Waarom altijd zo negatief? Ik was blij met dit kleine briefje

Patrick Bardelli

11/3/2022

Vertaling: machinaal vertaald

Je kunt altijd overstuur raken. Maar wat heeft het voor zin? Daarom schrijf ik niet de volgende opschudding, maar mijn opschudding van de week.

Recentelijk werd ik opgewonden, echt opgewonden. Ik was aan het skiën in Davos. Het weer was OK, de pistes waren OK, maar de prijzen voor skipassen en dergelijke niet. En dat irriteerde me zo erg dat ik mijn woede hier op Galaxus moest afreageren.

Ik ben blijkbaar niet de enige die hier enige gedachten over heeft. De vele reacties van de gemeenschap in de commentaarkolom spreken boekdelen. Eén in het bijzonder viel me op:

Het valt ook op dat de post, in tegenstelling tot andere, veel vaker geliked werd...

Het tijdperk van grouches, klagers en trollen

Laat je gedachten dwalen in plaats van te mopperen. Oké, ik ben het met je eens. Ik erger me immers zelf aan de vele klagers, zuurpruimen en trollen die met aardige regelmaat hun venijn op het net spuien. We zijn allemaal altijd zo negatief. Het lijkt momenteel een populaire sport te zijn. Wacht even, nu zit ik weer in die sleur. Ik wil iets positiefs schrijven.

Om dat te doen moet ik even terugkijken.

We hebben samen plezier

Een paar maanden geleden ging het niet zo goed met ons. Als gezin. We waren verhuisd, van de stad naar het platteland. Mijn dochter moest van school veranderen, miste haar vriendinnen en was daar vaak verdrietig over. Onze twee katers werden regelmatig op de zak geslagen door de achtertuin koning op vier poten in de tuin. De hond moest eerst wennen aan de nieuwe omgeving, tijdens de wandelingen was de spanning duidelijk merkbaar. En ook mijn vrouw en ik voelden ons hier in het begin een beetje vreemd. Plotseling waren we emotioneel allemaal een beetje wankel.

Een vriend stelde toen voor om elke avond als gezin bij elkaar te komen en de positieve ervaringen van de dag op te schrijven op kleine papiertjes. Alleen de positieve. Wat mijn dochter, mijn vrouw en ik een paar weken lang met aardige regelmaat deden. We verzamelden veel herinneringen aan goede momenten. Na enige tijd zouden we ze aan elkaar voorlezen.

Ik viste vandaag een van deze briefjes uit de pot. Daarop had mijn dochter geschreven: "We hebben de laatste tijd veel plezier samen."

Zo zit ik met lentekriebels in de tuin, de pot met de briefjes voor me, het briefje van mijn dochter in mijn hand. De herinneringen aan de afgelopen, nogal ingewikkelde maanden zeer aanwezig, ik moet glimlachen. Ja, we hebben de laatste tijd vaak veel plezier samen gehad, ondanks alles. En ja, ik weet dat het oorlog is. En ja, de pandemie is ook nog niet echt voorbij. En ja, februari was tot nu toe te warm en maart te droog. En ja, april zal waarschijnlijk allebei samen zijn. Want klimaatcrisis. Oef.

Om tot rust te komen, of zoals mijn dochter een paar maanden geleden op een blauw strookje papier schreef: "We hebben de laatste tijd veel plezier samen." Ze heeft gelijk.

Meer nadenken over wat er goed gaat, niet altijd over wat er ontbreekt. Mijn tienerdochter lijkt het recept al te hebben om tot rust te komen. Nu moet ik alleen nog volgen.

Patrick Bardelli

Senior Editor

Patrick.Bardelli@digitecgalaxus.ch

Van radiojournalist tot producttester en verhalenverteller. Van joggers tot beginners op de gravelbike en fitnessliefhebbers met halters en halters. Ik ben opgewonden om te zien waar de reis ons vervolgens naartoe zal brengen.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren