Review

"Secret Invasion": Marvel neemt zichzelf weer serieus

14/6/2023

Vertaling: machinaal vertaald

Marvel vertelt zelden volwassen verhalen met sterke personages. Maar de eerste twee afleveringen van "Secret Invasion" zijn anders: stoer, duister en vol intriges en verraad - een gedurfde, frisse wind in het Marvel-universum.

Eén ding eerst: er staan geen spoilers in deze recensie. Je leest alleen informatie die bekend is uit de trailers die al zijn uitgebracht.

Twee afleveringen van "Secret Invasion". Meer heeft Disney me niet gegeven. En toch vind ik het moeilijk om uit deze twee veelbelovende afleveringen geen conclusies te trekken over de overige vier. Ik ga het "Andor-from-Star-Wars" predikaat niet uitpakken. Maar dit begin - het is verdomd goed.

Dat komt door de duistere stijl en het serieuze verhaal. Het is boeiend, karaktergericht en bijna onvoorspelbaar. Het feit dat de serie slechts losjes het comic event "Secret Invasion" uit 2007 volgt - op zijn best - deert me geen seconde. Daarvoor is het alternatief te goed. Te volwassen. Te up-to-date.

Misschien zelfs een game changer voor het onlangs gestruikelde Marvel Cinematic Universe.

Dit is waar "Secret Invasion"

over gaat
Eoit leefden de reptielachtige Skrulls op hun thuisplaneet Skrullos. Maar toen het Kree Rijk eiste dat hun wereld werd onderworpen aan de Kree heerschappij, verzetten de trotse Skrulls zich - en betaalden de prijs met de vernietiging van hun thuiswereld. Slechts een handjevol overleefde de genocide.

Toen ze 30 jaar geleden op aarde strandden, raakten ze bevriend met Nick Fury (Samuel L. Jackson). Fury beloofde hen te helpen een nieuwe thuisplaneet te vinden als ze in ruil daarvoor niet op zouden vallen. Sindsdien werken ze samen. Vreedzaam. Tenzij... Wat als de Skrulls in het geheim achter de Aarde aanzitten? Wie zegt dat er maar een handjevol overleefden? Wat als het er honderden zijn? Duizenden?

Miljoenen?!

Niemand kan het weten. Zelfs Nick Fury niet. Want de Skrulls kunnen hun gedaanteverwisselingen al tientallen jaren gebruiken om de Aarde te infiltreren. Om op te gaan in de bevolking. Mensen, zelfs superhelden, die we ons hele leven hebben vertrouwd, kunnen in feite allang zijn vervangen door dubbelgangers. Ons in slaap sussen. Ons in slaap sussen met een vals gevoel van veiligheid. En dan, wanneer we het het minst verwachten, zouden ze eindelijk hun lang geplande plan kunnen realiseren: de geheime invasie van de aarde.

Van "Mr Robot" naar "Geheime invasie"

Nee, "Secret Invasion" voelt nooit aan als typische Marvel popcorn cinema. Te beginnen met de donkere, constant paranoïde sfeer en de slimme camerahoeken. Dan is er nog de zogenaamde "koude opening" - een stijlmiddel waarbij kijkers zonder enige introductie direct in de actie van een serie worden gegooid. Dit gebeurt eigenlijk nooit bij Marvel.

"Stel je een wereld voor waarin je geen enkele informatie kunt vertrouwen," zegt een personage meteen aan het begin. "Niet bijzonder moeilijk, toch?"

Ik krijg rillingen over mijn rug. "Secret Invasion" maakt vanaf het begin duidelijk dat de serie ook bedoeld is als commentaar op de informatiemaatschappij. Als een wake-up call. Want de wereld waarin de media het ene zeggen, het internet iets heel anders, en de instellingen die we vertrouwen zonder aarzelen liegen als het hun agenda uitkomt - dit is geen fictie meer.

Wie kunnen we nog vertrouwen? Wie is er niet al vervangen door een Skrull?
Bron: Disney / Marvel Studios

Waar komt deze nieuwe volwassenheid van Marvel vandaan? Waarschijnlijk van showrunner Kyle Bradstreet. Bradstreet is niet langer een onbekende. Niet sinds zijn ongelooflijke werk uit 2015 - "Mr Robot". Toen al hield de Amerikaanse auteur ons geboeid voor onze tv-schermen met een intelligent verhaal over corrupte systemen en misplaatste informatietechnologieën. In het middelpunt van het verhaal stond een mentaal instabiele hacker: fantastisch gespeeld door een nog onbekende Rami Malek.

Vandaag, in "Secret Invasion", kopieert Bradstreet zichzelf op het randje van schaamteloosheid door een soortgelijke premisse te nemen als "Mr Robot", maar zijn hoofdpersoon te vervangen door de gebroken Nick Fury en het corrupte systeem te vervangen door de infiltrerende Skrulls. Voilà: De verrassend sterk politiek georiënteerde thriller vol onvoorspelbare wendingen is af, die op de een of andere manier toch een beetje aanvoelt als Marvel. Heel op afstand dus.

De nieuwe Nick Fury

Ik ben ook enthousiast over de serie omdat het jaren geleden is - negen om precies te zijn - dat het Marvel-universum een vergelijkbaar sterk verhaal vertelde met "Captain America: The Winter Soldier". In feite zijn de vibes vaak hetzelfde. Grimmig, koud en somber. Vooral omdat "Secret Invasion" niets geeft om het vaak absurde multiversum gedoe van de andere films. In plaats daarvan richt de serie zich op de personages. Op Nick Fury in het bijzonder. Dat is goed nieuws, vrienden.

Nick Fury werd eerder gezien als een onaantastbaar fort van vastberadenheid in het Marvel-universum. Als een instituut. Mystery man, mentor en stille held. Dat is nu voorbij. Fury is gebroken. Zijn strijd tegen Thanos heeft hem zijn grenzen laten zien. En terwijl de mensen op Aarde nog steeds proberen het trauma te boven te komen dat de Mad Titan heeft veroorzaakt, heeft Fury zich teruggetrokken in de ruimte. Naar S.A.B.E.R., waar hij naar verluidt heeft gewerkt aan een planetair verdedigingssysteem.

En waar hij wilde ontsnappen aan zijn demonen.

Nick Fury (Samuel L. Jackson) bevindt zich in een doelcrisis.
Bron: Disney / Marvel Studios

Op aarde komen de gebeurtenissen echter tot een hoogtepunt met verrassend grafisch geweld voor Marvel-standaarden, dat maar net binnen een FSK 12-leeftijdsclassificatie zou moeten vallen. En Fury is nodig. Gebroken of niet. Fury is tenslotte Fury. Acteur Samuel L. Jackson weet met gemak de verscheurdheid van zijn personage over te brengen, die aan de ene kant moe is van het dienen, maar het aan de andere kant niet kan laten om te helpen als hij nodig is.

En net als ik denk dat ik alles heb gezien, pakt Samuel L. Jackson zijn iconische Jules uit "Pulp Fiction" uit tijdens een ondervragingsscène - compleet met speels sadisme. Nick komt tenslotte uit de spionagewereld. Lang voordat de "Avengers" werden opgericht, voerde hij al geheime operaties uit die moreel twijfelachtig waren, maar de wereld bij elkaar hielden. Geen twijfel mogelijk: deze Nick Fury is anders dan degene die we kennen uit de "Avengers" films. Dat is een goede zaak. Niets zou saaier zijn dan van een bijpersonage de hoofdpersoon van zijn serie te maken zonder dat we nieuwe kanten van hem kunnen leren kennen.

Daar draait het tenslotte allemaal om: personages. Over hun motivaties. Hopen. En afgronden. Het zijn nooit de dingen die gebeuren die de plot voortstuwen, zoals meestal het geval is bij Marvel. Het zijn de personages die gedwongen worden hun onderlinge relaties in twijfel te trekken in een klimaat van constante paranoia. Bijvoorbeeld die tussen Nick Fury en Talos (Ben Mendelsohn), vrienden maar met geheimen. Ze worden voortdurend gedwongen om beslissingen te nemen. Beslissingen die niet meer teruggedraaid kunnen worden. Het jongere publiek, dat gewoon hunkert naar oppervlakkig vermaak en actie, kan zich hierdoor beledigd voelen. Het oudere, meer volwassen publiek niet. Want voor het eerst voelt Marvel zich echt volwassen.

Conclusie: In de schaduw van verraad

"Wat het MCU mist is een goed doordachte richting," schreef ik een paar maanden geleden, "een concept dat zich meer richt op kwaliteit dan op kwantiteit. Eén waarin de personages, niet het merk, centraal staan in de verhalen. En vooral, eentje die niet vertrouwt op de goedkope humor waar alleen kinderen om lachen als ze op zaterdagochtend naar Disney Channel kijken."

En verder:

"Dus wat Marvel nodig heeft, is wat het onlangs nodig had voor 'Andor' in het Star Wars-universum: moed. Moed om een volwassen verhaal te vertellen. Eén met echte impact en gevolgen. En geschreven op een manier die de intelligentie van de gemiddelde kijker niet beledigt."

Ik wil de dag voor de avond niet bederven, maar...
Bron: Disney / Marvel Studios

Ik heb blijkbaar geestverwanten bij Marvel die er net zo over denken. In de eerste twee afleveringen neemt "Secret Invasion" alles ter harte wat ik destijds bekritiseerde. Want "Secret Invasion" is precies dat: een volwassen, karaktergericht verhaal met echte gevolgen.

Wat valt er nog meer te zeggen?

"Secret Invasion" begint op 21 juni op Disney+ met de eerste aflevering. Daarna volgt één aflevering per week. Er staan zes afleveringen van elk ongeveer 1 uur gepland.

Coverfoto: Disney / Marvel Studios

66 mensen vinden dit artikel leuk

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Ik schrijf over technologie alsof het cinema is – en over films alsof ze echt zijn. Tussen bits en blockbusters zoek ik naar de verhalen die gevoelens oproepen, niet alleen klikken. En ja – soms luister ik naar filmmuziek harder dan goed voor me is.

Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen