Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Achtergrond

Kattenadoptie, aflevering 3: de turbulente eerste 24 uur

Darina Schweizer
19/2/2025
Vertaling: machinaal vertaald

De beslissing is genomen: Mijn man en ik hebben twee asielkatten geselecteerd. De aankomst en de eerste nacht bij ons zijn zo spannend.

"De zaak is duidelijk: Haru en Olly" - "Eén zal zeker Lorenzo zijn". Mijn man en ik zijn het zelden zo oneens geweest als na ons bezoek aan het dierenasiel. Hij had zin in een gedrongen, rode kater plus maatje, terwijl ik was gevallen voor een petite tortelduif.

Ik wil niet zeggen dat ik mijn zin heb gekregen. Maar na uitgebreide discussies zijn we uiteindelijk bij mijn keuze uitgekomen vanwege hun vertrouwensvolle en harmonieuze aard: Haru en Olly. Of - zoals ze hier worden genoemd - Jasper en Joy.

De tactische terugtrekking

Nauwelijks een week later is het zover: de JJ's arriveren. De eerste snuit die uit de transportkist steekt is oranje. Het is Joy, het (eigenlijk) gereserveerde vrouwtje. Ze begint nauwgezet door onze woonkamer te lopen en te snuffelen. Dan is het weg onder de bank. Jasper, het (eigenlijk) vertrouwensvolle mannetje, volgt haar.

Ik weet dit al van katten: In een nieuwe omgeving trekken ze zich terug op een veilige plek van waaruit ze kunnen observeren wat er gebeurt. Wat ze zien zijn onze ogen, waarmee we onder de bank blijven knipperen: een teken dat ze ons kunnen vertrouwen.

Vanuit het oogpunt van een kat zijn het echter de etensbakjes die we neerzetten die echt vertrouwd zijn. Volgens gidsen moeten kattenouders nieuwe huisdieren eten brengen in de buurt van hun schuilplaats. Hetzelfde geldt voor de kattenbak. De bank wordt dus een fort. Maar worden we echt als vijanden gezien?

In het begin voelt het zo. Hoewel Jasper en Joy ongelooflijk knuffelig waren in het dierenasiel, deinzen ze in onze vier muren telkens terug als ze gekrabd worden en weigeren ze geaaid te worden. We zouden bijna teleurgesteld zijn als we geen langzaam proces zouden waarnemen ...

De vesting brokkelt af

Dit breidt zich sneller uit dan het Mongoolse Rijk. Beetje bij beetje passen we het aan onze katachtige wensen aan. We draperen dekens over de fauteuil en bank, zetten er kartonnen dozen voor en bergen breekbare decoratieve beeldjes op in de kast. We laten onze sprookjesboom voorlopig sprankelen.

Jasper vindt dat leuk. Hij springt meteen op het tv-meubel en begint met de bewegende takken te spelen. Laten staan of weghalen? Hem uitschelden of negeren? We zitten in de clinch, maar voorlopig laten we hem overal los - behalve op de eettafel en het fornuis. We hebben verklaard dat dit de enige no-go zones zijn.

De verovering van vreemde gebieden

Hoe hoog, zwaar of smal een meubelstuk ook is: geen sprake van bij Jasper. Joy is de voorzichtige op sleeptouw. De dynamiek tussen de twee wordt snel duidelijk: waar hij ook gaat, zij staat drie stappen achter hem. Als hij uit het zicht is, roept ze hem achterna. En als ze ergens alleen naartoe durft te gaan, koestert of moedigt ze zichzelf aan. Zo klinken affirmaties voor katten waarschijnlijk.

Daar openen we het raam en de ramen.

Daar openen we het eerste natvoer. Jasper stort zich erop alsof hij op het punt staat te sterven van de honger. Joy beweegt nauwelijks - en wordt na 15 seconden opzij geduwd als Jasper van zijn lege etensbak naar de hare gaat, die nog halfvol is. Liefde eindigt met eten.

Ik zie al dat dit een probleem kan worden. Net als Joy's liefde voor graven. De kattenbakvulling ligt over de hele vloer verspreid nadat ze naar het toilet is geweest. Was de nacht maar rustig.

De nachtelijke opstand

Eerste dingen eerst: de komende nachten zullen veel rustiger zijn. Het eerste gemiauw klinkt pas om 9 uur - misschien omdat we uit principe niet meteen na het opstaan eten geven, of misschien gewoon omdat we geluk hebben. Maar laten we eerlijk zijn, welk kattenhuishouden heeft dat niet? Ze zeggen tenslotte niet voor niets: "Zonder kat is een huis niet meer dan een huis."

In de toekomst zal ik hier verslag doen van alles wat nieuwe kattenouders moeten weten: Welke speeltjes, krabpalen, voer- en kattenbakken goed zijn, welke kattennetten balkons veilig maken, hoe je kunt voorkomen dat katten gaan glibberen en, en, en. Volg me en mis niets! En als je een eerste nacht met katten hebt gehad, vertel me er dan over in een reactie.

68 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik hou van alles met vier poten of wortels - vooral van mijn asielkatten Jasper en Joy en mijn verzameling vetplanten. Mijn favoriete bezigheden zijn rondsnuffelen met politiehonden en kattencoiffeurs op reportages of gevoelige verhalen laten opbloeien in tuinbrocki's en Japanse tuinen. 


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    Kattentrimster onthult: Deze borstels zijn de beste

    van Darina Schweizer

  • Achtergrond

    5 eigenzinnige overeenkomsten tussen Büsis en Nymphies

    van Anika Schulz

  • Achtergrond

    Koele tochten voor hete hondendagen

    van Darina Schweizer