Review
Plezier en frustratie gaan hand in hand in de origamiplatformer "Hirogami".
van Kevin Hofer
De stop-motion stijl is het beste aan "Spirit of the Samurai".
16/12/2024
Vertaling: machinaal vertaald
Met zijn stop-motion animaties ziet "Spirit of the Samurai" er prachtig uit. Helaas zijn er alleen maar goede benaderingen, waarvan de realisatie frustratie veroorzaakt in plaats van plezier.
"Spirit of the Samurai" roept gemengde gevoelens bij me op. Aan de ene kant ben ik gefascineerd door de geweldige kunststijl en de duistere sfeer. Stop-motion animatie is allesbehalve de norm in videogames - waarschijnlijk vanwege tijd- en budgetbeperkingen. Aan de andere kant lijkt de stijl moeizaam voor een actiespel. Af en toe lijken de bewegingen van held Takeshi meerdere frames over te slaan. Maar het grootste probleem van het spel is de gameplay.
Zwart-wit geschiedenis
Het verhaal van het spel wordt verteld door de geest van een vos. Het gaat over de legendarische krijger Takeshi, die zijn dorp moet beschermen tegen een aanval van demonen.
Een groot deel van het verhaal wordt verteld in CG cutscenes. Deze zien er prachtig uit en de Engelse en Japanse voice-overs zijn goed. Het is een klassiek goed tegen kwaad verhaal. Het is ook doorzichtig en er zijn geen grote verrassingen. Het verhaal is ook niet bijzonder bijzonder en heeft last van pacingproblemen.
De ontwikkelaars hebben duidelijk de tijd genomen voor de stop-motion animaties. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen. De presentatie is het beste aspect van het spel waardoor ik "Spirit of the Samurai" überhaupt wilde spelen. Helaas lijden bepaalde aspecten van de levenskwaliteit hieronder.
Nauwelijks zijmissies
Aan het begin van het spel verzamel ik twee zijmissies. Ten eerste moet ik wat spijkers halen. Die vind ik in het huis ernaast. De tweede side quest is ook een klassieke fetch quest. En dat is het min of meer voor de zijmissies. Omdat ze niet bijzonder fantasierijk zijn en zelden voorkomen, hadden de ontwikkelaars ze helemaal achterwege kunnen laten. Iets wat ik vaak bij mezelf dacht terwijl ik het spel speelde.
Het gevechtssysteem is oké, maar oneerlijk
Daarnaast is het gezichtsveld niet bijzonder groot, vooral in gesloten ruimtes. Bepaalde kamers zijn ook verduisterd en ik kan alleen zien wat erin staat als ik ze binnenga - zelfs als ik er al eerder ben geweest. Dus als ik tegen een tegenstander vecht en de kamer verlaat, wordt het weer donker en weet ik niet wat mijn tegenstander aan het doen is.
Extra frustrerend zijn boogschutters die uit het zicht schieten en wiens pijlen ik alleen kan ontwijken door te rollen. Al met al voelt het alsof ik niet word geraakt door een gebrek aan vaardigheden, maar omdat de mechanica gewoonweg oneerlijk is.
Overbodige RPG-elementen
De RPG-elementen zijn dus niet erg goed doordacht. Ik kan ook mijn statuswaarden verbeteren door te levelen. Maar het is niet duidelijk wat ik precies verbeter en ik kan het niet ongedaan maken.
Onbegrepen ideeën
Zelfs de andere speelbare personages kunnen de gameplay niet redden
Als Kodama kan ik mezelf tenminste verdedigen. Maar de scènes zijn allesbehalve revolutionair. Bovendien is het tempo van het spel vervelend, omdat ik in het midden van het spel in hun vacht glijd of waar de geesten ook van gemaakt zijn. Dus na de inleidende scène ben ik weg bij Takeshi - voor ongeveer een derde van het spel.
De platformelementen zijn vervelend
Uitgever Kwalee adverteert het spel ook met Metroidvania-elementen. Ik vind echter noch een grote, samenhangende wereld noch een open spelervaring. "Spirit of the Samurai" is lineair en heeft een level-gebaseerd spelontwerp. Er is geen sprake van vrije verkenning en ik open ook geen nieuwe gebieden door vaardigheden te verwerven. Het spel is een klassieke sidescroller met actie.
"Spirit of the Samurai" is uitgebracht op 12 december 2024 voor pc, PlayStation 5, Xbox Series, Xbox One. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Digital Mind Games voor testdoeleinden op pc.
Conclusie
Een klassiek geval van "te veel willen"
Ik had zo graag van "Spirit of the Samurai" willen houden. Maar ik moest mezelf dwingen om meerdere keren door te spelen. Het spel is het beste bewijs dat uiterlijk niet alles is. De stop-motion look is verreweg het beste aspect van het spel.
De gameplay daarentegen is gewoon halfbakken. Er zijn goede benaderingen die de ontwikkelaars niet hebben opgevolgd. "Spirit of the Samurai" voelt onaf. Het verhaal grijpt me ook niet aan, hoewel de duistere setting in het feodale Japan eigenlijk wel in mijn straatje past.
Ik kan "Spirit of the Samurai" alleen aanraden als je met de tekortkomingen kunt leven en verliefd bent geworden op de kunststijl.
Pro
- coole, unieke stijl met stop-motion
- goed gevechtssysteem in het begin
- goed gemaakte CG-cutscènes
Contra
- ellendige platformer passages
- halfbakken gameplay-mechanica
- verwarrende menu's
- slecht verteltempo
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
Review
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonen
