De Zwitserse atleet Nicolas Iten is houder van het huidige wereldrecord pump foiling, een nieuwe sport waarbij atleten op een klein plankje op een draagvleugel of folie over het water zweven. Zonder motor en alleen aangedreven door hun eigen spierkracht en gecoördineerde op- en neergaande bewegingen (pompen dus).
De bewegingen zijn inspannend.
De bewegingen zijn inspannend en het reizen op het kleine board stelt hoge eisen aan evenwicht en fysieke conditie. Daarom beschouwen veel pompschuimers een tijd van één minuut als de magische grens. Met tien minuten bereiken foilers bijna de heldenstatus.
Nicolas, een paar weken geleden heb je het wereldrecord pompbootvaren op het Sempachmeer verbroken. Wat heb je daarmee bereikt?Nicolas: Ik heb het record op de lange afstand gevestigd. Met 54,8 kilometer in vier uur en twee minuten.Hoe is het wereldrecord tot stand gekomen? Eigenlijk heel spontaan. Ik was vroeger erg actief in het inline-skaten. En de avond voor het wereldrecord deed ik een inline race. De volgende ochtend wilde ik het water op en genieten van de natuur. En een nieuw drinksysteem uitproberen.Dat klinkt nu heel ontspannen.Ja, in het begin was het dat ook. Na een rondje om het Sempachmeer voelden mijn benen goed aan en de omstandigheden waren ideaal met weinig wind en ondiep water. Ik deed spontaan nog een rondje. Ik had er al zo'n 33 kilometer opzitten en dacht dat als ik nog één ronde zou doen, ik het vorige wereldrecord van 44 kilometer al zou hebben verbroken. Maar toen ging het niet meer zo gemakkelijk? Het was eigenlijk heel zwaar aan het einde. Ik heb de ronde nog wel uitgereden, maar mijn benen werden moe. Toen was het genoeg voor een paar kortere rondes, zodat de 54,8 kilometer bij elkaar kwam. Daarna was ik behoorlijk uitgeput omdat ik niet genoeg had gegeten voor zo'n lange afstand. Maar ik had het niet gepland als een wereldrecordpoging.Ik ben zo blij dat je het hebt gehaald. Gefeliciteerd! Maar dat is niet je eerste wereldrecord pump foiling.Nee, ik had het record al een keer eerder, maar toen werd het weer verbroken. Tijdens mijn eerste recordpoging stond het wereldrecord op twee uur en vijf minuten, overigens gevestigd door een teamgenoot die ook rijdt met apparatuur van de Zwitserse fabrikant Indiana. Op dat moment was ik van plan om een hele marathon te rijden, dat wil zeggen 42 kilometer. De televisie was er ook. Het begon best goed, maar ik was behoorlijk nerveus. En na 36 kilometer en een tijd van twee uur en 39 minuten viel ik door mijn eigen schuld in het water. Ik probeerde iets te drinken te krijgen van mijn vrouw. En als je in het water valt, is de recordpoging natuurlijk voorbij. Ik heb mijn doel van 42 kilometer niet helemaal gehaald, maar ik heb toch het wereldrecord verbroken.Wat vind je spannend aan recordpogingen?Ik kom uit de duursport, inline skaten, en het prikkelt me altijd om uit te vinden wat er mogelijk is. En om de grenzen te verleggen. Veel mensen denken dat één minuut of twee minuten de limiet is, maar ik wil laten zien dat er veel meer mogelijk is. De boards en de foils, oftewel de carbon vleugels, worden steeds beter. En omdat de sport nog zo jong is, zie ik veel potentieel. Misschien spreekt het een of twee duursporters aan die al veel uithoudingsvermogen hebben. Zij zouden dan mijn record kunnen verslaan.Train je specifiek voor zulke langeafstandsprestaties?Het pompen zelf is heel belangrijk. Ik leer hoe het is in verschillende windomstandigheden en golven. En mijn balans verbetert. Ik fiets ook veel, ga hardlopen en stand-up paddling, balanceer op de slackline en ga inline skaten. Inline skaten is mijn basis en daar krijg ik het uithoudingsvermogen in mijn benen en de balans. Qua beweging lijkt het erg op elkaar. Ik ga ook skateboarden op de pump track. Dat is ook een heel goede training qua beweging.[[video:253495]] In de video laat Nicolas Iten zien hoe hij op de foil over het water beweegt door gecoördineerd voetenwerk, oftewel pumping.Pompfolie is nog een jonge sport. Hoe ben je er achter gekomen en wat motiveerde je om het zelf te proberen?Een jaar of twee geleden zag ik een foto in de krant en ik vond het supergaaf. Toen las ik dat het ging om het belasten en ontladen van de benen en om balans en uithoudingsvermogen. Dat is dus precies wat mij aanspreekt. Er is ook iets met vliegen dat me fascineerde. Maar toen duurde het nog een jaar voordat ik echt begon en ik was meteen verslaafd. Wat fascineert je aan sport? Ik geniet van de vrijheid op het water en de stilte. Omdat de foil bijna geen geluid maakt, afgezien van een lichte plons, voelt het echt een beetje als vliegen. Het perspectief op het meer is geweldig en ik ben sneller dan met een kajak of stand-up paddleboard. En het is een compleet nieuwe sport waarbij ik mijn grenzen kan testen.Waar moeten beginners op letten? Het is essentieel om een helm te dragen en een drijfmiddel of stootbeschermend vest. Want de folies met hun scherpe randen zijn niet zonder gevaar. Je hebt ook een lang wetsuit en neopreen schoenen nodig om jezelf te beschermen tegen blessures. De sport is niet gemakkelijk te leren en vallen hoort bij het leerproces. Het is heel belangrijk om de beschermde natuur- en vogelgebieden te respecteren en rekening te houden met zwemmers en andere gebruikers van het meer. De beste manier om het te leren is met andere mensen die ook de beschermingszones en regels voor watersporters kennen. Er zijn nu op sommige plaatsen cursussen waar je dit kunt leren.Hoe moeilijk is het? Ik heb gehoord dat je ongeveer 100 pogingen nodig hebt voor elke meter die je verder wilt komen.Lachen. Misschien is het niet helemaal zo. Mensen leren met verschillende snelheden en voor degenen die al kunnen vleugelvliegen of actief zijn in andere watersportdisciplines is het misschien gemakkelijker. Maar meestal duurt het een paar honderd pogingen voordat je op het board kunt springen en kunt beginnen met pompen. Kinderen leren sneller dan dat.Je zoon leert op dit moment van jou.Ja, precies. Kinderen moeten een bepaalde leeftijd hebben, zeker tien tot elf, voordat ze beginnen. Maar ze krijgen het relatief snel onder de knie. En misschien komen er in de toekomst boards die kleiner en geschikter zijn voor kinderen. Met kinderen is het ook spannender om een paar trucjes uit te proberen en bochten te maken in plaats van lange afstanden op het meer af te leggen. Als sportinstructeur, wat jouw beroep is, kun je dit zeker goed overbrengen. Wat is er nog meer nodig om pump foiling te leren? Vooral voor volwassenen?Het is het beste als je niet bang bent voor het water en een goed evenwichtsgevoel hebt. Want de start, waarbij je vanaf een steiger op het board springt, is niet gemakkelijk. Je kunt de sport het beste zonder al te veel verwachtingen benaderen. Anders kan het snel frustrerend worden. Probeer het gewoon uit en blijf het doen. Het is een kwestie van oefenen en ook van de geest. ZwitserlandZwitserland is een hotspot om te pompen. Als ik naar podcasts luister, hebben ze het vaak over de "gekke pumpfoilers in Zwitserland". Hoe komt dat volgens jou?Ik denk dat we in Zwitserland het voorrecht hebben dat we zoveel meren hebben in een prachtige omgeving. Er zijn echt fantastische plekken en dat maakt het aantrekkelijk. Misschien heeft het ook wel te maken met de Zwitserse mentaliteit dat we van buitensporten houden en graag in de natuur zijn. Wat is dat?Wat was tot nu toe je beste ervaring op het water? Dat was vorige week, toen ik het meer van Zug omzeilde. Dat was 42 kilometer. Het was een mega mooie ochtend met zon en ondiep water. Het is heel bijzonder om op zo'n dag op een groot meer te zijn. Ik ben ook opgegroeid aan het Zugermeer, dus het was een bijzonder mooie ervaring voor mij.Bedankt, Nicolas, voor het interessante interview en de inzichten in de wereld van het pump foiling.
