Vrouwen lijken zich meer verantwoordelijk te voelen voor het afronden van belangrijke privétaken en het halen van deadlines. Een onderzoek heeft nu ook de onbalans tussen mannen en vrouwen bevestigd met cijfers
De ervaren belasting van cognitief werk verschilt
Vrouwen zeggen vaker dan mannen dat ze het meeste cognitieve werk in het huishouden doen (62 procent versus 20 procent). Opvallend is dat significant meer mannen (bijna 66 procent) ervan overtuigd zijn dat beide partners een gelijk deel van de dagelijkse organisatie op zich nemen, terwijl slechts 35 procent van de vrouwen deze uitspraak doet.
Spectrum van de wetenschap
Wij zijn partners van Spektrum der Wissenschaft en willen goed onderbouwde informatie toegankelijker voor je maken. Volg Spektrum der Wissenschaft als je de artikelen leuk vindt.
[[small:]]
Omslagfoto: Shutterstock / Afspraken organiseren, het avondeten plannen, de kinderen ophalen van de crèche: De lijst met dingen die moeders naast hun betaalde baan moeten regelen is lang. Hij is meestal langer dan de lijst voor vaders.
Zij plannen de boodschappen, organiseren het verjaardagsfeestje van de kinderen, kopen de kerstcadeautjes, bellen de zieke schoonouders en denken na over de documenten voor de belastingaangifte: in heteroseksuele relaties zijn het vooral de vrouwen die de organisatie van het dagelijks leven op zich nemen. Tot deze conclusie komen de twee sociologen Yvonne Lott en Paula Bünger in een studie voor het Instituut voor Economisch en Sociaal Onderzoek (WSI) van de Hans Böckler Stichting. Volgens het onderzoek is de "waarschijnlijkheid van plannen, organiseren en nadenken over de noodzakelijke dagelijkse taken in het huishouden 62 procent voor vrouwen en slechts 20 procent voor mannen". Onder vrouwen met een deeltijdbaan is de kans groter dan onder voltijdwerkers, maar zelfs onder deze laatsten is de kans 57 procent. Lott en Bünger stelden de vragen aan ongeveer 2.200 mensen die werk hadden of werk zochten in november 2022 als onderdeel van de arbeidskrachtenenquête van de Hans Böckler Foundation. De stichting werd in 1977 opgericht door het Duitse Verbond van Vakverenigingen (DGB).
In de context van de dagelijkse organisatie krijgt de term "mentale belasting" steeds meer aandacht in het publieke debat. Dit verwijst naar het denken, plannen, roosteren en organiseren van noodzakelijke dagelijkse taken en het gevoel daarvoor te moeten zorgen of er verantwoordelijk voor te zijn. Vrouwen nemen dit onzichtbare denk- of zorgwerk vaak op zich naast hun betaalde baan. Als de last te groot wordt, kan dit een negatieve invloed hebben op de vrije tijd, de geestelijke gezondheid en de tevredenheid over relaties.
De steekproef waarop de bevindingen van het onderzoek zijn gebaseerd bestaat uit 2255 mensen, waarvan 1047 vrouwen en 1208 mannen. Er waren 341 moeders onder de vrouwen en 463 vaders onder de mannen. Alle respondenten hadden een baan, waren 65 jaar of jonger en woonden in hetzelfde huishouden als hun partner. De eerste vraag was: "Wie plant, organiseert en denkt na over noodzakelijke dagelijkse taken in uw huishouden? (bijvoorbeeld to-do lijstjes maken, afspraken regelen, afspraken onthouden)?" De mogelijke antwoordcategorieën waren: "(1) (bijna) helemaal mijnpartnerin, (2) meestal mijnpartnerin, (3) allebei in ongeveer gelijke verhoudingen, (4) meestal ik en (5) (bijna) helemaal ik". Degenen die bij deze vraag de categorieën 3 tot en met 5 hadden geselecteerd, werd ook gevraagd aan te geven in hoeverre het cognitieve werk stressvol is. Dit zijn uitsluitend zelfbeoordelingen.
De ervaren last van cognitief werk is ook verschillend voor vrouwen en mannen. Vrouwen rapporteren een hoger stressniveau door cognitief werk dan mannen. Op een schaal van vijf geven vrouwen een geschatte waarde van 3,3 aan, vergeleken met 2,8 voor mannen. De verschillen zijn vooral statistisch significant als er kinderen in het huishouden wonen (3,7 versus 2,9). Voor mannen daarentegen heeft het volgens het onderzoek geen effect op hun stressgevoel of ze parttime of fulltime werken en of ze in een huishouden met of zonder kinderen wonen.
Het is "opmerkelijk dat vrouwen die parttime werken zich net zo belast voelen door cognitief werk als vrouwen die fulltime werken, dat wil zeggen dat ze mentale belasting ervaren ongeacht de hoeveelheid werk die ze doen", schrijven de onderzoekers in hun conclusie. Het lijkt dus niet zo te zijn dat vrouwen meer mentale verlichting voelen in hun dagelijks leven als gevolg van kortere werktijden. "Integendeel: hun emotionele stress veroorzaakt door cognitief werk is iets hoger wanneer ze parttime werken dan wanneer ze fulltime werken." Omdat mentale belasting een voortzetting is van de bestaande ongelijke verdeling van huishoudelijk en zorgwerk tussen vrouwen en mannen, roepen Yvonne Lott en Paula Bünger op tot maatregelen gericht op het ontmantelen van traditionele genderarrangementen en het bevorderen van een gelijkwaardiger verdeling van werk. Bovenal worden leidinggevenden en HR-managers opgeroepen om vaders bewust te maken van de bedrijfs- en wettelijke in de sale mogelijkheden om werk en gezin te combineren en hen te ondersteunen om hiervan gebruik te maken. Aangezien de studie uitsluitend gebaseerd is op de zelfevaluaties van de respondenten, is verder onderzoek nodig om preciezere en betrouwbaardere verklaringen te verkrijgen.
