Nederland schittert door vele bijzonderheden, waaronder de spoorwegen in ons buurland. Al vroeg hechtte men veel waarde aan eigen voertuigcreaties, die vaak met ongebruikelijke ontwerpen niet alleen in eigen land de aandacht trokken. Toen de Nederlandse Spoorwegen NS in de jaren '70 hun intercityverkeer wilden moderniseren, ontwikkelden ze samen met de Duitse wagenfabriek Talbot een heel ongebruikelijke treinstel met panoramastuurstanden boven de overgang tussen de wagons. Dit gaf de ICM, zoals de NS hun nieuwe treinen noemde, een werkelijk imposante uitstraling. Aangezien men aan de kopse kanten naar de volgende eenheid kon gaan, werden de moderne maar karakteristieke voertuigen "Koploper" genoemd. De 144 gebouwde "Koploper" vormden al snel het moderne intercityverkeer in Nederland. Toen in 1986 de Amsterdamse luchthaven Schiphol op het spoorwegnet werd aangesloten, schilderde de NS twee "Koploper" in de kleuren van de twee nationale luchtvaartmaatschappijen. ICM-4011 kreeg de outfit van de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij KLM. Door de robuuste kopvorm deed deze trein denken aan de beroemde Jumbojets. ICM 4012 reed destijds in het wit-rode Martinair-ontwerp door het land en trok ook veel aandacht - als een gestroomlijnde jetliner op rails.

Voorbeeld: Drie-delige elektrische treinstel als intercity treinstel type ICM-1 Koploper van de Nederlandse Spoorwegen (NS). Uitvoering in de Martinair Holland stijl. 1 motorwagen als eindwagen mBk 2e klas, 1 tussenwagen AB 1./2. klas, 1 stuurwagen als eindwagen sBk 2e klas. Treinstel-bedrijfsnummer 4012. Bedrijfsstaat juni 1986. Model: Met digitale decoder en uitgebreide geluidsfuncties. Drie-delige uitvoering. Onderstel van de gemotoriseerde eindwagen uit drukgiet. Geregelde hoogvermogen aandrijving met vliegwiel. 2 assen in één draaistel aangedreven. Hechtingsbanden. Stuurstanden in de beide eindwagens met interieur.