In 1994 bestelde de Deutsche Bahn AG bij een consortium van de bedrijven Bombardier, Deutscher Waggonbau, DUEWAG, Fiat en Siemens treinstellen met kanteltechniek, om bochtige trajecten aan het ICE-net te koppelen. De productie van de afzonderlijke wagons en componenten vond plaats in verschillende fabrieken. Vanwege het succes van het concept werd de bestelling opnieuw verhoogd. Het succes van de zogenaamde ICE-T-treinstellen heeft hen tot een belangrijk onderdeel van de intercityvloten gemaakt. Voor de toen nog jonge DB AG-groep was het met de nieuwe ICE-T en ICE 3-treinstellen belangrijk om een nieuw tijdperk van het intercityvervoer in te luiden. De reiziger moest door een nieuw en innovatief ontwerp direct opvallen dat het om een volledig nieuwe generatie voertuigen ging. De groep had de ontwerpers destijds dan ook weinig richtlijnen opgelegd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de treinstellen van de series 411 en 415 tot op de dag van vandaag moderne voertuigen zijn, die al verschillende redesigns succesvol hebben doorstaan. Met een topsnelheid van 230 km/u voldoen ze ook vandaag de dag nog aan de eisen van het ICE-net en genieten ze van een hoge betrouwbaarheid.