Review
"Tron: Ares" is mooi en luid - het is alleen niet dapper
van Luca Fontana
The Creator: eindelijk een geweldige sciencefictionfilm!
26/9/2023
Vertaling: machinaal vertaald
Dystopische sciencefictionfilms zoals The Matrix hoeven niet altijd naar Simulacra en Simulatie te verwijzen om goed te zijn. Soms is een hart genoeg.
Laat ik beginnen met te zeggen dat mijn recensie **geen spoilers bevat.**Alle informatie die hier wordt vermeld, komt voor in trailers die al zijn uitgebracht.
Het is alweer een tijdje geleden dat we voor het laatst van regisseur Gareth Edwards hebben gehoord. In 2010 maakte hij naam met het visueel verbluffende Monsters. In 2014 ging hij een stap verder met de Hollywood remake van Godzilla. En twee jaar later maakte hij Rogue One: A Star Wars Story - misschien wel de beste Star Wars-film uit het Disney-tijdperk. Niets stond een geweldige regiecarrière in de weg. Maar toen verdween de Engelse regisseur uit de schijnwerpers.
Voor veel te lang.
Veel te lang.
Waar gaat The Creator over?
Joshua (John David Washington), een ex-special agent die nog steeds rouwt om de dood van zijn vrouw, krijgt de opdracht om naar Nieuw-Azië te gaan. De plaats waar de machines hun laatste bastion hebben gebouwd en waar "de Schepper" - de leider van de machines - een geheim wapen zou hebben gebouwd. Een wapen dat krachtig genoeg is voor de machines om niet alleen terug te slaan, maar de mensheid helemaal uit te roeien.
Joshua is op een missie om de Schepper op te sporen en uit te schakelen - en zijn nieuwe wapen te vernietigen. Geen taak die Joshua's vastberadenheid zou kunnen verminderen, zou je denken. Maar het geheime wapen blijkt "slechts" een AI te zijn in de vorm van een klein kind (Madeleine Yuna Voyles). Een die een gevaarlijk geheim verbergt.
Het spektakel in adembenemende beelden
En The Creator is geen uitzondering. Soms heb ik het gevoel dat ik in een Blade Runner-achtige dystopische nachtmerrie zit. Maar als de futuristische machinegeweren hun dodelijke munitie afvuren in de rijstvelden van Azië en de helikopters bulderend over de hoofden van onze helden vliegen, voelt het meer als Apocalypse Now. Edwards en Fraser verliezen mijn aandacht geen seconde. De visuele kracht die ze in elk shot leveren is gewoonweg te boeiend.
Ze zien er echt geweldig uit in de film. En dan bedoel ik niet alleen de panoramische shots die de scène bepalen. Vaak duiken ze ook midden in de actie op. Neem een scène met de Nomad - een drone bijna zo groot als een stad en het belangrijkste wapen van de mensheid in de strijd tegen de machines. Hij draait dreigend in een baan om de planeet als een valk die kalm rondjes vliegt om zijn gedoemde prooi.
Na de scène verschijnt er een blauwachtig geluid.
De Schepper lijkt er echter geen last van te hebben gehad. Tenminste, dat suggereert de kwaliteit van de special effects. Vooral tijdens de indrukwekkend naadloze overgangen tussen de mechanische en menselijke kanten van machines die menselijke trekken en organische gezichten hebben gekregen. Het doet me keer op keer versteld staan. Man, ik zou hier eindeloos over door kunnen gaan.
weinig diepgang, veel hart
Met name omdat het leidmotief van The Creator - machines die in opstand komen tegen de zelfingenomen mensen die hen hebben gemaakt, met oorlog als gevolg - niet nieuw is. Niet sinds Terminator en The Matrix hun intrede deden. Sterker nog, de vraag waar de programmering van een AI ophoudt en zijn gevoel begint - of hij daar überhaupt wel toe in staat is - is veel indrukwekkender onderzocht in films als Blade Runner en A.I. Artificial Intelligence.
"Dan... zijn we hetzelfde. We kunnen niet naar de hemel. Want jij bent niet goed en ik ben geen persoon," zegt het kind met droefheid in zijn logica. Dat is precies wat ik bedoel als ik zeg dat de film een menselijke draai geeft aan lang gevestigde genreclichés.
Verdict: een filmische triomf voor sci-fi
Okay, de Schepper vindt het sciencefictiongenre zeker niet opnieuw uit. Het is echter geen toeval dat de film in de aanloop naar de release overladen werd met lof. Misschien juist omdat er geen al te uitdagende filosofische streken in voorkomen. In plaats daarvan heeft Edwards een diep menselijk verhaal verteld met een eenvoudige goed/kwaad structuur, tegen de achtergrond van de zeer actuele kwestie van de steeds grotere betrokkenheid van AI in onze samenleving.
Plus, er is ook nog een ander verhaal.
Plus, er zijn de gewoonweg adembenemende beelden die zijn gemaakt door cinematografiegenie Greig Fraser. In samenwerking met regisseur Gareth Edwards heeft hij terloops een paar van de meest oogverblindende sci-fi films van de afgelopen jaren gemaakt. Als je niet naar de bioscoop gaat om dit te zien - en bij voorkeur een IMAX-voorstelling boekt - dan mis je iets.
The Creator draait op 28 september 2023 in de bioscoop. Speelduur: 133 minuten. Leeftijdsclassificatie: 12.
Headerafbeelding: Disney // 20th Century Cinema
Luca Fontana
Senior Editor
Luca.Fontana@digitecgalaxus.chIk schrijf over technologie alsof het cinema is – en over films alsof ze echt zijn. Tussen bits en blockbusters zoek ik naar de verhalen die gevoelens oproepen, niet alleen klikken. En ja – soms luister ik naar filmmuziek harder dan goed voor me is.
Review
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonen
