Producttest
Samsung Odyssey OLED G9: een kanjer van een gamingmonitor
van Samuel Buchmann
Te veel voor mij: Samsung's Odyssey Ark monster monitor in test
9/11/2022
De Odyssey Ark is de grootste gaming monitor van Samsung. Met zijn 55 inch en een kromming van 1000R voelt het als virtual reality zonder bril. Het is indrukwekkend, maar niet voor mij op de lange termijn.
Met het 55-inch Odyssey Ark gebogen scherm heeft Samsung een monster geschapen. Ik wilde het een paar weken op mijn bureau zetten, maar na twee dagen gaf ik het op. Het scherm is eenvoudigweg te groot voor mij. Samsung noemt het "immersief". Dat is waar en het is een ervaring in spellen. Mijn probleem: ik wil niet de hele tijd omringd zijn door een beeldscherm.
Ontwerp: Hopelijk houdt de tafel stand
De 55 inch ziet er helemaal niet uit op een bureau. De Ark is even groot als mijn OLED-tv in de woonkamer en meer dan twee keer zo zwaar: het beest weegt 41,5 kilogram. Het zware gewicht zit niet alleen in het display, maar ook in de enorme standaard van massief staal. Dit is het contragewicht voor het scherm en zorgt voor stabiliteit. Je hebt hiervoor een stabiele tafel nodig. Probeer niet eens in je eentje de Ark op te zetten, dan breek je in het beste geval je rug.
Wat de Ark onderscheidt van een TV: zijn agressieve bocht van 1000R. Dit getal betekent dat de kromme een deel van een cirkel beschrijft met een straal van 1000 mm. Dat is behoorlijk rond. Samsung specificeert "minstens 80 cm" als de optimale afstand. Je tafel moet dus niet alleen stabiel genoeg zijn, maar ook diep genoeg. Zelfs op een afstand van een meter neemt de Ark nog het hele gezichtsveld in beslag.
De materialen zijn in orde, de afwerking ook, alles voelt goed aan - in overeenstemming met de prijs. De randen zijn mooi dun. Zoals bij sommige van zijn tv's lost Samsung het kabelbeheer elegant op met de One-Connect-Box: de box bundelt alle ingangen en zelfs de stroom, en er loopt slechts een enkele kabel naar het scherm.
De materialen zijn prima en ook de afwerking voelt goed aan.
Beeldkwaliteit: zeer goed
De Ark is de eerste 4K monitor waarbij ik graag een hogere resolutie zou zien: de 55 inch is ongeveer zo groot als vier 27 inch schermen naast en op elkaar. De pixeldichtheid van 80 pixels per inch (ppi) is dus vergelijkbaar met die van een 27-incher met FullHD-resolutie - en oogt dus niet eigentijds op een afstand van een meter. Ter vergelijking: een 32-inch met 4K-resolutie heeft 137 ppi, terwijl een huidige MacBook Pro 254 ppi heeft.
Gamen: een belevenis, maar vermoeiend
In avonturenspellen, simulaties en rollenspellen vind ik het effect geweldig, in strategiespellen hou ik ook van het enorme oppervlak. In snelle racespellen is het me te veel en in shooters heb ik gewoon geen overzicht: met mijn ogen naar links en rechts kijken is niet genoeg om tegenstanders aan de rand van het scherm te zien. Ik moet mijn hoofd omdraaien. Dat is op den duur vermoeiend.
Kantoormodus: Ik geef me over
Een mogelijke oplossing zou zijn om het beeldformaat digitaal te veranderen of kleiner te maken. Ik kan dat doen met de zogenaamde Ark Dial, een gigantische afstandsbediening. Er kunnen verschillende beeldverhoudingen worden ingesteld en de grootte van het scherm kan traploos worden geschaald. Zo kan ik een normale breedbeeldwerkruimte simuleren, maar de rest van de Ark blijft toch een zwart - of optioneel gekleurd - gat dat mijn hele gezichtsveld in beslag neemt.
Voor twee dagen dwing ik mezelf te werken aan de Odyssey Ark. Dan moet ik capituleren. Naast het zwarte gat effect is ook de pixeldichtheid hiervoor verantwoordelijk. Het is voor mij op deze afstand te laag, vooral voor teksttoepassingen.
Cockpitmodus: help
Ik vind de verticale "cockpitmodus" gewoonweg belachelijk. Ik kan de Odyssey Ark 90 graden draaien, met als resultaat een verticaal gebogen absurditeit. Had ik het al eerder over een ergonomische nachtmerrie? Dan is de cockpitstand een ergonomische hel. De Ark in dit formaat past immers perfect in het tijdperk van TikTok, Youtube shorts en Instagram reels. Help.
Conclusie: meer vitrine dan praktijk
Samuel Buchmann
Senior Editor
Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.chMijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.
