Review
"Once Upon a Katamari": gek in de ruimte
van Rainer Etzweiler
Plezier en frustratie gaan hand in hand in de origamiplatformer "Hirogami".
2/9/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Kevin Hofer
De 3D actie-platformer "Hirogami" ziet er ongelooflijk mooi uit met zijn op origami geïnspireerde grafische stijl. De spelideeën zijn ook geweldig. Helaas laat het spel me veel te vaak gefrustreerd achter.
Als de held Hiro heb ik net verschillende glitches bestreden met mijn waaier. Seconden later verander ik - sorry: vouw - in een gordeldier en rol door houten blokkades. Om vervolgens als kikker over diepe afgronden en scherpe spikes te huppelen. Dit zijn de momenten waarop ik vloeiend heen en weer schakel tussen Hiro's papieren vouwen om me een weg te vechten door de wondere wereld waarin «Hirogami» schittert.
Deze staan in schril contrast met de momenten waarop het isometrische perspectief me wanhopig maakt of de besturing gewoon onnauwkeurig en oneerlijk aanvoelt.
Eenvoudig verhaal
In de 3D-actieplatformgame «Hirogami» bestuur ik de held Hiro in een isometrisch perspectief door een op origami geïnspireerde wereld. Hij is een origamimeester en kan zichzelf in dieren vouwen. Of beter gezegd: kon. Aan het begin van het spel bedreigen digitale indringers de wereldorde en Hiro verliest daardoor zijn vaardigheden. Hij gaat op pad om het kwaad te bestrijden en krijgt geleidelijk zijn vouwvaardigheden terug.
In termen van verhaal blaast «Hirogami» me niet omver. Het spel vertelt een klassiek verhaal over goed versus kwaad of traditie versus technologie. De paar «vouwende» mensen naast Hiro zijn clichés en saai. Eén personage wordt in de loop van het verhaal zelfs vergeten. De vouwende dieren daarentegen zorgen voor een beetje humor en een paar glimlachjes, en ik hou van hun maniertjes. Ik vond vooral de ietwat maffe kikker Bingley leuk, die alleen maar aan eten denkt.
Klassieke platformgame
In het begin dacht ik dat de vouwkranen geen functie hadden. Later in het spel realiseerde ik me dat ze dat wel deden: ze worden beschouwd als een soort sleutel tot de levels. Om latere levels te kunnen spelen, moet ik een bepaald aantal vouwkranen hebben verzameld. Ik word dus eigenlijk gedwongen om terug te duiken in bepaalde levels. Deze dwang stoort me.
Ik kan ook praten met NPC's op de wereldkaart. Met Ruz Pappy - zoiets als de dorpsoudste - kan ik ornamenten maken op basis van ontwerpen die ik vind. Deze geven me voordelen in het spel, zoals meer gezondheidspunten in de vorm van hartjes. Ik moet Pappy echter betalen met papier, dat ik tijdens het spel verzamel.
Geniale presentatie
Waar «Hirogami» schittert is de presentatie. Of het nu een berglandschap, rivier of vulkaan is, de gevouwen papierachtige omgeving ziet er fenomenaal uit. Ik kan geen genoeg krijgen van de bomen, bloemen en paddenstoelen. Ik heb het gevoel dat ik in een oude PS1-platformgame met vooraf gerenderde achtergronden zit.
Ik vind de muziek ook erg goed. De geluiden hebben een Japans tintje, ook al wordt «Hirogami» ontwikkeld door een team van Bandai Namco Singapore. Het is in ieder geval een prachtige aanvulling op de omgeving zonder te opdringerig te zijn. Hier is een audiofragment uit een andere trailer:
Deels frustrerende gameplay
Maar dat is nog niet alles: door de afstand van de camera kan ik niet altijd precies zien waar ik spring. Als vouwkikker moet ik meerdere keren spikes ontwijken op draaiende platforms. De schaduw op de grond helpt me meestal om te herkennen waar ik ben. Dit is echter erg moeilijk als de camera ver weg staat.
Succesvol gevechtssysteem
Ik vind het gevechtssysteem beter. Als Hiro kan ik mijn tegenstanders aanvallen met een waaier en springen. Als gordeldier kan ik mijn vijanden beschadigen door tegen ze aan te rollen. Met de vouwkikker kan ik op vijanden spugen en ze vertragen of ze bespringen tijdens de sprong. De Gorilla Fold daarentegen deelt krachtige klappen uit. Ik kan al deze gevechtsvaardigheden ook gebruiken om obstakels te verwijderen of te ontwijken.
«Hirogami» is vanaf 3 september verkrijgbaar voor PS5 en PC. Ik heb de pc-versie getest, die ik van Kakehashi Games heb gekregen.
Conclusie
De afwerking ontbreekt
Het verkennen van de prachtige origami-wereld van "Hirogami" met Hiro's vouwkunsten is vooral leuk. Het voelt geweldig om naadloos over te schakelen van gordeldier naar gorilla en de vijanden in elkaar te slaan. Als kikker met zijn gigantische hops kan ik zelfs de hoogste delen van een level gemakkelijk verkennen.
Helaas gooiden het isometrische perspectief en de onnauwkeurige besturing regelmatig roet in het eten. Ook ben ik verschillende bugs tegengekomen. Ik hoop dat de ontwikkelaars deze problemen voor de lancering onder controle krijgen of in ieder geval daarna aanpakken.
Op zijn best is "Hirogami" een geweldige platformgame die indruk maakt met zijn origami-visuals en -mechanica. Maar soms is het een (te) frustrerende ervaring. Dat is jammer - zonder deze beperking zou ik het spel vier van de vijf sterren hebben gegeven.
Pro
- Prachtige wereld in origamistijl
- Fundamenteel succesvolle platformgame
- Geweldige gameplay-ideeën met vouwen
Contra
- onnauwkeurige controle
- Isometrische camera niet altijd optimaal
- Bugs in mijn review build
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
Review
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonen
