"Streaming is als een tweede baan" - Sky Zwitserland baas over serie frustratie, algoritmes en de nieuwe orde

Luca Fontana

30/5/2025

Vertaling: machinaal vertaald

Sky CEO Eric Grignon legt uit waarom streaming tegenwoordig meer overweldigend dan inspirerend is - en wat er moet veranderen. Een gesprek over geannuleerde series, algoritmes en de vraag hoe Sky binnenkort meer dan alleen televisie zal bieden.

Te veel apps, te veel series, te weinig overzicht: streamen voelt tegenwoordig vaak als een tweede baan. Eric Grignon kent dit gevoel. De CEO van Sky Zwitserland observeert de markt al jaren - en ziet parallellen met de tv-revolutie van de jaren tachtig. Toen gingen kijkers verloren in een stortvloed van nieuwe zenders. Tegenwoordig zijn het platforms.

Grignons antwoord? Aggregatie in plaats van isolatie.

Met Sky wil hij niet alleen sportfans een centraal aanspreekpunt bieden, maar ook seriejunkies. In het interview praat de CEO openhartig over Sky Originals, HBO-content, de uitdaging van personalisatie - en waarom het soms toch zin heeft om populaire series te annuleren. Aan het eind onthult hij zelfs dat Sky niet alleen in Zwitserland content wil gaan leveren, maar binnenkort ook op internet.

Eric, als ik rondvraag klinkt streamen voor veel mensen als een tweede baan: te veel diensten, te veel series, te weinig tijd. Hoe ervaar jij dat?
(lacht) Het heeft wel iets. Er zijn nu echt heel veel streamingplatforms en dat kan verwarrend zijn. Welke serie is waar op? Waar vind ik de volgende voetbalwedstrijd? Het is ingewikkeld - en het doet me denken aan de tv-explosie in de jaren 80 en 90 met satelliet- en kabeltelevisie. Mijn ouders, bijvoorbeeld, waren toen ook compleet overdonderd.

En tegenwoordig is streaming eigenlijk de nieuwe satelliet-tv?
Precies. We staan dus weer aan het begin van een cyclus. Eerst kwamen de pioniers zoals Netflix, toen sprong iedereen op de streaming-bandwagon. Nu hebben we chaos. De logische volgende fase is aggregatie. Met andere woorden, het bundelen van content en het creëren van oriëntatie.

En dat is precies waar Sky wil beginnen, neem ik aan.
Dit is al realiteit. In ieder geval in de sport. Als je vandaag de Sky Sports app opent, zie je niet alleen onze exclusieve Sky content zoals de Duitse Bundesliga, Engelse Premier League of Formule 1, je vindt er ook UEFA Champions League wedstrijden van Blue, de Ice Hockey National League van MySports en andere content van DAZN. Zelfs als je extra moet betalen voor de content van andere aanbieders, is het feit dat je zoveel sport gebundeld in één app kunt vinden uniek in de wereld.

Gaat dit ook op voor series en films?
Nog niet. Maar we werken eraan. Ik ben ervan overtuigd dat er op een gegeven moment ook hier platforms zullen komen die inhoud van verschillende aanbieders bundelen - gecureerd, gesorteerd op onderwerp en idealiter gepersonaliseerd. Wat ik bedoel is: als iemand van misdaadseries houdt, moet hij alle misdaadseries op één plek kunnen vinden, ook al zijn ze eigenlijk verspreid over verschillende diensten.

Maar is dat niet ook in strijd met het bedrijfsmodel van de meeste streamingdiensten?
Natuurlijk. Elke aanbieder wil zijn inhoud zelf verkopen. Dat begrijp ik. Maar als iedereen alles zelf doet, zijn de gebruikers uiteindelijk de dupe. Daarom ben ik ervan overtuigd dat aggregators de toekomst hebben. Met andere woorden, diensten met slimme modellen die mensen niet alles opdringen, maar alleen leveren en in rekening brengen wat ze echt willen zien.

Dat klinkt als een droom voor mij. Maar ik zie ook een moeilijke uitdaging: Netflix definieert zichzelf bijvoorbeeld door eigen producties zoals «Stranger Things» of «Squid Game», Disney+ door merken zoals Marvel of Star Wars. Waar is de identiteit zonder exclusiviteit?
Een heel goede vraag. Als je wilt overleven, heb je beide nodig: aggregatie en exclusieve content. En dat is waar Universal Studios, Sky Originals en HBO om de hoek komen kijken. In Zwitserland hebben we de exclusieve rechten om alle producties van deze grote studio's te distribueren. Dit is een enorm concurrentievoordeel voor ons.

Dus zonder HBO zou Sky Show niet zijn wat het nu is?
Niet helemaal. We hebben veel andere exclusieve producties van onze partner NBC Universal en ook onze eigen Sky-producties. Maar HBO-content is zeker een belangrijk onderdeel van onze sale. «The Last of Us», «Succession», «House of the Dragon», «The White Lotus» - dit zijn allemaal series die onze merkidentiteit mede vormgeven.

En voor hoe lang nog? In Duitsland wil Warner volgend jaar HBO Max lanceren - is dat ook voor ons in Zwitserland gepland?
Ik kan niets zeggen over een mogelijke lancering van HBO Max in Zwitserland. We zijn echter in gesprek met Warner. En natuurlijk ga ik ervan uit dat de wens bestaat om HBO Max ook in Zwitserland te lanceren. Maar de markt is hier anders. Sky is op dit moment de nummer twee in Zwitserland voor fictieve content. Dit is een aantrekkelijke uitgangspositie voor alle partners, inclusief Warner. We hopen van harte de samenwerking voort te zetten.

Omdat HBO voor jou niet alleen content is, maar - juist - een merkessentie waarmee je je onderscheidt van de concurrentie.
Niet echt. Onze Sky-producties, zowel in-house als in coproductie, zoals «Tschugger», «Chernobyl», «Gangs of London» en het veelgeprezen «The Day of the Jackal», kenmerken ons merk net zo goed als HBO. Niet te vergeten dat het sportprogramma ook een belangrijk onderdeel is van het DNA van Sky. En ja, zulke producties of exclusieve rechten kosten veel geld. Maar het is het waard. Daarom betalen we veel om deze exclusiviteit veilig te stellen.

En als HBO ooit overstag gaat?
Dan zullen we ons moeten aanpassen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat we samen een oplossing zullen vinden. De markt in Zwitserland is te klein voor tien afzonderlijke apps. Samenwerking is voor beide partijen de moeite waard.

Dat klopt. Je zei net bijvoorbeeld dat Sky de nummer twee is in Zwitserland voor fictieve content. Wat betekent dat? Hoe meet je dat precies? Aan de hand van kijkcijfers? Door gestreamde minuten?
We kijken naar de daadwerkelijke consumptie. Dus: wie streamt hoeveel en waar? In de netwerken kun je duidelijk zien welke apps het meeste dataverkeer genereren. Netflix is natuurlijk duidelijk koploper, dat staat buiten kijf. Maar dan komt Sky in Zwitserland. Disney+ heeft sterke merken, maar een relatief kleine catalogus. En Prime Video is in dit land niet zo dominant als in andere markten, zoals Duitsland of het Verenigd Koninkrijk. Dat geeft ons speelruimte.

Dit betekent dat jullie dankzij HBO, jullie moederbedrijf NBC Universal en jullie coproducties puur qua datavolume sterker zijn dan Disney+?
Daar lijkt het wel op. En dat komt niet alleen door de grote series, maar ook omdat we de content lokaal goed positioneren. Als je onlangs in Zürich was: «The Last of Us» werd overal geafficheerd. We laten niet alleen content zien. We bouwen een merk.

Een andere vraag die ik steeds weer hoor in gesprekken met onze lezers: Waarom worden er eigenlijk steeds meer sterke series geannuleerd? Een voorbeeld: «Chaos» op Netflix. Lovende kritieken, goede cijfers - en toch wordt het na één seizoen geannuleerd. Wat gaat er mis?Ja, dit is een fenomeen dat ook ons in de industrie frustreert. Maar er is zelden maar één reden. Het is voor veel mensen niet meer genoeg om een serie te bekijken en erover te twitteren. De beslissende factor is: hoeveel blijven er echt bij? Hoeveel kijken aflevering één - en hoeveel kijken het seizoen tot het einde?Betrokkenheid is dus belangrijker dan bereik. Net zo belangrijk, zou ik zeggen. Een serie kan een geweldige start hebben, maar als mensen afhaken voordat ze klaar zijn, is dat een slecht teken. Dan was de marketing misschien sterk, maar werkte de inhoud niet. We analyseren dit heel nauwkeurig - tot en met de vraag of iemand de laatste minuut van de laatste aflevering heeft gekeken. Dit zijn gegevens die tien jaar geleden nog niet eens bestonden.[[pullquote: «Vroeger moesten we gokken welke series zouden kunnen werken. Tegenwoordig kunnen we dat vrij nauwkeurig voorspellen.»]]Maar soms krijg je het gevoel dat het helemaal niet om kwaliteit gaat, maar alleen om wat nog beter zou kunnen presteren. Dat speelt zeker mee. Series kosten veel geld en er is altijd een achterstand in projecten. Als ik een budget heb - laten we zeggen een miljoen frank - dan moet ik beslissen: Ga ik door met deze serie die het goed doet? Of investeer ik in een nieuw project dat het misschien nog beter kan doen? Dat is het klassieke opportuniteitskostenconflict.Dat klinkt wreed. En dat is het ook. En soms is er meer: stakingen, acteurs die niet meer verder willen, planningsproblemen, politieke omstandigheden. Dit alles kan ertoe leiden dat een serie ondanks het succes niet doorgaat.Dus het is niet alleen een algoritmische beslissing? Niet alleen. Maar natuurlijk: algoritmes geven ons hulpmiddelen die vroeger puur onderbuikbeslissingen waren. Of je dit als een zegen of een vloek ziet, is een kwestie van mening. Vroeger moesten we raden wat mensen leuk zouden vinden. Tegenwoordig hebben we gegevensanalyses die ons dat vrij nauwkeurig kunnen vertellen. Ik zou zelfs zeggen dat er nu meer uitstekende series per jaar zijn dan ooit tevoren. Dat is geen toeval.[[pullquote: «Uiteindelijk zijn we nog steeds verhalenvertellers. Creativiteit blijft centraal staan. Ik zie gegevens als een hulpmiddel dat ons helpt te begrijpen wat werkt en wat niet.»]]Wordt creativiteit aan de andere kant niet steeds meer vervangen door algoritmen? Een eenvoudig voorbeeld: Als creatief wil ik misschien een huis in het blauw filmen - maar het datamodel zegt dat mensen een rood huis willen. Dus film ik een rood huis. Is dat geen killer voor gedurfde ideeën?Ik begrijp wat je bedoelt - en ja, we hebben deze discussie vaak. Maar ik denk dat het tegenwoordig veel beter is dan tien jaar geleden. Toen waren veel dingen echt puur onderbuikgevoel. Je wist pas of een film zou werken als de box office er in het eerste weekend was. Tegenwoordig hebben we meer gegevens, meer controle - en kunnen we risico's beter inschatten.Maar komt dat uiteindelijk niet in de plaats van artistieke intuïtie? De «happy little accidents» wanneer iets totaal unieks en geniaals bij toeval ontstaat?Ik hoop van niet. Want uiteindelijk zijn we nog steeds verhalenvertellers. Creativiteit blijft centraal staan. Ik zie data als een hulpmiddel dat ons helpt te begrijpen wat werkt, waarom iets werkt en voor wie. Maar uiteindelijk moeten mensen nog steeds de beslissingen nemen.[[pullquote: «Sky levert in de toekomst niet alleen content in Zwitserland, maar ook internet en mobiel.»]]Eric, tot slot heb je iets laten doorschemeren dat veel verder gaat dan streaming. Een kleine spoiler voor het jaar 2025? (lacht) Ja, een kleine première helemaal aan het einde: Sky zal in de toekomst niet meer alleen content in Zwitserland leveren, maar ook internet en mobiel. Net zoals we nu al doen in landen als het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Italië. (lacht)Dus: Sky als aanbieder van telecom, niet alleen als streamingplatform? Precies. Concreet betekent dit: internettoegang, mobiele aanbiedingen, misschien zelfs bundels met streamingdiensten. Meer kan ik vandaag nog niet zeggen - het is nog te vroeg. Maar ja: Sky zal in 2025 in Zwitserland meer zijn dan alleen Sky Show en Sky Sport.En ik was de eerste die er achter kwam? (lacht) Er is nog niets officieel aangekondigd - maar je hebt het gehoord. Laten we zeggen: blijf kijken.Perfect, dat was het! Hartelijk dank voor het interview. Eric Grignon is sinds 2017 CEO van Sky Zwitserland. Hij is geboren in Frankrijk en heeft de streamingmarkt in Zwitserland vanaf het begin helpen vormgeven - eerst als hoofd van Homedia, waar hij de dvd-postorderdienst Hollystar omvormde tot het grootste onafhankelijke streamingplatform in Zwitserland. Daarvoor werkte hij onder andere voor Orange en Nokia. Tegenwoordig staat Grignon aan het roer van Sky Zwitserland.*

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot." meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren