Producttest
Getest Asus NUC 15 Pro+: klein maar krachtig
van Kevin Hofer
Voor drakentemmers: Intel NUC 12 Extreme in test
24/3/2022
Vertaling: machinaal vertaald
Met de NUC 12 Extreme zet Intel de stap van notebook naar desktop processor. De kleinste PC overtuigt in de test als modulair spelsysteem. Maar het is niet duidelijk wie het moet kopen.
De codenaam "Dragon Canyon" zegt het al bij de NUC 12 Extreme: de Next Unit of Computing - kortweg NUC - is inderdaad een kleine draak qua prestaties. Gelukkig ademt de kleinste PC geen vuur in de test - tenminste als hij werkt binnen zijn thermische ontwerpvermogen van 65 watt. Zijn knappe formaat naar NUC-normen maakt het een goede modulaire gaming PC, maar hij wil niet echt bij iedereen passen.
Een NUC die geen NUC meer wil zijn
Intel ontwikkelt de "Extreme" versie van de NUC steeds meer tot een krachtige mini-pc. Te beginnen met de NUC 9 Extreme, waar een kleine grafische kaart in paste, tot de NUC 11 Extreme, die ruimte had voor grotere grafische kaarten, tot de huidige NUC 12, waarin een desktop- in plaats van een notebookprocessor is ingebouwd.
Begeleidend bij deze ontwikkeling is het feit dat de Extreme NUC's steeds meer vervreemd raken van hun kleinere familieleden. Bij de voorganger NUC 11 Extreme vroeg ik me af of het überhaupt nog wel een NUC was.
Je kunt in het bovenstaande artikel ook een kijkje nemen in de NUC. Omdat de acht-liter kast van de NUC 12 Extreme identiek is aan die van de NUC 11 Extreme, zal ik hier niet verder in detail treden.
Het hart van de NUC 12 Extreme is het rekenelement. Hier bevindt zich het Socket LGA-1700 moederbord. De nieuwe socket neemt meer ruimte in beslag dan die van de notebookprocessor van de voorganger. Daarom heeft de NUC 12 Extreme één M.2 slot minder dan de NUC 11 Extreme.
De processor is een i9-12900 of i7-12700. De i9 heeft acht prestatie- en acht efficiëntiekernen. In het hybride processorontwerp zijn de prestatie-kernen actief voor rekenintensieve taken zoals gaming. De efficiëntiekernen worden gebruikt voor minder intensieve taken zoals tekstverwerken of browsen. De i7 heeft acht prestatie- en vier efficiëntiekernen. Mijn proefmonster wordt geleverd met i9-12900.
In tegenstelling tot de "echte" desktop moederborden vertrouwt Intel voor de NUC 12 Extreme op DDR4 in plaats van DDR5 ondersteuning. Een goede beslissing, want DDR5 RAM is nog steeds moeilijk te vinden en duur. Mijn testmonster heeft 16 GB RAM geïnstalleerd.
De grafische kaart mag maximaal 30,5 centimeter lang en twee sleuven dik zijn en maximaal 350 watt vermogen trekken. Dat is genoeg voor een RTX 3080 Ti. Mijn testexemplaar heeft een GeForce RTX 3060 Ti.
Hier zijn de specificaties van mijn monster:
Het optreden
65 watt is het zogenaamde basisvermogen van de processor. De 12900 kan echter maximaal 202 watt trekken. Op zich geweldig - vooral voor systemen die een dergelijke warmteafgifte kunnen afvoeren. Als je de processor Turbo Power laat trekken, bereikt hij zijn thermische limiet en gooit hij de klokfrequentie naar beneden. De NUC 12 Extreme voelt daarom comfortabeler aan bij 65 watt.
De proeven
Luidheid en temperaturen
Om een idee te krijgen van het volume en de temperaturen in rusttoestand en onder belasting, heb ik de geïnstalleerde componenten in de kast onderworpen aan de stresstests van AIDA64 - voor de CPU - en FurMark - voor de GPU. Ik laat ze 20 minuten lopen. Ik meet de temperaturen van de CPU en GPU met HWiNFO64. Ik laat de ventilatorregeling in het BIOS op standaard staan.
Bij stationair draaien meet ik 35 dB vanaf 30 centimeter voor de kast. Dat is aangenaam rustig. Onder belasting brult de NUC 12 Extreme echter met 46,5 dB. Dat vind ik vervelend bij het werken of gamen.
De CPU kan immers gedurende de hele testperiode voldoende gekoeld worden. De i9-12900 warmt op tot maximaal 83 graden Celsius. Hij klokt gemiddeld 3,2 GHz op de prestatiekernen en 2,7 GHz op de efficiencykernen.
De GPU blijft relatief koel met een maximum van 69 graden Celsius. Gezien de grootte van de koffer en de krappe ruimte binnenin is dat een respectabel resultaat.
Cinebench R20 en R23
Cinebench R20 en R23 testen hoe een CPU presteert bij het renderen van 3D-modellen.
In de benchmark behaalde de i9-12900 in de NUC 12 Extreme een Single Core score van 705 en een Multi Core score van 7228. Ter vergelijking: de i9-12900K behaalde in de review 745 in Single Core en 10 247 in Multi Core. In de Enkele Kern is het verschil van 5,5 niet zo groot. In de Multi Core is het echter duidelijk zichtbaar bij ongeveer 30 procent. Dit laat zien wat de beperking tot 65 watt kan doen.
Een soortgelijk beeld ontstaat in Cinebench R23. In Single Core liggen de twee CPU's even dicht bij elkaar met een verschil van 8 procent. In de Multi Core is het verschil met ongeveer 35 aanzienlijk groter.
CPU-Z
De CPU-Z benchmark test de single core en multi core snelheid van een CPU en maakt daar een score van.
Ook hier verslaat de i9-12900K de i9-12900, maar het verschil is niet zo duidelijk als in Cinebench en bedraagt slechts 7,5 procent in Multi Core. De CPU-Z benchmark is aanzienlijk korter dan de Cinebench benchmarks. Hier zou de duur een effect moeten hebben op het resultaat, respectievelijk de beperking tot 65 watt voor een korte periode zou geen groot verschil moeten maken.
Blender Benchmark
De Blender Benchmark rendert drie scènes in versie 3.0 en hoger en berekent daaruit drie scores. Deze tel ik op tot een eindscore. Uit deze test blijkt opnieuw dat de 12900 aanzienlijk verliest ten opzichte van de 12900K door de beperking tot 65 watt. De 12900 haalt 197 punten, de 12900K 363.
Handrem
In de Handbrake-test codeer ik de 88 seconden durende H.264 gecomprimeerde 4K-trailer van "The Dark Knight Rises". Hiervoor selecteer ik de "Fast 1080p30" presets.
Hier is het verschil tussen de twee processoren nog groter: de 12900 heeft 52 seconden nodig om de taak te voltooien. De 12900K deed er slechts 33 seconden over. Daarmee is de 12900 ongeveer even snel als de 11900K, die er 50 seconden over deed om de taak te volbrengen.
Photoshop benchmark
PCMark 10
De PCMark 10 benchmark test verschillende scenario's zoals de laadtijd van apps, efficiëntie in spreadsheets, browsen of zelfs foto- en videobewerking. Met andere woorden, het vertelt ons hoe goed een processor geschikt is voor kantoorwerk. Hieruit berekent het een score.
Game benchmarks
Niettemin kan gezegd worden: in de resolutie comfortzone van een RTX 3060 Ti tussen 1080p en 1440p is gamen met de NUC 12 Extreme behoorlijk. De beeldsnelheden liggen meestal boven de 60 beelden per seconde.
Conclusie: Wie zou dit apparaat moeten kopen?
Je moet de CPU van de NUC 12 Extreme zeker beperken tot 65 watt, anders wordt hij te heet. Als hij eenmaal beperkt is, is de Dragon Canyon NUC een capabele spelcomputer die ook in andere toepassingen behoorlijke prestaties levert.
Vergeleken met een NUC is de Dragon Canyon NUC niet de beste keuze.
Vergeleken met een niet-power-limited i9-12900K blijft de i9-12900 echter ver achter. Afhankelijk van de toepassing varieert dit van 5,5 tot bijna 60 procent minder prestaties. Een groot verschil op papier, maar het verschil varieert afhankelijk van de toepassing.
De NUC 12 Extreme is daarom waarschijnlijk alleen iets voor drakentemmers, een type mens dat niet eens bestaat.
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
