Producttest
Sony RX1R III getest: voor een paar in plaats van voor iedereen
van Samuel Buchmann
Hands-on met de Fujifilm GFX100RF: minimalistisch middenformaat
20/3/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Samuel Buchmann
Ben je een hipster en rijk? Je tijd is gekomen. Fujifilm verkoopt je de ultieme retrocamera voor nog geen 5000 frank. Ik heb hem uitgeprobeerd.
De Fujifilm GFX100RF zet het concept van de populaire X100 serie over naar middenformaat: compacte body, retro look, vaste lens. De nieuwe luxe camera heeft een sensor die bijna vier keer zo groot is als die van zijn kleine zusje en kost drie keer zo veel - 4998 frank of 5499 euro. Hij richt zich op fotografie en is minder bedoeld voor video.
Een spannend idee. Maar heeft het zin? Ik heb de Fujifilm GFX100RF uitgeprobeerd en ben verscheurd. De belangrijkste specificaties in vergelijking met twee andere camera's met een vergelijkbaar concept:
Noot: Fujifilm heeft me voor deze test een pre-productiemodel van de GFX100RF ter beschikking gesteld. Dit model had nog geen definitieve firmware. Theoretisch zou de fabrikant nog aanpassingen kunnen doen. De camera is vanaf april 2025 verkrijgbaar voor 4998 frank of 5499 euro. Je kunt hem binnenkort pre-orderen in zilver en zwart.
Retro ontwerp en geavanceerde bediening
Een camera als deze is geen werkinstrument. Hij moet vooral leuk zijn. De aantrekkingskracht hangt onder andere af van de vraag of ik hem mooi vind en of ik hem graag vasthoud. Beide zijn het geval bij de Fujifilm GFX100RF. De behuizing is gemaakt van metaal en kunststof met structuur. Hij ziet er solide uit, is netjes afgewerkt en heeft veel retro charme.
Delen van de bediening doen denken aan die van de X100IV. Bijvoorbeeld de knoppen aan de bovenkant. Ik gebruik de ene om de sluitertijd in te stellen - of de ISO als ik hem naar boven trek. De andere gebruik ik om de belichtingscompensatie te regelen. Helaas ontbreekt er een vergrendelknop, dus ik pas hem vaak per ongeluk aan. Dit geldt ook voor het nieuwe formaatkeuzeschijfje op de achterkant.
Twee andere nieuwe bedieningselementen bevinden zich aan de voorkant: ik kan "zoomen" met een hendel onder de ontspanner. Tussen aanhalingstekens, want dit is eigenlijk een digitale uitsnede die de resolutie dienovereenkomstig verlaagt. Het wordt toegepast op het zoekerbeeld en op JPG's. De GFX100RF slaat RAW-bestanden echter altijd op in hun oorspronkelijke formaat.
Ik kan in totaal vijf functies toewijzen aan een tweede hendel met een knop in het midden: één voor de knop, één voor een korte beweging naar links of rechts en één voor een lange beweging naar links of rechts. Na een beetje gewenning werkt dit principe verrassend goed. Over het geheel genomen vind ik zowel het ontwerp als de bediening zeer geslaagd.
Veel gewasreserves, weinig bokeh
De lens van de GFX100RF heeft een native brandpuntsafstand van 35 millimeter. Omgerekend naar full-frame formaat komt dit overeen met 28 millimeter (cropfactor 0,79). De hoge resolutie van de sensor maakt sterke crops mogelijk, waarna er nog relatief veel detail overblijft. Als ik de brandpuntsafstand virtueel verander met behulp van digitale zoom, resulteren de volgende resoluties in het native 4:3 formaat:
- 35mm (28mm full-frame equivalent): 102 megapixels
- 45mm (36mm volformaat equivalent): 61 megapixels
- 63mm (50mm full-frame equivalent): 31 megapixels
- 80mm (63mm full-frame equivalent): 20 megapixels
Ik mis de beeldstabilisator
Het tweede pijnpunt is het gebrek aan beeldstabilisatie. Fujifilm doet dit waarschijnlijk niet om geld te besparen, maar omdat het ofwel de body ofwel de lens groter zou maken. Ik vind dat een slechte beslissing.
Autofocus, display en zoeker: allemaal in orde
Het 3,2 inch display aan de achterkant heeft een goede resolutie van 2,36 miljoen pixels (1024 × 768 pixels) en is mooi helder. Het kan omhoog en omlaag worden gekanteld, maar kan niet worden uitgeklapt of gedraaid. Dus als je hoopte op middenformaat selfies, moet ik je helaas teleurstellen.
Conclusie
Uniek, maar ook beperkt
Fujifilm's nieuwe middenformaat dwerg is een interessant compromis. Hij biedt momenteel de beste balans tussen beeldkwaliteit en compactheid. De bediening, autofocus, display en elektronische zoeker zijn ook solide. De nadelen van het concept: hoge kosten, geen beeldstabilisator en een lens met een lage snelheid ondanks een vaste brandpuntsafstand.
Ik weet zeker dat de GFX100RF zijn fans zal vinden. Zijn totaalpakket werkt geweldig voor bepaalde toepassingen - bijvoorbeeld straatfotografie of documentairefotografie. Geen enkele andere camera geeft je zo'n hoge resolutie in zo'n onopvallende behuizing. Zelfs bij hoge ISO-waarden levert de middenformaat sensor nog zeer goede resultaten.
In veel situaties heeft de GFX100RF voor mij echter te veel nadelen: Het gebrek aan beeldstabilisatie beperkt me. Het groothoekperspectief past vaak niet. En zodra ik digitaal zoom, verdwijnt het kwaliteitsvoordeel van de grote sensor. Je kunt ook geen sterke bokeh-effecten verwachten met ƒ/4 bij 35 mm (gelijk aan ongeveer ƒ/3.1 bij 28 mm in volformaat). En dan is er nog de prijs van bijna 5.000 frank.
Als always-on camera zou ik liever de X100VI kopen voor een derde van het geld. Met een onbeperkt budget begeeft Fujifilm zich op het terrein van de Leica Q3. Deze heeft weliswaar alleen een full-frame sensor, maar wel een beeldstabilisator, een snelle lens (ƒ/1.7 bij 28 mm) en meer prestige. Ik kan me niet van het gevoel ontdoen dat dit voor veel mensen de aantrekkelijkere luxe compactcamera zal blijven.
Pro
- fantastische beeldkwaliteit
- Compact en lichtgewicht
- mooi retro ontwerp
- goede autofocus voor middenformaat
- goede zoeker, goed scherm
- Ingebouwd optisch ND-filter
Contra
- Geen beeldstabilisator
- Lens met lage lichtintensiteit
- Vaste brandpuntsafstand
- Duur voor een vrijetijdscamera
Samuel Buchmann
Senior Editor
Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.chMijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.
