Designfail in de keuken: waarom ik niet van de roestvrijstalen plank houd
19/12/2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Stephan Lamprecht
Roestvrij staal als materiaal voor een snijplank: hoe werkt het? En verpest het de messen niet? Spoiler: Ik ben maar matig enthousiast. Als ik dat al ben.
Een goede basis is essentieel voor het hakken in de keuken. Je wilt het werkblad immers niet verpesten. Het merk Esmée maakt roestvrijstalen snijplanken. Is het goed?
Eerste indruk: Wow, wat zwaar!
Bij het uitpakken ben ik verbaasd over het gewicht. Mijn keukenweegschaal geeft een trotse 750 gram aan. En dat terwijl de snijplank slechts 20 bij 29 centimeter meet, wat de grootte is van een A4-tje en slechts drie millimeter dik. Vergeet niet: roestvrij staal is zwaar.
De bediening overtuigt niet
Het gewicht van de plank lijkt in eerste instantie een voordeel. De snijplank rust stevig op het werkblad en glijdt niet weg tijdens het eerste testgehak van uien.
De plank is bijzonder onpraktisch voor dagelijks koken. Het is moeilijk vast te pakken. De fabrikant heeft een verzonken greep bedacht. Maar omdat er geen «voetjes» onder de plank zitten, is het optillen een lastig karweitje dat mijn vingernagels overbelast.
Wat me nog meer stoort is het ontbreken van een sapkanaal. Als je rauw vlees of uien snijdt, is het nog prima. Maar als je tomaten of een sappig gebraad snijdt, loopt het vocht rechtstreeks op je werkblad en vormt een meer. Het enige wat helpt is tegelijkertijd jongleren met keukenpapier. Maar wie wil dat nou?
Het geluidsniveau is even wennen, maar is niet storend tijdens het werk. Bij het snel hakken of snijden van bijvoorbeeld kruiden en paprika's klinkt het alsof je direct op je werkblad werkt. Ik raak snel gewend aan het onaangename geluid van een metalen mes op een metalen plank.
Antibacterieel en geen verkleuring meer
Volgens de fabrikant zou de plank niet mogen verkleuren, zelfs niet als je paprika's of tomaten fijnhakt - dat staat op de verpakking. En dat klopt. Metalen borden verkleuren niet. Wel zitten er na korte tijd duidelijke krassen op het bord. Ik had ze wel verwacht, maar niet zo snel. Ze zijn echter niet bijzonder diep. Etensresten blijven er niet aan plakken. Dit is anders dan bij plastic borden, waar vuil gemakkelijk in de groeven blijft zitten. Maar natuurlijk laat elke aanraking vingerafdrukken achter op het roestvrijstalen deel. Ik denk echter niet dat dit belangrijk is voor een keukengerei. Het wordt toch vaak afgewassen.
Op de verpakking benadrukt de fabrikant dat het board «antibacterieel is». Dit klopt echter niet in de zuivere zin van het woord en is een mooie reclametruc. «Antibacterieel» betekent dat een materiaal een gerichte werking heeft tegen bacteriën. Het looizuur in sommige houtsoorten die voor snijplanken worden gebruikt is hier een voorbeeld van.
Roestvrij staal heeft deze eigenschap niet. Wat bedoeld wordt is dat het metalen oppervlak makkelijk schoon te houden is en dus voorkomt dat ziektekiemen zich vermenigvuldigen. Na het draaien van een programma op 60 graden of meer in de vaatwasser, zouden er geen ziektekiemen meer moeten zijn.
En de messen?
Zelfs zonder natuurkunde of materiaalkunde te studeren, is het makkelijk om aan te nemen dat roestvrij staal op de lange termijn geen goede basis is voor messen. Hoewel staal, glas en marmer in de mode zijn, zorgen ze voor botte messen. Hoe sterk het effect is, hangt onder andere af van de hardheid van het lemmet en de werkwijze. In mijn testen heb ik nog geen slijtage-effect opgemerkt. Mijn collega Simon zal binnenkort in een video de slijtage van lemmeten onder de loep nemen. Daar kun je naar uitkijken.
Vooreerst slijp ik mijn messen altijd kort voordat ik aan het werk ga. En ik gebruik het liefst alleen de op één na beste van mijn messen. Ik wil immers niet dat het bot wordt.
Aan de andere kant vind ik de plank als geheel zo onpraktisch dat ik hem nu voor iets anders gebruik. In mijn knutselhoekje doet hij me goed dienst als plankje voor het hete lijmpistool. Sorry.
Conclusie
Deze snijplank laat me perplex staan
De plank doet wat hij moet doen. Het beschermt mijn werkblad tijdens het snijden. In het dagelijks leven vind ik het alleen al vanwege het gewicht onpraktisch. En ik maak me zorgen over mijn vingernagels.
Pro
- Ontwerp
- Vaatwasmachinebestendig
Contra
- Hoog gewicht
- Sap van vlees of groenten loopt naar beneden
- snel bekrast
Omslagfoto: Stephan Lamprecht
Hamburger, boekenwurm, ijshockey fan. Vader en opa. Sleutelt voortdurend aan zijn slimme huis. Geïnteresseerd in DIY, outdoor, mode en cosmetica.
Deze artikelen kunnen je ook interesseren
7 opmerkingen
later