
Gids
Producten voor een kerst met minder stress
van Stephan Lamprecht

In plaats van vanillecakejes bak ik deze kerst tonijnkaterkoekjes. Ze zijn veel eenvoudiger, maar ze ruiken verschrikkelijk. Ik vraag me af of dat mijn katten Jasper en Joy zal overtuigen?
«Eindelijk een koekje naar mijn smaak», denk ik, als ik stuit op een online recept voor kattenkoekjes. De korte ingrediëntenlijst en de eenvoudige bereiding zijn echt iets voor mij. Want bakken is echt niet mijn specialiteit.
Maar 140 gram olievrije tonijn, 120 gram haver-, aardappel- of rijstmeel, een ei, een eetlepel zonnebloemolie en twee eetlepels water om te mengen, rollen en bakken - dat moet me lukken. En als ik kijk naar de ingrediënten van andere kattensnacks in onze winkel, klinkt het zelfs heel gezond.

De eerste uitdaging begint al in de supermarkt: nergens haver-, aardappel- of rijstmeel te vinden. Pas in de derde winkel vind ik rijstmeel - en kan ik eindelijk aan de slag.
Eerst meng ik de tonijn, het ei en de zonnebloemolie. Mijn kokhalsreflex treedt een paar keer op: de tonijn stinkt verschrikkelijk! En het helpt niet dat geplette visdeeltjes op me af spatten. Jasper de kat daarentegen denkt dat hij in een olfactorisch land van melk en honing is sinds ik het blik vis heb geopend. Terwijl ik het rijstmeel en water erbij giet en het beslag gelijkmatig kneed, miauwt hij in mijn oren. Joy slaapt in de kamer ernaast en merkt er niets van.

Slowly but surely, things are coming together. Ik rol het deeg in kleine balletjes en leg ze op de bakplaat. De laatste, grote lap deeg kneed ik tot een kattenpoot.

Nu gaat het 15 minuten in de oven op 180 graden - onder het toeziend oog van Jasper.

Na een paar minuten, als ik voorzichtig aan de ovendeur snuffel, ben ik verbaasd: de koekjes stinken niet meer. Integendeel. Ik zou bijna zeggen dat ze heerlijk ruiken. Als ze een lichtbruine kleur krijgen, haal ik ze uit de oven en laat ze afgedekt op het balkon afkoelen. Wat me meteen opvalt: De koekjes zijn vrij hard. Er zal flink op gekauwd moeten worden - niet Joy's specialiteit met haar weinige tanden.

Na een paar minuten is het zover: ik haal de kattenkoekjes binnen en leg ze op twee platte borden waar Jasper en Joy nooit van mogen eten. Feestelijk servies, zeg maar. Joy lijkt niet onder de indruk van het servies of de koekjes. Ze geeft ze alleen een slaperige blik en verdwijnt weer. Terwijl Jasper na zijn koekje de hare pakt. Gelukkig wordt het lekkers alleen tussendoor gegeven. Anders eet de veelvraat zich een flinke feestbuik.
Mijn conclusie: kattenkoekjes zijn een kwestie van smaak. Misschien zijn mijn bakkunsten gewoon onder de grond. Volgende kerst vervang ik de tonijn door kip of laat ik de ballen iets minder lang in de oven. Of ik gebruik gewoon kalkoen en ei, zoals hier. Dan vindt Joy ze misschien ook lekkerder. Met dit in gedachten: Joy to the World!
* Overigens: Je kunt de koekjes in een luchtdichte verpakking ongeveer een week in de koelkast bewaren.
Heb jij iets gebakken of gekookt voor je katten? Vertel het ons in een reactie.
Ik hou van alles met vier poten of wortels - vooral van mijn asielkatten Jasper en Joy en mijn verzameling vetplanten. Mijn favoriete bezigheden zijn rondsnuffelen met politiehonden en kattencoiffeurs op reportages of gevoelige verhalen laten opbloeien in tuinbrocki's en Japanse tuinen.
Praktische oplossingen voor alledaagse vragen over technologie, huishoudelijke trucjes en nog veel meer.
Alles tonen