
Achtergrond
Coca-Cola Orange Cream: veel ophef over ... kleine sinaasappel
van Patrick Vogt

Vruchtensappen in blik vind je vooral in Azië of in Aziatische winkels. We hebben onlangs een selectie sappen aan ons assortiment toegevoegd. We hebben ze geproefd.
Zure sinaasappelsap uit een Tetrapack is een van mijn jeugdtrauma's. Op een zondagochtend kreeg ik buikgriep toen ik net twee glazen van dit verdunde concentraat op had. Of het sap verantwoordelijk was voor mijn gezondheidstoestand is tot op de dag van vandaag onduidelijk, maar ik heb het nooit meer gedronken.
Gelukkig heb ik nooit problemen gehad met versgeperst vruchtensap en ook de sappen uit de koelvitrine verdraag ik goed. Ze zijn sinds de millenniumwisseling overal verkrijgbaar. Vruchtensappen in blik lijken me een stap terug naar het stenen tijdperk van drankverpakkingen.
Onder het label «Tropi» brengt het Vietnamese bedrijf Tan Do verschillende ingeblikte vruchtensappen op de markt, die we sinds kort in de sale hebben. Deze zes smaken hebben we als team getest voor de lunchpauze.
De test in de koffiehoek zou niet aan de hoogste sensorische normen voldoen, het ruikt een beetje te veel naar broccoli die in de magnetron is opgewarmd.

Het enige drankje in de test zonder toevoegingen. We zijn het er allemaal over eens dat het een intense kokossmaak heeft en zoet smaakt. Te zoet voor sommigen. De aanvankelijk zeer strenge score van drie uit vijf werd in de loop van de test gecorrigeerd naar drieënhalf. Iedereen die van zoet kokoswater houdt, zal dit lekker vinden.
Dit is waar de meningen voor het eerst verschillen. Zichtbare en voelbare stukjes aloë vera drijven in het drankje. Terwijl ik het heb over «snotjes», is Patrick enthousiast over de slijmerige consistentie. Steffi vindt een chemische druivensmaak die ze kent van de Braziliaanse «Fanta Uva». En het heeft inderdaad een druivensmaak. Een duidelijke beoordeling is niet mogelijk, er waren scores tussen 1 en 5.

Deze ananasdrank heeft geen kunstmatige smaakstoffen, maar wel toegevoegde suiker. Het ruikt nog een beetje chemisch als je het opent. Na de eerste slok verdwijnt de irritante smaak. «Ik proef duidelijk de ananas», zegt Lorenz. Ondanks de toegevoegde suiker is het sap niet te zoet. Vier uit vijf is het unanieme oordeel.
Ik ben dol op passievrucht! De vrucht, die eigenlijk een bes is, komt hier echt tot zijn recht. Het drankje smaakt natuurlijk, ook al zou het wat meer zuur kunnen gebruiken. Iemand zou zelfs willen dat er koolzuur in zat, wat ik kan begrijpen. Ook hier een stevige vier van de vijf sterren.
Een vrucht waar je van houdt of die je haat. En zo is het ook met dit drankje. Steffi vindt dat het smaakt alsof je water uit een blikje lychee drinkt en vindt dat de best mogelijke manier. Het sap doet mij te veel denken aan rozenwater. De meesten van ons vinden de smaak te zoet. Drie van de vijf sterren.
Dit is het romigste sap van alle geproefde blikjes. De mangosmaak is vrij subtiel en doet ons in de afdronk zelfs denken aan kokosnoot. Wij van de jury zijn blij dat er geen kunstmatige smaakstoffen in zitten. Mango is iets te zoet voor mij, maar ik ben vrij alleen in deze mening. Vier van de vijf sterren tot besluit.

Tot slot hebben we de sappen gemengd en creaties als Piña Colada (ananas-kokos) of Multivitamine (alles samen) tevoorschijn getoverd. Deze sappen zouden ook heel goed kunnen werken als mixdrank voor cocktails. In de praktijk was dit moeilijk te realiseren om 11.00 uur.
Toen ik ruim 15 jaar geleden het familienest invloog, moest ik plotseling voor mezelf koken. Maar het duurde niet lang of deze noodzaak werd een deugd. Vandaag de dag is het rammelen met die potten en pannen een fundamenteel onderdeel van mijn leven. Ik ben een echte foodie en verslind alles, van junkfood tot met sterren bekroonde gerechten. Letterlijk. Ik eet veel te snel.
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen