Op het eerste gezicht lijken Mexico en Zwitserland ver uit elkaar te liggen, maar ze delen meer dan je zou denken. Beide landen hebben een liefde voor vakmanschap, een diepgaande kennis van materialen en technieken en een passie voor innovatie. Deze overeenkomsten vormden de basis voor de "Echoes" tentoonstelling van vorig jaar. Het oversteeg geografische grenzen en verdiepte de culturele uitwisseling tussen de twee designwerelden. Deze tentoonstelling was de eerste van Paulina Reséndiz, wier galerie Basalto Collective in Zürich als doel heeft Mexicaans design te promoten en tegelijkertijd bruggen te slaan naar Zwitserse ontwerpers.
Dit jaar worden de Mexicaanse werken van Basalto Collective samen met Zuid-Afrikaanse kunst tentoongesteld in de Zürichse galerie Anthracite. Daar ontmoette ik Paulina persoonlijk om meer te weten te komen over haar werk als curator en haar design leitmotiv.
Hoe werkt Basalto Collective?Hoe omschrijft de naam "Basalto Collective" de filosofie van de galerie? Paulina Reséndiz: Basalt, "basalto" in het Spaans, is een robuust vulkanisch gesteente dat overal ter wereld te vinden is. Het is echter bijzonder stevig verankerd in de Mexicaanse cultuur, omdat het daar al eeuwenlang wordt gebruikt, bijvoorbeeld voor molcajetes, traditionele stenen vijzels. De naam "Basalto" is bijzonder toepasselijk omdat het het idee belichaamt om Mexicaanse ontwerpen te laten zien die wereldwijd aantrekkelijk kunnen zijn. "Collective" benadrukt de gezamenlijke aanpak waarbij veel ontwerpers betrokken zijn. [[fullsizeimage:76686198 "Paulina Reséndiz, curator en ontwerper, richtte in november 2023 Basalto Collective op om hedendaags design te combineren met cultureel erfgoed en traditioneel vakmanschap." "Pia Seidel"]]Hoe ben je begonnen met ontwerpen? Als kind vond ik het leuk om samen met mijn vader dingen te maken, vooral technische dingen zoals kleine autootjes. Eigenlijk wilde ik eerst techniek studeren, maar op een dag bracht hij me een inspirerend designboek uit Milaan. Het fascineerde me en liet me zien hoe veelzijdig ontwerpen kan zijn. Dus besloot ik industrieel ontwerpen te gaan studeren, omdat ik van praktisch werk houd.Heb je er ooit over nagedacht om een ander carrièrepad te kiezen? Natuurlijk! Ik wilde ooit architectuur gaan studeren omdat het zo rationeel en op getallen gebaseerd is. Maar wie weet, misschien komt er in de toekomst iets tussen. Ik vind het belangrijk om met de juiste mensen te werken - je hoeft niet alles zelf te kunnen. Bij Esrawe Studio werkte ik bijvoorbeeld nauw samen met architecten. We ontwikkelden meubels voor gave projecten zoals hotels en het Chrysler Building in New York. Het was geweldig om te zien hoe design en architectuur in elkaar overvloeien.[[pullquote:Ik denk dat het belangrijk is om met de juiste mensen samen te werken - je hoeft niet alles zelf te kunnen.]][[image:76686200 "De Alma Nueva vaas van Ayres, vakkundig met de hand vervaardigd uit marmer, getuigt van het vakmanschap in Puebla, Mexico." "Pia Seidel",76686211 "Handgehouwen uit één enkele lavasteen, de Fusina vuurschaal van José Bermúdez maakt indruk met zijn organische vorm." "Pia Seidel"]] [[fullsizeimage:76686206 "Bekend en toch moeilijk te categoriseren: Andres' keramische objecten fascineren door hun haptische aantrekkingskracht, wekken nieuwsgierigheid op en nodigen uit tot individuele interpretatie." "Pia Seidel"]]Wat doe je als je geen inspiratie hebt? Als ik geen ideeën meer heb, ga ik graag op reis en bezoek ik graag beurzen, ook al kunnen die soms overweldigend zijn. Musea zijn ook geweldig. Een van mijn beste uitstapjes was met mijn zus naar het Tate Museum in Londen - daar heb ik veel nieuwe ideeën opgedaan. Het is belangrijk om van het moment te genieten en open te staan voor nieuwe indrukken, want er valt altijd wel iets nieuws te ontdekken. Wat was het laatste spannende stuk dat je hebt gezien? Een rijk versierde, handgemaakte kast in het MAC Museum in Wenen. Het is een indrukwekkend voorbeeld van barok vakmanschap. Welke kast heb je het laatst gezien?Welke hedendaagse ontwerpstijl is volgens jou een blijvertje? Ik denk dat "intended design" - d.w.z. een bewuste en doordachte manier van ontwerpen - zeker moet blijven, ongeacht de trends die op dit moment in de mode zijn. Ontwerpers besteden meer aandacht aan duurzaamheid en maatwerk in plaats van massaproductie. Een voorbeeld zijn de kleine werken van Federico Stefanovich, die zijn gemaakt van restmaterialen van zijn kroonluchters. Het is geweldig dat creatieve geesten zich richten op hun eigen kringloop en iets maken van hun grondstoffen.[[pullquote:Ik denk dat "intended design" - d.w.z. een bewuste en doordachte manier van ontwerpen - zeker moet blijven bestaan, ongeacht welke trends op dit moment in de mode zijn.]][[fullsizeimage:76686204 "De Artefacto sculpturen van Federico Stefanovich zijn gemaakt van afval uit zijn eigen werkplaats. Ze boeien met speelse composities die balans en harmonie belichamen." "Pia Seidel"]][[image:76686201 "De houten kast Carmen vanComité de Proyectos symboliseert de instinctieve handeling van het geven en ontvangen van zorg." "Pia Seidel",76686202 "Het combineert uitgesneden hout en handgedraaide metalen handgrepen." "Pia Seidel"]]Volledig de zin "Alle ontwerpen moeten ..." Wees je hiervan bewust. In de stortvloed van nieuwe ontwerpen is het aan ons, ontwerpers, om echte toegevoegde waarde te creëren. Bij Basalto presenteer ik stukken die een verhaal vertellen en ons herinneren aan hun betekenis als we ernaar kijken. Als creatieve geesten lokaal produceren in kleine ateliers, gaat het om meer dan alleen design - het gaat om het behoud van tradities, technieken en het overbrengen van boodschappen. Comité de Proyectos, bijvoorbeeld, neemt verantwoordelijkheid door belangrijke sociale en feministische thema's uit moeilijke delen van Mexico om te zetten in kunstzinnige, lokaal vervaardigde werken om gesprekken op gang te brengen.[[marketingpage:36325]]In deze serie artikelen beantwoorden ontwerpers vragen over design en geven ze inzicht in hun creatieve wereld en werkwijze. Dit alles binnen het kader van een interviewformat.
