt voor de Staten Island Ferryhawks in de Atlantic League van het professionele honkbal. Ze maakte haar debuut in de Atlantic League op 22 april 2022 als pinch runner en op 1 mei werd ze de eerste vrouw die in het linksveld speelde in een wedstrijd in de Atlantic League. Slechts drie dagen later werd ze de eerste vrouw die gooide in een Atlantic League wedstrijd. hier is de volledige serie.
Vrouwelijke profhonkbalspeelster slaagt in mannelijke profcompetitie: Al Bello, Verenigde Staten
