"The Blood of the Dawnwalker" preview: geen anemische "The Witcher" kloon

Philipp Rüegg

29/8/2025

Vertaling: machinaal vertaald

Het nieuwe open-wereldspel van het team achter "The Witcher 3" heeft onmiskenbare parallellen met het Witcher-avontuur. Maar met een zonbestendige vampier in de hoofdrol en een tikkende klok om zijn nek lijkt het meer te worden dan een bleke imitatie.

De hands-on demo van «The Blood of Dawnwalker» op Gamescom heeft echt indruk op me gemaakt. Ik had het gevoel dat ik elke drie minuten zei: Dit doet me denken aan «The Witcher 3». Dat is geen verrassing. «Rebel Wolves, de Poolse studio achter de nieuwe open-wereld role-playing game, bestaat uit talloze medewerkers van medewerkers van The Witcher 3» en «Cyberpunk 2077».

«The Blood of Dawnwalker» speelt zich af in een duistere fantasiewereld in het Europa van de 14e eeuw. Je kruipt in de huid van Coen. Door onverklaarbare omstandigheden wordt hij getransformeerd in een Dawnwalker. Deze ongewone soort is zoiets als de Blade van de Middeleeuwen. Coen lijkt overdag het grootste deel van zijn vampirische superkrachten te verliezen. Alleen 's nachts wordt hij een bloedzuiger.

Ik krijg iets minder dan een uur te zien tijdens een live demo in een nagebouwde kerk in het centrum van de spellenbeurs. De focus ligt op de verschillende benaderingen van Coen's dag- en nachtvorm. Op zoek naar een zwaard waarvan hij dacht dat het verloren was, moet hij toegang krijgen tot een kerk - of beter gezegd, tot de bibliotheek van de kerk. Hier zou een cruciale aanwijzing te vinden zijn voor de verblijfplaats van het zwaard. Het hoofdverhaal draait om het redden van zijn familie, waarvoor hij volgens het questlogboek nog 22 dagen heeft. Bepaalde beslissingen en opdrachten zetten de klok vooruit. Of en hoe Coen zijn familie redt, er lijken vele manieren te zijn om dat te doen.

De kathedraal is gemakkelijk te vinden.

De kathedraal is gemakkelijk te herkennen. Het imposante gebouw troont midden in een enorme stad en doet denken aan de Notre-Dame in Parijs. De medewerker van Rebel Wolves die de demo bestuurt, weet de scène zo neer te zetten dat de bloedrode maan op de achtergrond goed tot zijn recht komt. Ik kan niet anders dan een korte wow uitbrengen.

Coen gaat op weg om in de kerk te infiltreren. Als vampier kan hij gemakkelijk langs muren lopen - dat klopt: lopen, niet klimmen. Twee daklozen die voor de muur rond een vuurtje zitten, schrikken van de aanblik. Coen wacht niet eens af of ze de stadswacht waarschuwen. In plaats daarvan gebruikt hij een andere vampierkracht - teleportatie. Hierdoor kan de Dawnwalker in een oogwenk van dak naar dak gaan. Dankzij het open ontwerp van de kathedraal kun je gemakkelijk naar binnen.

Eén doel, twee heel verschillende paden

Tijdens zijn zoektocht naar de bibliotheek ziet Coen een mysterieuze sekte een duister ritueel uitvoeren in de eetzaal. We laten ze echter links liggen. De leider is een machtige vampier - te machtig voor Coen. In plaats daarvan sluipen we ongemerkt voorbij en gaan zonder incidenten de bibliotheek binnen. In een van de boeken lezen we dat het zwaard dat we zoeken in een crypte ligt. De ingang is verborgen onder een graf. We kennen nu zowel de locatie als het symbool van de grafsteen en kunnen op weg daarheen. Voordat we dat doen, steken we de sleutel erin, zodat we ook overdag zonder omwegen kunnen terugkeren als dat nodig is.

Hier stoppen Rebel Wolves de demo en laden ze een eerdere savegame. Coen staat in de brandende zon aan de rand van een bos op een kleine heuvel en laat zijn blik over de imposante stadsmuren gaan. De kathedraal is meteen herkenbaar, zelfs van buiten de stad. Onderweg komt Coen bandieten tegen die moeten dienen als demonstratieobjecten voor het vechtsysteem. Het doet denken aan «Kingdom Come Deliverance 2». Coen kan vanuit vier richtingen aanvallen met zijn tweehandige zwaard. Hetzelfde geldt voor vijanden. Dit wordt aangegeven door vier gouden pijlsymbolen. Coen moet de juiste richting kiezen om te pareren of een tegenaanval in te zetten. De gevechten zien er goed uit.

De gevechten zien er krachtig en dynamisch uit. De eerste hoofden en ledematen vliegen vrij snel in het rond. Als vampier kan Coen ook zijn klauwen en magische aanvallen gebruiken. Net als «The Witcher 3» is «The Blood of Dawnwalker» gericht op een volwassen publiek, zowel qua inhoud als qua gameplay.

Na de korte schermutseling gaat Coen op weg naar de kathedraal. Een kortademige misdienaar weet niets van een geheime crypte en laat ons niet toe in de bibliotheek, zodat we het zelf kunnen zien. De dialogen met vrij te kiezen antwoorden zijn op prachtige muziek gezet en de gezichten zijn expressief. Op ons aandringen verleent de misdienaar ons toegang op voorwaarde dat we de vermiste grafdelver vinden.

Doodfluisteraar

Het spoor van de doodgraver leidt naar een armenhuis. Daar leren we dat de doodgraver de pestlijders verzorgde. Toen duidelijk werd dat ze niet meer geholpen konden worden, werden ze ingemetseld. Daar vinden we de geheime weg achter een kast. Daar doet een penetrante geur van ontbinding elke hoop verdwijnen dat er nog iemand in leven is. Tussen de lijken ontdekken we de doodgraver.

In menselijke vorm kan Coen dankzij hekserij met de doden praten. Zo komen we te weten dat de overledene toch niet Moeder Theresa was. Wie hem vermoord heeft, wordt het volgende moment onthuld als een soort ghoul ons aanvalt. Deze is veel sneller dan de bandieten. Hij kan ook even in het niets verdwijnen om te ontwijken en snel van een andere kant aanvallen.

Onze demospeler maakt ook korte metten met de ghoul en even later staan we weer op het matje van de misdienaar. Hij rouwt minder om zijn doodgraver dan om het feit dat hij een nieuwe functie moet vervullen. Hij laat ons in ieder geval binnen in de bibliotheek, waar we dezelfde aanwijzing vinden als eerder bij het nachtspel.

Geen muurbloempje

Nadat we toegang hebben gekregen tot de crypte, horen we een gekreun uit de muur komen. Met behulp van een kandelaar breekt Coen stenen uit en ziet daarachter het zwaard dat hij zoekt. Helaas is het in handen van een nogal slechtgehumeurd monster dat ons meteen aanvalt. Het is nog agressiever en beweeglijker dan het monster in het armenhuis. Het kan zichzelf volledig onzichtbaar maken en ons vanuit de mist aanvallen. Ik moet weer denken aan «The Witcher 3», waar geesten op een vergelijkbare manier vechten.

De tijdvensters om aanvallen te ontwijken lijken relatief ruim en na een paar minuten is de strijd beslist. De tweede ontwikkelaar van Rebel Wolves die commentaar geeft op de actie zegt echter dat hij, in tegenstelling tot zijn collega, dit duel nog niet heeft overleefd. Na het gevecht komen we te weten dat het monster ons aanviel omdat het ons verkeerd had ingeschat. De persoon met de naam Mihai zat levend opgesloten achter de muur. En dat niet alleen: met zijn laatste adem onthult hij ons dat hij ook een Dawnwalker is. Hier eindigt de demo. De muziek zwelt nog een laatste keer aan en de middeleeuwse soundtrack met snaarinstrumenten bevestigt voor eens en altijd dat de makers van «The Witcher 3» hier aan het werk zijn.

«The Blood of the Dawnwalker» ziet eruit alsof er niets mis kan gaan tussen nu en de lancering in 2026. Grafisch ziet het er goed genoeg uit om op te eten. Het verhaal klinkt spannend en de twee speelstijlen mens en vampier beloven meer dan de gebruikelijke benaderingen van sluipen, vechten en overtuigen. Er rusten hoge verwachtingen op de schouders van Rebel Wolves. Na de Gamescom-presentatie heb ik er meer dan ooit vertrouwen in dat ze die waar zullen maken.

Philipp Rüegg

Senior Editor

Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.ch

Ik ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren