"Jurassic World: Wedergeboorte: Geen sprinkhanenonzin meer, alsjeblieft!

Luca Fontana

7/2/2025

Vertaling: machinaal vertaald

Sprinkhanen? Nee, dank je. De nieuwe "Jurassic World: Rebirth" trailer laat eindelijk zien wat we echt weer willen zien: hongerige dinosaurussen en overbelaste mensen. De franchise is misschien niet gered - maar wel weer op jacht.

Het kan alleen maar beter worden. "Jurassic World", de franchise, bedoel ik. Immers, "Jurassic World: Dominion" bewees dat het mogelijk is om een film te maken die zelfs "Jurassic Park 3" doet lijken op een Oscar-kandidaat. En het genoot voorheen ongeveer dezelfde reputatie als een T-Rex in een porseleinkast.

Welnu, in de eerste trailer zien we eindelijk hoe "Jurassic World" verder gaat. Namelijk achteruit - en dat is misschien precies wat deze franchise nodig heeft.

Terug naar de wortels

De titel zegt het eigenlijk al: "Jurassic World: Rebirth" moet de franchise nieuw leven inblazen. Rebirth" speelt zich vijf jaar na de gebeurtenissen van "Dominion" af en is een zachte reboot die niet veel te maken wil hebben met de warrige dinosaurus- en sprinkhanen soap van zijn voorganger. Gelukkig maar. Want de zogenaamd grote belofte van de "Jurassic World" trilogie bleef na de derde film gewoon dat: een belofte. En een die nooit werd waargemaakt.

In de eerste 'Jurassic Park'-film leverde Dr. Alan Grant praktisch het voltooide filmidee: "Dinosaurussen en mensen, twee soorten gescheiden door 65 miljoen jaar evolutie, zijn zojuist plotseling weer samen in de mix gegooid. Hoe kunnen we ook maar enig idee hebben wat we kunnen verwachten?"

De man van de "Pitch Meeting" zou dat geweldig hebben gevonden. Maar nee, in plaats daarvan kregen we sprinkhanen.

Locusts.

Dat was gewoon een hele, hele slechte film

Ik dwaal af. Laten we bij de nieuwe trailer blijven. Die laat zien: vergeet dinosaurussen in grote steden. Laten we het wereldwijde ecosysteem redden. Laten we teruggaan naar de basic. Naar een groep mensen. Naar een afgelegen eiland. En heel veel hongerige dinosaurussen. Dat is het.

En weet je wat? Misschien is dat precies goed. Het concept is niet nieuw, maar het heeft al tientallen keren gewerkt. De dreiging is tastbaar, de spanning is echt. Soms moet je gewoon een stap terug doen om weer vooruit te komen. Regisseur Fede Alvarez bewees dit vorig jaar nog met "Alien: Romulus":

Meer dan dinosaurusvoer: het nieuwe team achter "Rebirth"

Het is niet alleen de terugkeer naar de oude formule - inclusief kinderlijke nieuwsgierigheid, dorst naar avontuur en het gevoel dat er om elke hoek een wonder (of hongerig roofdier) op de loer kan liggen - die ons hoop geeft. Het team erachter geeft ook hoop.

Regisseur Gareth Edwards, bekend van zijn visueel indrukwekkende werken als "Godzilla", "Rogue One" en "The Creator", heeft een feilloos instinct voor epische beelden. Hij wordt bijgestaan door cinematograaf John Mathieson ("Gladiator I+II"), die weet hoe hij monumentale scènes in scène moet zetten. Scenarioschrijver David Koepp keert ook terug, nadat hij al eerder aan de film had gewerkt samen met Michael Crichton, de auteur van "Jurassic Park" boeken, aan de eerste "Jurassic Park" film.

En er wordt ook hard gewerkt voor de camera: tweevoudig Oscargenomineerde Scarlett Johansson en Oscarwinnaar Mahershala Ali brengen een frisse wind en acteerklasse in de film. Ze worden vergezeld door "Bridgerton" en "Wicked" ster Jonathan Bailey. Dat is meer dan alleen dinosaurusvoer.

Ik ben enthousiast. De nieuwe trailer laat het zien: Soms hoef je niet alles opnieuw uit te vinden. Ian Malcolm zei dat al in het eerste deel: "Yeah, yeah, but your scientists were so preoccupated with whether or not they could, that they didn't stop to think if they should." Soms is het genoeg om gewoon de verkeerde dingen weg te laten.

Locusts, bijvoorbeeld.

Definitief sprinkhanen.

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Ik schrijf over technologie alsof het cinema is – en over films alsof ze echt zijn. Tussen bits en blockbusters zoek ik naar de verhalen die gevoelens oproepen, niet alleen klikken. En ja – soms luister ik naar filmmuziek harder dan goed voor me is.

---

Opinie

Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren