Geteste Mesh Wi-Fi: TP-Link Deco BE85 maar half overtuigend
7/8/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Martin Jud
Twee Deco BE85's van TP-Link bieden bijna overal in mijn maisonnette van 178 m² voldoende snelheid op 5 en 6 gigahertz (GHz). Ze verzwakken echter aan de rand. Dankzij de langzamere 2,4 GHz frequentieband wordt de flat nog steeds volledig gedekt door Wi-Fi. Ik ben ontevreden over de software.
Alleen al vanwege het formaat (23 cm hoog) en het gewicht (1490 g) hoopte ik op een geweldig resultaat voordat ik de twee Deco BE85's zou testen. Want bij mesh routers en satellieten spelen het aantal antennes en het ontwerp ervan - dus de grootte - een belangrijke rol naast de CPU en het RAM-geheugen. Ik ben echter niet helemaal tevreden over de dual mesh Wi-Fi. Enerzijds vanwege de software en een vereiste account. En anderzijds omdat de enige tot nu toe geteste concurrent in dezelfde maisonnette van 178 m² het beter doet met twee even zware apparaten.
De hardware en de functies
Met de Deco BE85 krijg je een grote cilindervormige router zonder geïntegreerd modem. Dankzij de nieuwste Wi-Fi 7, acht antennes (maximaal vier per frequentieband) en twee 10 gigabit poorten en twee 2,5 gigabit poorten, biedt hij state-of-the-art hardware.
Het apparaat heeft een status-LED aan de onderkant van de voorkant. Helemaal bovenaan zit een ventilator, die ik goed kan horen vanaf ongeveer 28 graden kamertemperatuur met grotere downloads. Bij lagere temperaturen merk ik het nooit.
De genoemde poorten bevinden zich aan de achterkant, waarbij een van de twee 10 Gigabit aansluitingen een SFP+/RJ45 combo-poort is. De rest zijn pure RJ45-aansluitingen. Een USB-A 3.0 poort en de WPS knop vind je ook aan de achterkant. Het product heeft ook een resetknop aan de onderkant.
De belangrijkste specificaties:
Er is een gedetailleerde specificatielijst hier. Als je er de voorkeur aan geeft om de router en de satelliet via een netwerkkabel te laten communiceren - via een Ethernet backhaul - dan is dat ook mogelijk. Voor dit artikel test ik echter alleen via draadloos.
Verder richt ik me vooral op de signaalsterkte - hoe goed het huis wordt gedekt - de snelheid en de responstijd. Ik test ook niet de gegevensdoorvoer bij het gebruik van verschillende frequentiebanden tegelijk, wat multi-link werking wordt genoemd en alleen mogelijk is met Wi-Fi 7 apparaten. Tijdens het instellen vraagt de Deco app of deze functie geactiveerd moet worden.
In mijn testen laat ik ook buiten beschouwing hoe goed andere functies zijn - zoals de geïntegreerde firewall, gedetailleerde bediening via de webinterface of app. Tenminste, zolang ik geen grote gebreken opmerk. En ja, die zijn er.
Wat ik niet leuk vind bij het instellen en configureren: App- en accountbeperkingen
Toen de eerste smartphone apps voor routers jaren geleden verschenen, waren het nauwelijks nuttige aanvullingen op de webinterface. Ze vervingen de web GUI toen niet, maar boden rudimentaire opties en informatie. Tegenwoordig is het, in ieder geval bij TP-Link, precies andersom. Als ik de webinterface van de Deco BE85 via een browser benader, kan ik daar praktisch niets doen. Er is statusinformatie, systeemlogboeken en weinig opties voor firmware-upgrades, tijdsinstellingen of opnieuw opstarten.
Je kunt je apparaten daar niet instellen en ook niet tot in detail configureren. Vandaag de dag kan alleen de Deco smartphone app dit. Bovendien is de app gekoppeld aan een accountvereiste. Het is niet mogelijk om gewoon een lokale gebruiker aan te maken. Daarnaast is de app voor mij onlogisch georganiseerd. Alles werkt pas na lang zoeken. Bij het uitproberen van de access point modus wanhoopte ik even omdat het systeem de DHCP server niet automatisch uitschakelde en ik dit handmatig moest doen in de diepte van de app.
Gelukkig hoef je een router of mesh systeem maar zelden in te stellen, daarom kan ik ondanks de ergernis leven met de onhandige app.
Appartement plattegrond - router en satelliet locaties
Om de nieuwe Wi-Fi in de maisonnette van 178 m² te meten, gebruik ik, net als in de vorige eerste getest met een Asus mesh, een Microsoft Surface Pro die geschikt is voor Wi-Fi 7. Net als de meeste notebooks heeft deze twee antennes (2×2 MU-MIMO). Dit betekent dat hij theoretisch de helft van de opgegeven snelheid kan halen in dit mesh-systeem. Een desktop PC met een 10 gigabit netwerkkaart die rechtstreeks is aangesloten op de TP-Link router dient als tegenhanger.
Ik heb oorspronkelijk de perfecte locaties voor de router en satelliet bepaald op basis van testmetingen. In de meeste woningen met meerdere verdiepingen zou ik de apparaten direct boven elkaar in het midden plaatsen. Mijn flat is echter erg lang en daarom ben ik beter af met een andere opstelling.
Ik heb de router ingesteld op de tweede bovenverdieping in het kantoor (kamer 3), waar ook de internettoegang is. De satelliet wordt ongeveer negen meter verderop in kamer 4 gebruikt. De onderste verdieping wordt volledig van bovenaf bediend. Het feit dat ik het kan redden met slechts twee apparaten voor de flat is te danken aan de houten vloer tussen de verdiepingen. Als het beton of gewapend beton was, zou ik drie of vier Wi-Fi-toegangspunten nodig hebben.
Wi-Fi-bereik: voldoende voor de hele flat dankzij 2,4 GHz
Om te bepalen hoe goed de Wi-Fi mijn huis dekt, meet ik de signaalsterkte (in decibel milliwatt) per frequentieband in elke kamer en maak ik hier heatmaps van. Ik gebruik de software NetSpot om dit te doen.
Hoe interpreteer ik decibel milliwatt (dBm)?
De signaalsterkte wordt gemeten in decibel milliwatt. Zeer goede waarden komen overeen met -35 tot -50 dBm - goede tot -60 dBm. Vanaf -70 dBm wordt het voor veel apparaten kritisch en onder -80 dBm is meestal geen verbinding meer mogelijk. Het punt waarop je overschakelt naar een frequentieband met betere ontvangst of zelfs naar een mobiele verbinding hangt af van het apparaat in kwestie. Bij iPhones heb ik bijvoorbeeld waargenomen dat ze al overschakelen bij een signaalsterkte van minder dan -65 dBm. De meeste andere apparaten bij -70 of -75 dBm.
Visualisatie van de 6 GHz dekking
In de warmtekaarten is het radiosignaal slecht overal waar het richting donkerblauw gaat. Bij turquoise kan de gegevensdoorvoer al sterk verminderd zijn. Groen is goed. Geel, oranje en rood zijn geweldig.
De router voedt de linkerkant van de flat tot het midden van de gang - daarna komt het signaal van de satelliet. De dekking van de snelle 6 GHz frequentieband is onberispelijk op de bovenverdieping.
Op de onderste verdieping is ontvangst op het balkon en in kamer 1 met de meeste apparaten niet meer mogelijk. Mijn testapparaat slaagt er maar net in om daar iets te ontvangen (de datadoorvoer volgt hieronder) en doet dat alleen omdat ik het gebruik van de band forceer tijdens het testen. Omdat ik geen iPhone gebruik, hebben mijn apparaten (Pixel smartphone, Samsung tablet en verschillende notebooks) overal elders in de flat waar de kaart turquoise gekleurd is, ontvangst.
Visualisatie van de 5 GHz dekking
De 5 GHz frequentieband presteert bijna als een kopie. Het signaal is hier echter gemiddeld 2 dBm sterker dan op 6 GHz.
Visualisatie van de 2,4 GHz dekking
Met de uitstekende 2,4 GHz dekking hebben zelfs gasten met iPhones eindelijk overal in de flat toegang. En mijn apparaten werken ook op het balkon en in kamer 1.
Signaalbereikwaarden in één oogopslag
Ik heb een gemiddelde waarde per kamer berekend uit de meetpunten. Je kunt een volledige lijst vinden hier. Samengevat zijn de volgende kernwaarden het resultaat voor de flat wat betreft signaaldekking:
Snelheid: loopt en brengt nieuwe piekprestaties
Om de snelheid te bepalen, loop ik weer een rondje om het gebouw. Ik meet het door te downloaden vanaf de desktop PC.
De samengevatte resultaten:
De TP-Link mesh is snel als het gaat om het tweede belangrijkste punt, de gegevensdoorvoer. Omdat ik vaak veel grote bestanden door het netwerk kopieer, ben ik tevreden. Maar puur voor de internetverbinding (slechts 500 Mbps in mijn geval) is hij volledig oversized. Desondanks is de snelheid tot 2816 Mbps (= 352 megabytes per seconde) een aankondiging - en ook de hoogste waarde die ik ooit heb gemeten met een apparaat met twee antennes in dezelfde ruimte van een router. Bravo!
Als je de snelheden per kamer wilt bestuderen, kun je die (plus de dBm- en ping-waarden) hier vinden. Omdat de rechterkant van de flat wordt bedekt door de satelliet, wordt de snelheid daar zelfs met een goed signaal beperkt. De backhaul, de draadloze verbinding tussen de router en de satelliet, verbruikt ongeveer 75 procent van het vermogen op 6 GHz (kamer 3 vs. kamer 4). Op 5 GHz is dat ongeveer 44 procent en op 2,4 GHz 39 procent. Dit gebeurt iets minder drastisch bij andere mesh-systemen. De snelheid met de Asus mesh bijvoorbeeld, die hier ook is getest, krimpt slechts met 53 procent op 6 GHz, 26 procent op 5 GHz en 9 procent op 2,4 GHz.
Reactietijd: niet zo snel als verwacht
Om de latentie in milliseconden te meten, ping ik mijn desktop PC.
Van andere routers ben ik gewend dat een ping van 3 tot 5 milliseconden direct ernaast mogelijk is. Hier begint de pret echter pas bij 9 milliseconden. Daarna is de toename door de afstand vergelijkbaar met andere mesh-systemen. De ping komt nooit onder de 19, wat nog steeds behoorlijk goed is. Toch heeft TP-Link hier ruimte voor verbetering.
Vergelijking met de concurrentie
Aangezien ik relatief nieuw ben op de flat, heb ik maar één vergelijkend mesh-systeem achter de hand:
Een mesh bestaande uit twee Asus ZenWIFI BQ16's, die op dezelfde locaties aan dezelfde tests is onderworpen. De routers zijn ongeveer even groot (150 g lichter), iets duurder en hebben vier antennes meer. Dit komt de backhaul gegevensdoorvoer ten goede. Maar de Asus mesh presteerde ook in andere opzichten iets beter.
Wat betreft signaalsterkte kan de TP-Link Mesh de Asus Mesh alleen bijhouden op de langzamere 2,4 GHz frequentieband of presteert iets beter. De snellere frequentiebanden worden door Asus gemiddeld met 3 en 5 dBm beter geleverd.
TP-Link slaagt erin meer gegevensdoorvoer te bieden dan Asus op 6 GHz in mijn kantoor (kamer 3) en in het trappenhuis. Asus is sneller in alle andere kamers. Op 5 GHz haalt TP-Link alleen hogere snelheden in de bijkeuken. De Asus mesh biedt dus meer doorvoer op de snelle frequentiebanden, zowel op de afzonderlijke verdiepingen als in totaal. Op 2,4 GHz is er een nek-aan-nek race, die TP-Link nipt wint.
De latentie van Asus is meer dan twee keer zo goed met een gemiddelde van 5 milliseconden. Het komt er echter op neer dat de paar milliseconden verschil zelfs voor FPS-gamers nauwelijks merkbaar zouden moeten zijn.
Conclusie
Ik had meer verwacht
Een mesh bestaande uit slechts twee Wi-Fi-knooppunten is niet genoeg voor mijn grote, lange flat met twee verdiepingen. TP-Link kan het nog steeds voorzien van een gemiddelde tot 1279 Mbps in het 6 gigahertz netwerk. De signaaldekking op de onderste verdieping is echter maar net goed, want het signaalniveau daar is gemiddeld -67 dBm op 6 GHz en -65 dBm op 5 GHz. De dekking van de langzamere 2,4 GHz frequentieband is echter goed in de hele flat met een gemiddelde van -49 dBm.
Een vergelijking van de twee TP-Link Deco BE85's met twee Asus ZenWiFi BQ16's laat echter zien dat het nog beter kan. Ze bieden een iets betere dekking en meer gegevensdoorvoer op 5 en 6 GHz. Twee van hen kosten echter ook ongeveer 230 frank meer dan de twee TP-Link routers, die op zichzelf al vrij duur zijn.
In een algemene vergelijking vind ik de backhaul prestaties van TP-Link wat laag. Door de verbinding tussen de router en de satelliet is de datadoorvoer van de TP-Link Mesh beperkter dan die van bijvoorbeeld de Asus concurrentie. Toch blijft er nog veel datadoorvoer over. Ik kan TP-Link ook prijzen voor de hoogste snelheid (2816 Mbps) die ik ooit heb gemeten met een apparaat met twee antennes in dezelfde ruimte als een router.
Er is minder lof voor de software. De mesh kan niet worden ingesteld of geconfigureerd zoals gebruikelijk met een browser en web GUI. Ik moet de smartphone app gebruiken, die ondanks zijn functionaliteit nogal onhandig en verwarrend is. Het feit dat ik gedwongen wordt om een TP-Link ID account aan te maken bij het instellen van de Mesh is vervelend.
Pro
- Router met de nieuwste Wi-Fi 7 technologie
- Twee 10 Gigabit poorten en twee 2,5 Gigabit poorten
- Goede gegevensdoorvoer met 5 en 6 GHz frequentieband
- Bedekt een langwerpige maisonnette van 178 m² met twee apparaten op 2,4 GHz
Contra
- Backhaul (verbinding tussen router en satelliet) vermindert de gegevensdoorvoer meer dan verwacht
- Installatie/configuratie alleen mogelijk met smartphone-app en vereiste account
- Gegevensdoorvoer (zoals bij de meeste concurrenten) vrij laag op 2,4 GHz
Martin Jud
Senior Editor
martin.jud@digitecgalaxus.chDe dagelijkse kus van de muze stimuleert mijn creativiteit. Als ze me vergeet, probeer ik mijn creativiteit terug te winnen door te dromen, zodat het leven mijn dromen niet verslindt.
3 opmerkingen
later