
Achtergrond
"Helldivers 2" is een apocalyptisch actiespektakel
van Philipp Rüegg

Fabrikant van pc-onderdelen Be Quiet in Glinde, Noord-Duitsland, produceert pc-behuizingen die al lang meer zijn dan eenvoudige metalen dozen. Een bezoek geeft inzicht in de complexe ontwikkeling van moderne computerkasten - van idee tot eindproduct.
De reis naar Glinde bij Hamburg voert me door een onopvallende industriële straat. Hier, slechts een paar kilometer ten oosten van de Hanzestad, heeft Be Quiet - «be quiet!» in zijn eigen spelling - zijn hoofdkantoor. Ik ben hier om een kijkje te nemen achter de schermen van de ontwikkeling van behuizingen - met Marco Marquardt, hoofd van de Business Unit voor PC-behuizingen.
«Het begint allemaal met een marktanalyse», vertelt Marco als ik hem vraag naar de eerste stappen in de ontwikkeling van nieuwe pc-kasten. «We moeten weten wat de markt te bieden heeft en welke vraag er is.» Zodra dit duidelijk is, gaan we verder met de ontwerpfase. Hij noemt de Light Base, de showcase pc-behuizing van Be Quiet, als voorbeeld.
De basisvorm met glazen fronten stond van tevoren vast, maar verder hadden we de vrije hand. In totaal zijn er 25 ontwerpen gemaakt tijdens de ontwerpfase.
Het team gebruikt dit eerste fysieke model om prestatie- en compatibiliteitstests uit te voeren. Vaak ontdekken ze problemen: De ruimte voor een waterkoelsysteem is te klein, een kabel past niet door de bedoelde opening. Elke kleine ontwerpbeslissing heeft invloed op de prestaties, compatibiliteit en bediening van het product.
Als een prototype voldoet aan de eisen van Marco en zijn team, volgt de toolingfase - 90 dagen waarin de tools worden gemaakt voor massaproductie. «Meestal doorlopen we twee tot drie stadia voor het maken van de gereedschappen. Uiteindelijk moet alles perfect passen».
De ontwikkelingstijd varieert sterk. «Als we snel zijn, duurt het negen maanden van het idee tot het eindproduct. Voor complexere behuizingen zoals de Dark Base 901 duurde het ongeveer 15 maanden.» Hoewel de marge relatief groot is, had ik niet verwacht dat het zo snel zou gaan.
Vroeger kon de grafische kaart zonder problemen worden geïnstalleerd in de sleuf aan de achterkant van de behuizing. Tegenwoordig moeten we nadenken over de beste manier om houders voor grafische kaarten te plaatsen.
Ik vind het bijzonder fascinerend dat zelfs verschillende materialen problemen kunnen veroorzaken. «Bij een witte behuizing gedraagt het plastic zich anders dan het metaal», legt Marco uit. «We moeten ervoor zorgen dat we niet eindigen met twee verschillende tinten wit.»
Maar het zijn niet alleen technische uitdagingen waar Marco en zijn team voor staan. «Ik ben erg enthousiast en wil veel functies inbouwen», geeft hij toe. «Maar ik moet vaak inschatten of dit de prijs voor klanten niet te veel verhoogt.»
Dit evenwicht tussen innovatie en kosteneffectiviteit loopt door het hele ontwikkelingsproces. «Als een behuizing maximaal 80 euro mag kosten, moeten we afwegen Welke functies zijn het belangrijkst voor klanten in dit segment?»
De frontpanelen zijn bijzonder complex. «We hebben één behuizing geteld - het frontpaneel bestond uit 18 verschillende afzonderlijke onderdelen», zegt Marco.
Tijdens ons gesprek wordt duidelijk hoezeer pc-behuizingen de afgelopen jaren zijn veranderd. «RGB-verlichting was vroeger ondenkbaar voor ons», zegt Marco. «We wilden specialisten blijven in stille producten met sterke prestaties. Maar de markt en de eisen van klanten hebben zich sterk in deze richting ontwikkeld.» Daarom biedt Be Quiet nu ook cases met verlichtingseffecten.
Het belang van cases is de afgelopen 20 jaar fundamenteel veranderd. «Als we kijken naar oude pc-behuizingen, die gewoon grijze dozen waren die vergeelden en onder het bureau stonden, dan zijn ze tegenwoordig het podium voor de componenten en nemen ze een heel bijzondere plaats in de gamingopstelling in », legt Marco uit.
Gamers zetten ze vooral op hun bureau. Pc-behuizingen zijn tegenwoordig vaak designstukken die zichtbaar moeten zijn.
Deze emotionele component wordt weerspiegeld in de huidige trends: het showcase segment groeit voortdurend en tegelijkertijd worden de cases kleiner.
Marco leidt me door het testlab - een ruimte vol meetapparatuur, prototypes van behuizingen en, interessant, producten van concurrenten. «We moeten kijken wat de concurrenten doen», legt hij onomwonden uit.
De tests zijn uitgebreid: thermische tests met hittedummy's of echte componenten, geluidsmetingen, belastbaarheidstests voor het materiaal van de behuizing. «We voeren valproeven uit waarbij de verpakte behuizing van een meter hoogte op een willekeurige hoek moet kunnen vallen».
Soms leiden testen tot verrassende bevindingen, zoals bij de luchtstroom: «Bij de Pure Base 500DX wilden we oorspronkelijk twee ventilatoren aan de voorkant en één aan de achterkant installeren», meldt Marco. «Tijdens het testen realiseerden we ons echter dat het beter was om een van de ventilatoren aan de voorkant bovenaan te plaatsen.» Dergelijke optimalisaties zijn direct in de uiteindelijke configuratie verwerkt.
Op de vraag over hout als materiaal voor behuizingen is Marco voorzichtig:
Sommige concurrenten gebruiken nu hout. Maar zolang we er geen zinvolle aanpassing voor hebben, doen we het niet.
Aan het eind van ons gesprek vraag ik Marco naar regionale verschillen. «In Azië is 'more is more' - meer versiering en pracht, wat in Europa niet zo populair is», legt hij uit. «In de VS gaat de trend meer in de richting van mini-ITX, wat in Duitsland nog niet zo populair is.» Be Quiet kan met zijn productassortiment aan de meeste eisen voldoen.
Voordat ik het kantoor van Be Quiet verlaat, bekijk ik nog een keer de verschillende cases in het kantoor van Marco. Wat op het eerste gezicht eenvoudige metalen dozen lijken, blijken uiterst complexe technische oplossingen te zijn. Maanden van nauwgezet plannen, ontelbare testen en constante optimalisaties liggen tussen het eerste idee en het eindproduct.
Marco en zijn kleine team slagen erin om met passie en aandacht voor detail echte designstukken te maken van staal en glas. Behuizingen die niet langer verborgen zijn onder het bureau, maar er trots op staan. De transformatie van grijze doos naar emotioneel middelpunt is nu compleet. Maar de ontwikkeling is nog lang niet voltooid - en Marco zit er middenin.
Technologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonenMarco laat me eerst zijn kantoor zien. Er staan hier verschillende pc-koffers. Sommige herken ik van testen, andere zijn helemaal nieuw voor me. «Deze hier», zegt Marco en wijst naar een van de kleinere cases, «is een one-off.» De kast is nooit in serieproductie gekomen. Ik wil van Marco weten of het tragisch is als zoiets gebeurt. «Nee. We realiseren ons liever in een vroeg stadium dat een zaak niet succesvol zal zijn dan dat we hem in serie produceren en dat hij dan niet verkoopt. Ik zie het niet als een tegenslag, maar als leren en verbeteren.»

Marco legt me uit dat het proces niet alleen creatieve ideeën vereist, maar ook gevoel voor haalbaarheid. «We schetsen, maken 3D-modellen en bouwen dan een handgemaakt monster. Elke plaat metaal wordt met de hand gevouwen en gebogen - net als een prototype voor een auto.» Mock-ups zoals deze zijn cruciaal om potentiële problemen in een vroeg stadium te identificeren en aanpassingen te maken voordat de dure mallen worden gemaakt voor massaproductie. Maar zelfs zo'n mockup is niet goedkoop: hij kan wel 10.000 US dollar kosten.

Wat me verbaast is dat Marco's team uit slechts vier mensen bestaat. Iemand voor leveranciersondersteuning, een werktuigbouwkundig ingenieur, een projectmanager en iemand die alleen de producten test. Dit kleine team is verantwoordelijk voor het hele Be Quiet case portfolio en ontwikkelt twee tot drie nieuwe projecten per jaar. En dat zijn niet alleen koffers: «Het kunnen ook nieuwe kabels of frontpanelen zijn», voegt Marco toe. «Onze stijgkabel heeft bijvoorbeeld een speciale schuimvoet die precies past bij onze PSU shrouds en die de grafische kaart ondersteunt als deze verticaal wordt gemonteerd.» Details zoals deze laten zien hoe goed doordacht het werk hier is - zelfs voor ogenschijnlijk kleine projecten.

De grootste uitdaging bij het ontwikkelen van een behuizing is dat de behuizing zich moet aanpassen aan de componenten. Of zoals Marco het zegt: «'Een waterkoelsysteem, luchtkoelsysteem of voedingseenheid houdt geen rekening met ons - wij moeten overal rekening mee houden.» Als een fabrikant zijn ventilatoren bijvoorbeeld vijf millimeter dikker maakt, past het stoffilter opeens niet meer en daar moet rekening mee worden gehouden. En grafische kaarten zijn in een paar jaar tijd gegroeid van twee naar vier sleuven dik.

Marco kijkt meestal niet ver in de toekomst als het gaat om pc-koffers, omdat ze zich moeten aanpassen aan de componenten en de ontwikkelingstijd relatief kort is. Hij houdt echter wel in de gaten wat er nieuw is en past zich daaraan aan. «We hebben nu trends zoals de backside connector moederborden van MSI, Gigabyte of Asus in bepaalde cases geïmplementeerd. We houden echter in de gaten of dit echt aanslaat.» Hij houdt zich ook bezig met andere vragen: Zullen er meer mini-ITX systemen komen? Komt er een nieuwe mining boom aan? Gaan meer mensen thuisservers bouwen?