Producttest
Drie 50 mm lenzen van Sony in vergelijking
van David Lee
Het testen van de Sony FE 50 mm F1.4 GM: lichte luxe
21/2/2023
Vertaling: machinaal vertaald
Sony's nieuwe vaste brandpuntsafstand is snel zonder extra bulk - een concept waar andere fabrikanten mee worstelen. Ik heb het objectief getest in vergelijking met twee andere vijftigers van Sony.
Scherper dan scherp
Eerst doe ik wat pixel peeping, waarbij ik dezelfde boekpagina vastleg met alle drie de lenzen en verschillende diafragma's. Om scherpstellingsfouten te voorkomen, stel ik handmatig scherp. In foto's waar ik de hoek vergroot, wordt precies op die plek scherpgesteld. Als camera gebruik ik de 50 MP Sony A1.
Zelfs met een volledig open diafragma is de nieuwe FE 50 mm F1.4 GM extreem scherp in het midden van het beeld. De F1.2 maakt ook geweldige opnamen bij volledig open diafragma, ik zie geen verschil tussen de twee lenzen. Alleen de F1.8 komt helemaal tekort, maar die is veel kleiner en kost een fractie van de andere twee.
Beginnend bij f/5.6 hebben alle drie de lenzen een scherp beeldcentrum. De kleinste van het stel heeft een iets lagere resolutie, maar dit kleine verschil maakt in de praktijk niet uit.
Aan de rand van de afbeelding is het meer van hetzelfde. De scherpte daalt slechts licht tussen de 1.2 en 1.4, zelfs met een open diafragma.
Bij f/5.6 is het detailniveau nog steeds iets beter bij de twee grote lenzen - maar voor dagelijks gebruik zou dit geen invloed hebben op mijn keuze van diafragma. Dit verandert bij de 50 mm F1.8, waar de scherpte aanzienlijk toeneemt bij een kleiner diafragma.
Directe scherpstelling
Mooie bokeh
De nieuwe FE 50 mm F1.4 GM heeft elf diafragmabladen. Dit moet zorgen voor gelijkmatige en ronde vormen in onscherpe delen van een foto - kortom: een prachtig bokeh. Na mijn test kan ik dit met zekerheid bevestigen. Er zijn geen uienringen en de onscherpte ziet er harmonieus uit, zij het een beetje schokkerig. Aan welke bokeh je de voorkeur geeft is sowieso een kwestie van smaak.
Beeldfouten: nauwelijks een probleem
Vignettering is een realiteit met open diafragma's. Ik kan de dalende helderheid echter gemakkelijk elimineren in RAW-converters zoals Lightroom, dus in de praktijk is het irrelevant. De situatie is vergelijkbaar met vervorming. Zoals je kunt zien op mijn volledig onbewerkte boekfoto, worden rechte lijnen een beetje pillig met de nieuwe 50 mm. Het effect is vergelijkbaar met dat van de F1.2. Ook dit kan worden gecorrigeerd in Lightroom.
Chromatische aberraties - kleurranden aan randen met een hoog contrast - zijn daarentegen volledig onder controle. Zelfs takken met tegenlicht hebben bijna geen groene of magenta randen.
Een ander niet-bestaand probleem bij tegenlicht: lensreflecties, of "Flare". Zelfs bij open diafragma merk ik geen storende effecten, en het contrast blijft hoog.
Verdict: kwaliteit en formaat, prachtig in balans
Sony's nieuwste 50 millimeter is een geweldige lens. Hij benadert visueel de perfectie en de scherpstelsnelheid en verwerking zijn extreem strak. Alleen de prijs bij de marktintroductie laat me een beetje schrikken: hoewel 1700 frank 775 minder is dan de grotere FE 50 mm F1.2 GM, is het nog steeds niet goedkoop.
De Sony FE 50 mm F1.4 GM is uiteindelijk mijn nieuwe favoriet onder de vaste brandpuntsafstanden - precies de juiste balans tussen snelheid, kwaliteit en formaat.
Samuel Buchmann
Senior Editor
Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.chMijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.
