Welk samoerai-spel is het beste?

Domagoj Belancic

21/3/2025

Vertaling: machinaal vertaald

Assassin's Creed Shadows' brengt de sluipmoordenaarsserie eindelijk naar het feodale Japan. Maar hoe verhoudt het samurai-avontuur zich tot soortgelijke games?

Samurai-fans hebben momenteel alle reden om blij te zijn. Er zijn de afgelopen jaren drie games van hoog kaliber uitgebracht die veel overeenkomsten vertonen: "Assassin's Creed Shadows" (Ubisoft, 2025), "Rise of the Ronin" (Koei Tecmo, 2024) en "Ghost of Tsushima" (Sucker Punch, 2020).

Alledrie de titels bieden grote, open spelgebieden in een historische Japanse setting. Er zijn ook veel parallellen in de gameplay met intense katana duels en stealth mechanics.

Ik heb de drie samoeraigames tegen elkaar afgezet in zes categorieën, die ik bijzonder belangrijk vind voor het genre: Vertelling, Presentatie, Open Wereld Ontwerp, Door de Spelwereld Bewegen, Battle Systeem en Stealth. Ik maak een ranglijst met punten voor elke categorie (1e plaats: 3 punten, 2e plaats: 2 punten, 3e plaats: 1 punt) en tel ze aan het eind bij elkaar op.

Welke titel gaat met de samoeraikroon aan de haal?

Categorie 1: Story

Het verhaal is over het geheel genomen ook te lang - het ontaardt in een verwarrend en nietszeggend allegaartje naarmate je langer speelt, zonder bijzondere hoogtepunten, noemenswaardige personages of spannende wendingen. Ik verlies het overzicht over mijn missie en begrijp steeds minder waarom ik bepaalde doelwitten moet vermoorden.

Interim conclusie: Het verhaal is maar in één spel overtuigend

Dankzij het eenvoudige verhaal is "Ghost of Tsushima" het meest overtuigend op dit gebied. Zowel "Assassin's Creed: Shadows" als "Rise of the Ronin" voelen overladen en onnodig ingewikkeld aan. Soms is minder meer.

Mijn ranglijst van verhalen:

1. "Ghost of Tsushima" (3 punten)
2. "Assassin's Creed: Shadows" (2 punten)
3. "Rise of the Ronin" (1 punt)

Categorie 2: Presentatie

"Rise of the Ronin" is over het algemeen geen mooi spel. Terwijl ik de slecht gedetailleerde spelwereld doorkruis, word ik vergezeld door modderige texturen en lelijke pop-in effecten. De personages zien er ook niet uit met hun houterige animaties. Desondanks vertraagt het spel vaak om onverklaarbare redenen. Er zijn af en toe een paar leuke momenten, maar die zijn meestal de uitzondering.

Hoewel "Ghost of Tsushima" al vijf jaar oud is, ziet het er nog steeds prachtig uit. In tegenstelling tot de andere twee spellen is Jins avontuur meer gestileerd en minder realistisch. Levendige kleuren en hoge contrasten zorgen ervoor dat de eilandwereld er soms cartoonachtig uitziet. Details in de verte zijn een nadeel - maar het spel loopt altijd soepel.

Interim conclusie: Eén titel schiet duidelijk tekort qua presentatie

Ubisoft's Samurai Epic verdient duidelijk de eerste plaats omdat het een nieuwe standaard zet voor het genre. "Ghost of Tsushima" zegeviert met gemak in de tweestrijd tegen het soms saaie visuele uiterlijk van "Rise of the Ronin".

Mijn presentatie ranglijst:

1. "Assassin's Creed: Shadows" (3 punten)
2. "Ghost of Tsushima" (2 punten)
3. "Rise of the Ronin" (1 punt)

Categorie 3: Open Wereld Ontwerp

De nevenactiviteiten en minigames zijn ook niet noemenswaardig en lijken lapmiddelen om de omvang van het spel te vergroten. Het is jammer dat een van de mooiste open spelwerelden aller tijden niet wat meer inhoud biedt. Naarmate het spel vordert, verwordt historisch Japan tot een levenloze en repetitieve achtergrond.

"Rise of the Ronin" maakt er geen geheim van dat de gameplay in wezen een eenvoudige open-wereld checklist is. De overzichtskaart is bezaaid met missies, minigames en locaties. De meeste activiteiten in de open spelwereld bestaan uit het bevrijden van dorpen of stadswijken van gemene bandieten. Deze missies verschillen nauwelijks van elkaar en ik heb geen enkele motivatie om alle bezette gebieden te bevrijden.

In tegenstelling tot "Shadows" en "Ronin" overdrijft "Ghost of Tsushima" niet met de hoeveelheid activiteiten. Natuurlijk zijn er ook veel bezette dorpen en Mongoolse kampen die ik moet ontruimen. Maar niet oneindig veel - daarvoor is het eiland Tsushima te compact.

Interim conclusie: Slechts één spel overtuigt met vernieuwingen in de open wereld

De veranderingen in de Ubisoft-formule zijn niet genoeg om de spelwereld in "Assassin's Creed: Shadows" spannend te maken. Het ontwerp van de open wereld van "Rise of the Ronin" is erg behoudend, maar werkt goed dankzij de knapperige activiteiten en kleinere spelwerelden. De onbetwiste leider is "Ghost of Tsushima" - alleen al vanwege de organische rondleiding door de eilandwereld.

Mijn open wereld ranglijst:

1. "Ghost of Tsushima" (3 punten)
2. "Opkomst van de Ronin" (2 punten)
3. "Assassin's Creed: Shadows" (1 punt)

Categorie 4: Door de spelwereld bewegen

Ik ben iets beperkter met de gespierde Yasuke. De reus kan niet echt goed klimmen en is vaak onhandig. Hoewel ik (bijna) altijd kan wisselen tussen de twee helden in de open spelwereld, gaat dit gepaard met vervelende laadtijden.

Interim conclusie: een close race en een watje

Ik zou eigenlijk "Rise of the Ronin" op de eerste plaats willen zien - ik ben gek op die stomme paraglider. Maar Naoe uit "Assassin's Creed: Shadows" is onverslaanbaar lenig met haar behendige shinobi-stijl. De grijphaak en het klimmen maken de spelwereld veel verticaler en spannender. Het watje Jin Sakai troost zich met recordbrekend snel reizen op de laatste plaats.

Mijn reisklassement:

1. "Assassin's Creed: Shadows" (3 punten)
2. "Rise of the Ronin" (2 punten)
3. "Ghost of Tsushima" (1 punt)

Categorie 5: Battle systeem

Er zijn ook secundaire wapens in de vorm van bogen, revolvers, geweren en zelfs vlammenwerpers. Het snel vrijspelen van nieuwe vaardigheden in de verschillende vaardigheidsbomen is leuk en nodigt uit tot experimenteren. De hoge moeilijkheidsgraad houdt me altijd scherp.

Wanneer het op de vaardigheidsbomen aankomt, is minder meer. Maar elke vaardigheid die je krijgt, voelt essentieel aan. Ik moet vooral de unieke katana-duels benadrukken die Jin uitvecht tegen geselecteerde tegenstanders. Twee zwaardvechters nemen het tegen elkaar op. Degene die zijn zwaard op het juiste moment trekt, wint het duel, de verliezer sterft door een aanval.

Interim conclusie: een groot arsenaal aan wapens is niet alles

Mijn ranglijst met gevechtssystemen:

1. "Ghost of Tsushima" (3 punten)
2. "Opkomst van de Ronin" (2 punten)
3. "Assassin's Creed: Shadows" (1 punt)

Categorie 6: Stealth-systeem

De reusachtige Yasuke is een van de grootste vijanden in het spel.

De reusachtige Yasuke kan nauwelijks sluipen. De samoerai doodt vijanden altijd luid en daarom is sluipen vaak geen optie. Ook hier stoort het me dat ik in een missie niet kan overschakelen op Naoe als ik me realiseer dat Yasuke's aanpak te bruut is.

Interim conclusie: Een samoerai schiet tekort in stealth

"Ghost of Tsushima" verdient de kroon met coole gadgets en een soepele overgang tussen actie en stealth. De tweede plaats, "Assassin's Creed Shadows", overtuigt op het gebied van stealth met Naoe, maar stelt teleur met Yasuke. "Rise of the Ronin" richt zich duidelijk op open gevechten en eindigt op de laatste plaats.

Mijn stealth-ranglijst:

1. "Ghost of Tsushima" (3 punten)
2. "Assassin's Creed: Shadows" (2 punten)
3. "Rise of the Ronin" (1 punt)

Conclusie: Welke is de ultieme samurai open-wereldgame?

1. "Ghost of Tsushima" (15 punten)
2. "Assassin's Creed: Shadows" (12 punten)
3. "Opkomst van de Ronin" (9 punten)

Domagoj Belancic

Senior Editor

Domagoj.Belancic@digitecgalaxus.ch

Mijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.

---

Opinie

Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren